Billeder på siden
PDF
ePub

“Parva metu primo.” berg. Aen. N.176

I NUPER ortum suspice rivulum,

Vix e virenti qua trepidat toro,
Clivumque vestitum genista

Cærulei notat instar auri.

Dic quo feratur scilicet insolens?
Quæ scindet aut quæ transiliet juga?
Quorsumve, dic, fluctus tumentem

Mittet in Oceanum salubres ?

Quem cernis est ut rivulus, imperi
Factus potentis præsidium, rates
Hinc inde sit vecturus, ipsis

Consulibus ratium magistris.

Or canst thou guess, how far away
Some sister nymph, beside her urn
Reclining night and day,

'Mid reeds and mountain fern,

Nurses her store, with thine to blend

When many a moor and glen are past,

Then in the wide sea end

Their spotless lives at last.

KEBLE.

An scire fas est te, quibus in jugis
Acclinis urnæ nympha soror die

Noctuque, montanaque tecta

Carice arundineaque ripa,

Quodcunque apud se est pascat? At aviis

Elapsa silvis mox sociabitur

Tecum, sub Ægæo patenti

Innocuam positura vitam.

WINTER.

Low the woods

Bow their hoar head; and ere the languid sun
Faint from the west emits his evening ray,
Earth's universal face, deep hid and chill,

Is one wild dazzling waste, that buries wide
The works of man. Drooping, the labourer-ox
Stands cover'd o'er with snow, and then demands
The fruit of all his toil. The fowls of heaven,
Tamed by the cruel season, crowd around
The winnowing store, and claim the little boon
Which Providence assigns them. One alone,
The redbreast, sacred to the household gods,
Wisely regardful of the embroiling sky,
In joyless fields and thorny thickets, leaves
His shivering mates, and pays to trusted man
His annual visit. Half afraid, he first
Against the window beats; then, brisk, alights
On the warm hearth; then, hopping o'er the floor,

66 Aspera venit hiems."

CANA laborantes demittunt culmina silvæ.
Sol quoque languidior. Necdum jubar illius orto
Vespere ab Hesperiis trepidum se prodidit oris,
At tellus, quam magna, latet: stant frigore campi,
Ferales late campi candore maligno,

Obruiturque labos hominum. Stat taurus arator
Languida colla gravis multa nive: quid labor illum
Aut benefacta juvant? Domat inclementia cœli
Aerias volucres; vannumque frequenter Iacchi
Stipantes, quæ parva pater munuscula parvis
Donet habere Deus, poscunt. Deque omnibus una,
Rubro nota sinu, (propriam dixere Penates,)
Haud Jovis imprudens cœlum miscentis, in arvis
Illætabilibus et spinifero dumeto

Frigentes linquit socios, ac visit in annum

Tecta virum, fidens animi. Primumque fenestram Spemque metumque inter, pulsat; mox acriter almum Invasura focum. Dein interiora per aulæ

« ForrigeFortsæt »