15

Gaude sorte tua; me libertina, neque uno
Contenta, Phryne macerat.

5

10

15

20

ODE XV.

AD NEA ERAM.

Nox erat et coelo fulgebat Luna sereno
Inter minora sidera,

Cum tu, magnorum numen laesura deorum,
In verba iurabas mea,

Arctius atque hedera procera adstringitur ilex,
Lentis adhaerens brachiis,

Dum pecori lupus et nautis infestus Orion
Turbaret hibernum mare,

Intonsosque agitaret Apollinis aura capillos,
Fore hunc amorem mutuum.

O dolitura mea multum virtute Neaera!
Nam si quid in Flacco viri est,

Non feret assiduas potiori te dare noctes,
Et quaeret iratus parem,

Nec semel offensae cedet constantia formae,
Si certus intrarit dolor.

Et tu, quicunque es felicior atque meo nunc
Superbus incedis malo,

Sis pecore et multa dives tellure licebit
Tibique Pactolus fluat,

Nec te Pythagorae fallant arcana renati,
Formaque vincas Nirea,

Eheu, translatos alia maerebis amores.
Ast ego vicissim risero.

ODE XVI.

AD POPULUM ROMANUM.

Altera iam teritur bellis civilibus aetas,
Suis et ipsa Roma viribus ruit:

Quam neque finitimi valuerunt perdere Marsi
Minacis aut Etrusca Porsenae manus,

Nevisque rebus infidelis Allobrox,

Aemula nec virtus Capuae, nec Spartacus acer

5

Nec fera caerulea domuit Germania pube

Parentibusque abominatus Hannibal;

Impia perdemus devoti sanguinis aetas,

Ferisque rursus occupabitur solum!

10

Barbarus heu cineres insistet victor, et Urbem
Eques sonante verberabit ungula,

Agros atque Lares patrios habitandaque fana
Apris reliquit et rapacibus lupis,

20

Sic placet? an melius quis habet suadere? —
Ratem occupare quid moramur alite?

Ire, pedes quocunque ferent, quocunque per undas
Notus vocabit aut protervus Africus.

Secunda

Sed iuremus in haec: Simul imis saxa renarint
Vadis levata, ne redire sit nefas;

25

In mare seu celsus procurrerit Apenninus,

Neu conversa domum pigeat dare lintea, quando
Padus Matina laverit cacumina,

Novaque monstra iunxerit libidine

30

Mirus amor, iuvet ut tigres subsidere cervis,
Adulteretur et columba miluo,

Credula nec ravos timeant armenta leones,

HORATIUS.

9

Ametque salsa levis hircus aequora.

35 Haec, et quae poterunt reditus abscindere dulces, Eamus omnis exsecrata civitas,

40

Aut

pars indocili melior grege; mollis et exspes Inominata perprimat cubilia!

Vos, quibus est virtus, muliebrem tollite luctum,
Etrusca praeter et volate litora!

Nos manet Oceanus circumvagus: arva, beata
Petamus arva divites et insulas,

Reddit ubi cererem tellus inarata quotannis
Et imputata floret usque vinea,

45 Germinat et nunquam fallentis termes olivae
Suamque pulla ficus ornat arborem,
Mella cava manant ex ilice, montibus altis
Levis crepante lympha desilit pede.
Illic iniussae veniunt ad mulctra capellae
Refertque tenta grex amicus ubera,
Nec vespertinus circumgemit ursus ovile,
Neque intumescit alta viperis humus.
Pluraque felices mirabimur, ut neque largis
Aquosus Eurus arva radat imbribus,

50

55 Pinguia nec siccis urantur semina glebis,
Utrumque rege temperante coelitum.
Non huc Argoo contendit remige pinus,
Neque impudica Colchis intulit pedem;
Non huc Sidonii torserunt cornua nautae
Laboriosa nec cohors Ulixei.

60

Nulla nocent pecori contagia, nullius astri
Gregem aestuosa torret impotentia.
Iuppiter illa piae secrevit litora genti,
Ut inquinavit aere tempus aureum,

65 Aere, dehinc ferro duravit saecula, quorum
Piis secunda vate me datur fuga.

ODE XVII.

AD CANIDIAM VENEFICAM.

HORATIUS.

Iam iam efficaci do manus scientiae,
Supplex et oro regna per Proserpinae,
Per et Dianae non movenda numina,
Per atque libros carminum valentium
Refixa coelo devocare sidera,
Canidia, parce vocibus tandem sacris
Citumque retro solve, solve turbinem!
Movit nepotem Telephus Nereïum,
In quem superbus ordinarat agmina

5

Mysorum et in quem tela acuta torserat.

10

Unxere matres Iliae addictum feris

Ergo negatum vincor ut credam miser,

Sabella pectus increpare carmina

Caputque Marsa dissilire nenia.

Quid amplius vis? O mare et terra, ardeo,

Quantum neque atro delibutus Hercules

Nessi cruore,

nec Sicana fervida

30

35

40

45

50

55

60

65

Virens in Aetna flamma; tu, donec cinis
Iniuriosis aridus ventis ferar,

Cales venenis officina Colchicis.

Quae finis aut quod me manet stipendium?
Effare, iussas cum fide poenas luam,
Paratus expiare, seu poposceris
Centum iuvencos, sive mendaci lyra
Voles sonari:,,Tu pudica, tu proba
,Perambulabis astra sidus aureum.
Infamis Helenae Castor offensus vice
Fraterque magni Castoris, victi prece,
Ademta vati reddidere lumina':

66

Et tu - potes nam - solve me dementia,
O nec paternis obsoleta sordibus,
Neque in sepulcris pauperum prudens anus
Novendiales dissipare pulveres!

Tibi hospitale pectus et purae manus,
Tuusque venter Pactumeius, et tuo
Cruore rubros obstetrix pannos lavit,
Utcunque fortis exsilis puerpera.

CANIDIAE RESPONSUM.

Quid obseratis auribus fundis preces ?
Non saxa nudis surdiora navitis

Neptunus alto tundit hibernus salo.
Inultus ut tu riseris Cotyttia

Vulgata, sacrum liberi Cupidinis,

Et Esquilini pontifex venefici

Impune ut Urbem nomine impleris meo?
Quid proderat ditasse Pelignas anus,
Velociusve miscuisse toxicum?
Sed tardiora fata te votis manent;

Ingrata misero vita ducenda est in hoc,
Novis ut usque suppetas laboribus.
Optat quietem Pelopis infidi pater;
Egens benignae Tantalus semper dapis,