In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina nec puer

Iam, nec spes animi credula mutui,

30

Nec vincire novis tempora floribus.

Nec certare iuvat mero,

Sed cur heu, Ligurine, cur

Manat rara meas lacrima per genas?

Cur facunda parum decoro

Inter verba cadit lingua silentio?

Nocturnis te ego somniis

Iam captum teneo,

Te per gramina Martii

íam volucrem sequor

Campi, te per aquas, dure, volubiles.

35

40

ODE II.

AD IULUM ANTONIUM.

Pindarum quisquis studet aemulari,

Iule, ceratis ope Daedalea

Nititur pennis, vitreo daturus

Nomina ponto.

15

20

25

30

35

40

Flebili sponsae iuvenemve raptum

Plorat, et vires animumque moresque

Aureos educit in astra nigroque

Concines maiore poëta plectro
Caesarem, quandoque trahet feroces
Per sacrum clivum, merita decorus
Fronde, Sygambros,

Quo nihil maius meliusve terris
Fata donavere bonique divi,

Nec dabunt, quamvis redeant in aurum
Tempora priscum.

Concines laetosque dies et Urbis
Publicum ludum super impetrato
Fortis Augusti reditu forumque
Litibus orbum.

Tum meae, si quid loquar audiendum,
Vocis accedet bona pars,
Pulcher, o laudande!" canam recepto

Caesare felix.'

et,,0 Sol

Tuque dum procedis,,,Io triumphe!"
Non semel dicemus,,lo triumphe!"
Civitas omnis, dabimusque divis

Thura benignis.

Te decem tauri totidemque vaccae,
Me tener solvet vitulus, relicta

Matre qui largis iuvenescit herbis
In mea vota,

45

50

55

Fronte curvatos imitatus ignes

Tertium Lunae referentis ortum,

Qua notam duxit, niveus videri,
Cetera fulvus.

60

ODE III.

AD MEL POMENEN.

Quem tu, Melpomene, semel

Nascentem placido lumine videris,

Illum non labor Isthmius

Clarabit pugilem, non equus impiger Curru ducet Achaico

Victorem, neque res bellica Deliis

Ornatum foliis ducem,

Quod regum tumidas contuderit minas,

Ostendet Capitolio;

5

Sed quae Tibur aquae fertile praefluunt,

10

Et spissae nemorum comae

Fingent Aeolio carmine nobilem.

15

20

Romae principis urbium

Dignatur suboles intér amabiles

Vatum ponere me choros,

Et iam dente minus mordeor invido.
O, testudinis aureae

Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas,
O mutis quoque piscibus

Donatura cygni, si libeat, sonum,
Totum muneris hoc tui est,

Quod monstror digito praetereuntium
Romanae fidicen lyrae:

Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.

ODE IV.

AD URBEM ROMA M.
Qualem ministrum fulminis alitem, -
Cui rex deorum regnum in aves vagas
Permisit expertus fidelem

Iuppiter in Ganymede flavo

Olim iuventas et patrius vigor
Nido laborum propulit inscium,
Vernique iam nimbis remotis
Insolitos docuere nisus

Venti paventem, mox in ovilia
Demisit hostem vividus impetus,
Nunc in reluctantes dracones

Egit amor dapis atque pugnae;

Qualemve laetis caprea pascuis
Intenta fulvae matris ab ubere -
Iam lacte depulsum leonem,
Dente novo peritura, vidit:

Videre Raetis bella sub Alpibus
Drusum gerentem Vindelici; quibus
Mos unde deductus per omne
Tempus Amazonia securi

Dextras obarmet, quaerere distuli,
Nec scire fas est omnia; - sed diu
Lateque victrices catervae

Consiliis iuvenis revictae

Sensere, quid mens rite, quid indoles
Nutrita faustis sub penetralibus
Posset, quid Augusti paternus
In pueros animus Nerones.

Fortes creantur fortibus et bonis ;
Est in iuvencis, est in equis patrum
Virtus, neque imbellem feroces
Progenerant aquilae columbam;

Doctrina sed vim promovet insitam,
Rectique cultus pectora roborant:
Utcunque defecere mores,
Dedecorant bene nata culpae.

Quid debeas, o Roma, Neronibus,

Testis Metaurum flumen et Hasdrubal

Devictus et pulcher fugatis

Ille dies Latio tenebris,

20

25

1

30

35

40