Billeder på siden
PDF
ePub

Nam mihi quid prosit, morbos evincere, ubi tu
Nostra potes lento pectore ferre mala?

CARMEN XII.

Ne tibi sim, mea lux, æque jam fervida cura,
Ac videor paucos ante fuisse dies,
Si quidquam totâ commisi stulta juventâ,
Cujus me fatear poenituisse magis,
Hesternâ quam te solum quod nocte reliqui,
Ardorem cupiens dissimulare meum.

CARMEN XIII.

Nulla tuum nobis subducet femina lectum.
Hoc primum juncta est fœdere nostra Venus.
Tu mihi sola places; nec jam, te præter, in urbe
Formosa est oculis ulla puella meis.
Atque utinam possis uni mihi bella videri,
Displiceas aliis! sic ego tutus ero.
Nil opus invidiâ est; procul absit gloria vulgi:
Qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu.
Sic ego secretis possim bene vivere silvis,
Qua nulla humano sit via trita pede.
Tu mihi curarum requies, tú nocte vel atrâ
Lumen, et in solis tu mihi turba locis.
Nunc licet e cœlo mittatur amica Tibullo,
Mittetur frustra, deficietque Venus.
Hæc tibi sancta tuæ Junonis numina juro,
Quæ sola ante alios est mihi magna deos.

10

Quid facio demens? heu! heu! mea pignora cedo.
Juravi stulte; proderat iste timor.

Nunc tu fortis eris; nunc tu me audacius ures.
Hoc peperit misero garrula lingua malum.

20

Jam faciam, quodcumque voles; tuus usque manebo; Nec fugiam notæ servitium dominæ :

Sed Veneris sanctæ considam vinctus ad aras.
Hæc notat injustos, supplicibusque favet.

CARMEN XIV.

Rumor ait, crebro nostram peccare puellam. Nunc ego me surdis auribus esse velim. Crimina non hæc sunt nostro sine jacta dolore. Quid miserum torques, rumor acerbe? tace.

CARMEN XV.

Domitii Marsi.

Te quoque Virgilio comitem non æqua, Tibulle,
Mors juvenem campos misit ad Elysios,
Ne foret, aut elegis molles qui fleret amores,
Aut caneret forti regia bella pede.

FINIS.

SEX. AURELII PROPERTII

CARMIN A,

EX EDITIONE

CHRISTIANI THEOPHILI KUINOEL,

SEDULA RECENSIONE ACCURATA.

SEX. AURELII PROPERTII

ELEGIARUM

LIBER PRIMUS.

CYNTHIA.

[blocks in formation]

ELEGIA I.

Ad Tullum.

CYNTHIA prima suis miserum me cepit ocellis,
Contactum nullis ante cupidinibus.
Tum mihi constantis dejecit lumina fastûs,
Et caput impositis pressit Amor pedibus;
Donec me docuit castas odisse puellas
Improbus, et nullo vivere consilio.

Et mihi jam toto furor hic non deficit anno :
Cum tamen adversos cogor habere deos.
Milanion nullos fugiendo, Tulle, labores
Sævitiam duræ contudit Iasidos.

Nam modo Partheniis amens errabat in antris,
Ibat et hirsutas ille videre feras.

Ille etiam, Hylæi percussus vulnere rami,
Saucius Arcadiis rupibus ingemuit.

Ergo velocem potuit domuisse puellam :

Tantum in amore preces et benefacta valent.

« ForrigeFortsæt »