Sulpicia et aliorum Elegidia.
Sulpicia est tibi culta tuis, Mars magne, Kalendis. Spectatum e cœlo, si sapis, ipse veni. Hoc Venus ignoscet: at tu, violente, caveto, Ne tibi miranti turpiter arma cadant. Illius ex oculis, cum vult exurere divos,
Accendit geminas lampadas acer Amor. Illam, quidquid agit, quoquo vestigia movit, Componit furtim subsequiturque Decor. Seu solvit crines, fusis decet esse capillis; Seu comsit, comtis est veneranda comis. Urit, seu Tyriâ voluit procedere pallâ ; Urit, seu niveâ candida veste venit. Talis in æterno felix Vertumnus Olympo Mille habet ornatus, mille decenter habet. Sola puellarum digna est, cui mollia caris Vellera det succis bis madefacta Tyros, Possideatque, metit quidquid bene olentibus arvis Cultor odoratæ dives Arabs segetis, Et quascumque niger rubro de litore conchas Proximus Eois colligit Indus equis.
Hanc vos, Pierides, festis cantate Kalendis, Et testudineâ Phoebe superbe lyrâ.
Hoc sollenne sacrum multos celebretur in annos. Dignior est vestro nulla puella choro.
Parce meo juveni, seu quis bona pascua campi, Seu colis umbrosi devia montis, aper: Nec tibi sit duros acuisse in prælia dentes: Incolumem custos hunc mihi servet Amor.
Sed procul abducit venandi Delia curâ. O! pereant silvæ, deficiantque canes!
Quis furor est, quæ mens, densos indagine colles Claudentem, teneras lædere velle manus? Quidve juvat furtim latebras intrare ferarum ? Candidaque hamatis crura notare rubis? Sed tamen, ut tecum liceat, Cerinthe, vagari, Ipsa ego per montes retia torta feram. Ipsa ego velocis quæram vestigia cervæ, Et demam celeri ferrea vincla cani.
Tunc mihi, tunc placeant silvæ; sic, lux mea, tecum Arguar ante ipsas concubuisse plagas. Tunc veniat licet ad casses, illæsus abibit, Ne Veneris cupidæ gaudia turbet, aper.
Nunc sine me sit nulla Venus; sed lege Dianæ, Caste puer, castâ retia tende manu;
Et quæcumque meo furtim subrepet amori, Incidat in sævas diripienda feras. At tu venandi studium concede parenti; Et celer in nostros ipse recurre sinus.
Huc ades, et teneræ morbos expelle puellæ ; Huc ades, intonsâ Phoebe superbe comâ. Crede mihi, propera; nec te jam, Phoebe, pigebit Formosæ medicas applicuisse manus. Effice, ne macies pallentes occupet artus,
Neu notet informis candida membra color; Et quodcumque mali est, et quidquid triste timemus, In pelagus rapidis devehat amnis aquis. Sancte, veni, tecumque feras, quicumque sopores, Quicumque et cantus corpora fessa levant. Neu juvenem torque, metuit qui fata puellæ, Votaque pro dominâ vix numeranda facit; Interdum vovet, interdum, quod langueat illa, Dicit in æternos aspera verba deos.
Pone metum, Cerinthe; deus non lædit amantes, Tu modo semper ama: salva puella tibi est.
Nil opus est fletu; lacrymis erit aptius uti, Si quando fuerit tristior illa tibi.
At nunc tota tua est; te solum candida secum Cogitat; et frustra credula turba sedet.
Phoebe, fave: laus magna tibi tribuetur, in uno Corpore servato restituisse duos.
Jam celeber, jam lætus eris, cum debita reddet Certatim sanctis lætus uterque focis. Tunc te felicem dicet pia turba deorum; Optabunt artes et sibi quisque tuas.
Qui mihi te, Cerinthe, dies dedit, hic mihi sanctus, Atque inter festos semper habendus erit. Te nascente, novum Parcæ cecinêre puellis Servitium, et dederunt regna superba tibi. Uror ego ante alias: juvat hoc, Cerinthe, quod uror, Si tibi de nobis mutuus ignis adest.
Mutuus adsit amor, per te dulcissima furta, Perque tuos oculos, per Geniumque, rogo. Magne Geni, cape dona libens, votisque faveto; Si modo, cum de me cogitat, ille calet. Quod si forte alios jam nunc suspirat amores, Tu, precor, infidos, sancte, relinque focos. Nec tu sis injusta, Venus; vel serviat æque Vinctus uterque tibi, vel mea vincla leva : Sed potius validâ teneamur uterque catenâ, Nulla queat posthac quam solüisse dies. Optat idem juvenis, quod nos; sed tectius optat; Nam pudet hæc illum dicere verba palam. At tu, Natalis, quoniam deus omnia sentis,
Annue: quid refert, clamve palamve roget? 20
Natalis Juno, sanctos cape thuris honores, Quos tibi dat tenerâ docta puella manu. Tota tibi est hodie; tibi se lætissima comsit, Staret ut ante tuos conspicienda focos. Hla quidem ornandi causas tibi, diva, relegat; Est tamen, occulte cui placuisse velit. At tu, sancta, fave, ne nox divellat amantes; Sed juveni, quæso, mutua vincla para. Sic bene compones; ulli non ille puellæ
Servire, aut cuiquam dignior illa viro. Nec possit cupidos vigilans deprendere custos; Fallendique vias mille ministret Amor. Annue, purpureâque veni perlucida pallâ. Ter tibi fit libo, ter, dea casta, mero. Præcipit en natæ mater studiosa, quid optet; Illa aliud tacitâ clam sibi mente rogat. Uritur, ut celeres urunt altaria flammæ ; Nec, liceat quamvis, sana fuisse velit. Sic juveni gratis, veniet cum proximus annus, Hic idem votis jam vetus adsit amor.
Tandem venit amor, qualem texisse pudore, Quam nudâsse alicui, sit mihi fama minor: Exorata meis illum Cytherea Camœnis Attulit, in nostrum deposuitque sinum. Exsolvit promissa Venus; mea gaudia narret, Dicetur siquis non habuisse suam. Non ego signatis quidquam mandare tabellis, Ne legat id nemo, quam meus, ante, velim: Sed peccâsse juvat; vultus componere famæ Tædet; cum digno digna fuisse ferar.
Invisus natalis adest, qui rure molesto, Et sine Cerintho, tristis agendus erit. Dulcius urbe quid est? an villa sit apta puellæ ? Atque Eretino frigidus annus agro? Jam, nimium Messala mei studiose, quiescas, Non tempestivæ sæpe propinque viæ. Hic animum sensusque meos abducta relinquo, Arbitrii quoniam non sinis esse mei.
Scis, iter ex animo sublatum triste puellæ: Natali Romæ nunc sinit esse suo. Omnibus ille dies nobis natalis agatur, Qui nec opinanti jam tibi forte venit.
Gratum est, securus multum quod jam tibi de me Promittis, subito ne male inepta cadam. Si tibi cura toga est potior, pressumque quasillo Scortum, quam Servî filia Sulpicia; Solliciti sunt pro nobis, quíbus illa dolori est, Ne cedam ignoto, maxima cura, toro.
Estne tibi, Cerinthe, tuæ pia cura puellæ, Dum mea nunc vexat corpora fessa calor? Ah! ego non aliter tristes evincere morbos Optârim, quam te si quoque velle putem.
« ForrigeFortsæt » |