5 muscarum capita recentia, prius folio ficulneo" asperatas. Alii sanguine muscarum utuntur. Alii decem diebus cinerem earum illinunt cum cinere chartæ, vel nucum, ita ut sit tertia pars e muscis. Alii lacte mulierum cum brassica cinerem muscarum subigunt, quidam melle tantum. Nullum animal minus docile existimatur, minorisve intellectus : eo mirabilius est. Olympia sacro certamine, nubes earum immolato tauro, Deo quem Myio tunda stercora strunti et σπελέθοι vocantur. DALEG. Muscerdas, etc. Merda, inquit Vossius in Etymol. generale est nomen. Usus eo Horatius. Specialia sunt, muscerda, quo murium stercus signari ait Festus : sucerda stercus suillum. Unde in Glossis sucerda χαιρεία κόπρος. Similia sunt capricerda, bucerda, atque adeo homerda. Vide ibi plura. H. 5. Et muscarum capita. Marc. Emp. c. vi, pag. 46 : « Muscarum capita combusta, et cum melle trita, capitique illita, mire alopecias tollunt. » Theod. Prisc. I, 3, de capillis cadentibus : « Capita muscarum cum melle contrita, par beneficium faciunt in continendo capillo : ut capilli, etiam post combustionem exeant, si fieri velis. HARD. 6. Prius folio ficulneo asperatas. Prius folio ficus perfricatas paulo asperius alopecias sanat. Aetius 1. c. « Alopecia prius linteo perfricata, deinde levi scarificatione, aut capis aut ficulneæ foliis irritata, medicamentum cum frictione illines, etc. » Prisc. loc. cit. « Ficus folia sicca tundes, et cribellabis : et ex eo pulvere loca confricabis, etc. » HARD. 7. Quidam melle tantum. Quos 8 Plin. Val. et Marc. Prisc. ante laudati, sequuti sunt. HARD. 8. Olympia. Apud Eleos Olympia est, ut in geographicis vidimus, lib. IV, cap. 6. HARD.-Sic Ælian. lib. V, cap. 17 : Αἱ μυῖαι αἱ Πισάτίδες, κατὰ τὴν τῶν Ὀλυμπίων ἑορτὴν, ὡς ἂν εἴποις, σπένδονται καὶ τοῖς ἀφικνουμένοις καὶ τοῖς ἐπιχωρίοις. Ιερείων γοῦν καταθυομένων τοσούτων, καὶ αἵματος ἐκχειμένου, καὶ κρεμαμές νων κρεῶν, αἶδε ἀφανίζονται ἑκοῦσαι, καὶ τοῦ γε Αλφείου περαιοῦνται ἐς τὴν ἀντιπέραν ὄχθην. Καὶ ἐοίκασι τῶν για ναικῶν τῶν ἐπιχωρίων διαλλάττειν οὐδὲ ὀλίγον, εἰ μὴ ἄρα τι ἐγκρατέστεραι αἱ μυῖαι ἐκεῖναι τῶν γυναικῶν ὁμολογοῦνται τοῖς ἔργοις· τὰς μὲν γὰρ ὁ τῆς ἀγωνίας, καὶ τῆς κατ ̓ αὐτὴν σώφρο σύνης νόμος ἐλαύνει τὰς γυναῖκας· αἱ δὲ μυῖαι ἑκοῦσαι τοῖς ἱεροῖς ἀφί στανται, καὶ ἐν μὲν ταῖς ἱερουργίαις καὶ παρὰ τὸν τῶν ἄθλων χρόνον τὸν νενομισμένον ἑκοῦσαι ἀπαλλάττονται. Δῦτο δ ̓ ἀγὼν, αἱ δὲ ἐπιδημοῦσιν ὡσε περοῦν καθόδου τυχοῦσαι ψηφίσμασι φυγάδες, εἶτα ἐπιῤῥέουσιν εἰς τὴν Ηλιν αἱ μυῖαι αὖθις ὡς αἱ γυναῖκες. Cf. item XI, 8, ubi in Apollinis templo, si fabulæ fidem adhibueris, postquam carnium parte sua donatæ sunt muscæ, abscedunt, non ante reversuræ, quam sacra peracta fuerint. Αγ. 2 I I 10 dem vocant, extra territorium id abire. Alopecias cinis e murium capitibus, caudisque, et totius muris, emendat præcipue si veneficio acciderit hæc injuria. Item herinacei cinis' cum melle, aut corium combustum cum pice liquida. Caput" quidem ejus ustum per se, etiam cicatricibus pilos reddit. Alopecias autem in ea curatione 3 præparari oportet novacula, et sinapi". Quidam ex aceto 9. Quem Myiodem vocant. Levissimis de causis talia cognomina diis tributa, ut Herculi Conopionos et Ipoctoni Apollini, Erythibii, Sminthei, Pornopionos. Vid. Rhodig. lib. VI, cap. 7. Myiagrus autem hic deus dicitur lib. X, cap. 28. Morem ejus sacrificii ab Hercule profectum narrant, qui quum in Olympia rem sacram diis faceret, muscarum infesta multitudine, Jovi dopui sacris factis, ultra Alpheum illas abegit. Ex hac historia μυώδη, sive ἀπόμυιον θεὸν, Jovem fuisse intelligimus. Apud Pausaniam, lib. VIII, nundinis, quæ ad Alipheram Arcadia celebrantur, heroi Myiagro res divina fit hostiis, ut ejus implorato numine, inter immolandum a muscarum protervia tuti sint. Herculis quidem sacellum, quod in foro Boario fuit, muscæ non ingrediebantur. Invocabant et Cyrenenses Achorem, vel ut Nazianzenus ait, Acaron muscarum deum, protinus abeunte eo tædio. Nam in Actio templo Apollinis, quum panegyris sacra et salutationes in honorem dei fiunt, muscis bos immolatur, cujus cruore δεκασθεῖσαι, placatæ et saturæ evanescunt et aufugiunt. Rhodig. lib. XXIII, c. 30; Alex. ab Alex. lib. I, cap. 13. Lepide Plautus in Mercatore, muscam curiosum exploratorem vocat, Nequidquam abdidi, abscondidi, abstrusain habebam; Musca est meus pater: nihil potest clam illum haberi. » Dalec. -Myiodem. Moodne græce dicitur, qui et Μυίαγρος, de quo vide quæ diximus lib. X, cap. 40. Vide et Ælian. Hist. lib. V, cap. 17. H. 10. Alopecias. Auctor Kiranidum, pag. 86: «Muris caput combure, cum adipe porcino, vel ursino, et cinerem tere, et inunge alopeciam, et sanabitur. Galenus item de Ther. ad Pis. cap. Ix, pag. 947. HARD. 11. Item herinacei cinis. Hæc totidem fere verbis Phile de Propr. Anim. p. 1o8 : Τοῦ γοῦν ἐχίνου τὴν σποδὸν κεκαυμένου Πίττῃ νεωστὶ συντεθεῖσαν εἰς χρίσιν, Φύειν ἰατροὶ καὶ pacis paoiv rpixas. Et Alex. Latr. 1. I, cap. 4: « Et echini chersei (hoc est, terrestris herinacei) cinis cum pice liquida admixtus stercori capri, capillos generat, et nitro sanat illinitus. » Item Marc. Emp. c. VI, pag. 46. HARD. 12. Caput. Marc. Emp. loco citato. HARD. 13. Et sinapi. Quo ad ruborem usque fricetur cutis capitis. Dalec. Et sinapi. Quo caput ante perfricetur. Pro sinapi cæpam acerri uti maluerunt. Quæ de herinaceo dicuntur, omnia tanto, magis valebunt in hystrice 4. Lacertæ quoque, ut docuimus combustæ, cum radice recentis arundinis 16, 15 18 , quæ ut una cremari possit minutim findenda est : ita myrteo oleo permixto cineres capillorum defluvia continent. Efficacius virides lacertæ omnia eadem præstant. Etiamnum utilius admixto sale, et adipe ursino, et cæpa tusa. Quidam denas virides in decem sextariis olei veteris discoquunt, contenti semel in mense ungere. Pellium" viperinarum cinis, alopecias celerrime explet: item gallinarum fimum recens illitum. Corvi ovum in æreo vase permixtum illitum- 4 que deraso capite nigritiam capilli affert : sed donec inarescat, oleum in ore habendum est, ne et dentes simul nigrescant. Idque in umbra faciendum, neque ante quatriduum abluendum. Alii sanguine et cerebro ejus utuntur cum vino nigro. Alii excoquunt ipsum, et nocte in mam Marc. Emp. adhibet, c. vi, pag. 45. HARD. 14. In hystrice. Est enim hystrix Africanus herinaceus. DALEC.- Ιn hystrice. Est enim hystrix silvestre herinaceorum genus, lib. VIII, c. 53: Amplior vero in medico usu potentia est feris ejusdem generis,» ut Plinius admonet cap. 42. H. 15. Ut docuimus. Eo modo combustæ quo docuimus comburi oportere cap. 32. HARD. 16. Cum radice recentis arundinis. Radicem arundinis addit Aetius, lib. VI, cap. 55, pag. 232, in medicamenta ad alopecias. HARD. 17. Pellium. Marc. Emp. cap. vi, pag. 46, et Plin. Val. lib. I, cap. 6. HARD. 18. Item gallinarum fimum. Marc. Emp. cap. vi, p. 45, et Plin. Val. lib. I, cap. 7. HARD. 19. Corvi. Manuel Phile, totidem VIII. 20 fere verbis de Anim. Propr. pag. 3ο: Πλὴν τοῦτο πιστὸν, ὡς μελαίνει τὰς τριχὰς Τοῦ κόρακος ὠὸν συντεθέν τῇ μυρσίνη. Χρὴ μέν γε, βασιλεῦ, τὸν δολοῦντα τὴν κόμην, Μύσαντα τῷ δύματι τότε συνέχειν στέαρ, Μὴ καὶ τὸ λευκὸν τῶν ὀδόντων αὐτίκα Τραπὲν μελανθῇ, τῆς βαφῆς προηγμένης. «Sed hoc fide dignum, quod ova ejus pilos Permixta myrto denigrant. At qui suas Adulterat tali comas medicamine, adipem ore contineat oportet, ne simul Nigrescat album dentium cum crinibus, Infectione hac contrahens nigredinem. » Sic etiam ad verbum Ælianus, Hist. Anim. 1. I, cap. 48; Marc. Emp. cap. vi, pag. 46; Sext. Plat. part. 2, cap. vi de corvo. Theod. Pric. lib. IV: « Sane sub hora infectionis, oleum intra os habendum est, ne dentes nigrentur.» HARD. 20. Permixtum. Agitatum. H. 17 concubia" in plumbeum vas condunt. Aliqui alopecias cantharide trita illinunt cum pice liquida, nitro præparata cute. Caustica" vis earum, cavendumque ne exhulcerent alte. Postea ad hulcera ita facta, capita murium, et fel murium, et fimum, cum elleboro et pipere illini jubent. XXXV. Lendes tolluntur adipe canino, vel anguibus in cibo sumptis anguillarum modo: aut vernatione eorum, quam exuunt, pota. Porrigines' felle ovillo cum creta Cimolia, linito capite, donec inarescat. XXXVI. Capitis doloribus' remedio sunt cochlearum, quæ nudæ inveniuntur nondum peracta3, ablata capita, ex his lapidea duritia exempta est autem calculi latitudine quæ adalligantur, et minutæ fronti illinuntur tritæ. Item œsypum : ossa e capite vulturis adalligata, aut cerebrum cum oleo et cedria peruncto capite et intus 6 5 21. Concubia. Intempesta, quum omnes cubant, vel concumbunt. Vox hæc etiam Tullio nota. Græci dicunt, νυκτὸς ἀκμαζούσης. De in dubitamus vehementer an sit e manu Plinii. HARD, et ED. 22. Caustica. Iisdem fere verbis Diosc. II, 69. HARD. XXXV. 1. Porrigines. Hæc mihi potior lectio visa est, Reg. 1 cod. auctoritate stabilita, quam Chiffl. aut R. 2, in quibus prurigines scribitur. Quamquam et his posterio. ribus exemplaribus suffragantur auctores duo, sed non diligentissime omni ex parte castigati. Marc. Emp. Iv, pag. 40: « Prurigines capitis discutit fel ovillum cum creta Cimolia, donec arescat: mirum Totidemque verbis Plin. Val. lib. I, cap. 4. Sed porrigines utrobique scribi censemus oportere. HARD. est. D XXXVI. 1. Capitis doloribus. Q. Seren. de medendo capiti : a Profuit et cochleis frontem tractare retectis: » vel, ut alii legunt, tractare minutis. DALEC. 2. Nondum. Nondum plane conformatæ et sine testa. HARD. 3. Peractæ. Perfectæ et justa sua magnitudine absolutæ. Dalec. 4. Item œsypum. Sic totidem plane apicibus syllabisque Reg. 2 cod. Prius legebatur, Iten ægypii ossa e capite, aut vulturis.» At abest ea vocula aut a libris omnibus conditivis. OEsypum et in aliis adhuc medicinis sequente capite adsciscitur. HARD. 5. Ossa. Plin. Val. lib. I, c. 1, cujus lemma est, Capitis ægritudines et medela: «Ossa de capite vulturis, inquit, sub collo alligare prodest. » HARD. 6. Aut cerebrum. Sic Reg. 2 et alii non ut libri editi, cum oleo cedrino. Sic etiam Marc. Emp. cap. 8 naribus illitis. Cornicis' cerebrum coctum, in cibo sumptum, vel noctuæ, idem præstat: gallinaceusque si inclusus abstineatur die ac nocte, pari inedia ejus qui doleat, evulsis collo plumis circumligatisque, vel cristis: mustela cinis illitus: surculus ex nido milvi pulvino subjectus: murina" pellis cremata ex aceto illito cinere. Limacis" inter duas orbitas inventa ossiculum per aurem cum ebore trajectum", vel in pellicula canina adalligatum: quod remedium pluribus semperque prodest. Fracto capiti aranei tela ex oleo et aceto imposita, non nisi vulnere sanato, abscedit. Hæc et vulneribus tonstrinarum" sanguinem sistit. A cerebro vero profluentem, anseris sanguis aut anatis infusus; adepsque earumdem alitum cum rosaceo. Cochleæ 5 matutino pascentis arundine caput 15 1, pag. 36 ad verbum. Tamen cum oleo cedrino, Sext. Plat. part. 2, c. II de vulture, tit. 2 ad capitis do lorem. Theod. Prisc. IV, « de vulturis cerebro, mixto oleo perunctum caput: hoc tantum. HARD. 7. Cornicis. Totidem verbis Marcell. Emp. 1. c. HARD. 8. Gallinaceusque. Plin. Val. 1. I, c. 1 ad verbum, et Marc. Emp. 1. C. HARD. 9. Surculus. Plin. Val. et Marc. Emp. 11. cc. Hard. 10. Murina. Et hoc Plinii loco, Plin. alter Valer. lib. I, cap. I, et Marc. Emp. cap. 1, pag. 36, sunt corrigendi: quum in libris editis apud utrumque legatur, Murenarum pellium, pro murinarum: nequedum enim de piscibus, sed de terrestrium animalium medicinis tractatio nunc instituitur. HARD. 11. Limacis. Calculum vocat Marcell. Emp. cap. 1, p. 34: « Limaci, inquit, calculum quem in capite ha 13 « a « per aurium lobon trajectum; nam in antiquo codice aurum, non aurem, legitur. Significat autem ellobion in aures, et lobos extremain partem aurium. PINT. 13. Fracto. Plin. Val. lib. I, c. 1, et Marc. Emp. c. 1, p. 36. H. 14. Vulneribus tonstrinarum. Quæ in tonsorum officinis recentia tractantur, vel tondendo radendoque fiunt. DALEC. 15. Cochleæ. In libris adhuc vulgatis Adepsque... cum rosaceo coctus. Matutino pascentis hirundinis caput, etc. » In vetere Dalecampii exemplari, matutino nascen ירי |