38.2.19

Questo Lubro Sia Si's

P.VIRGILII MA-

RONIS BVCOLICA, GEORGICA,

ARGVMENTVM ECLOGAE TRIMAE.

Oft mortem Iulij Cafaris flagrate toto ferè terrarum orbe bellis ciuilibus, cum Auguftus deuictus Bruto e Cafio in Theffalia, L.Antonio Triumuiri fratre in Italia ad Perufium, cum a Triumuiratiam Lepidus excidiffet, Sexto Pompeio copys omnibus deftituto in Afia, demum & Marco Antonio Triumuiro apud Actiu Epiri promontorium, pace terra mariq; parta, cum miles ftipedia, & in promiffos agros mitti flagitaret, nec aliter ipfe diutinis bellis exhauftus effet foluendo, agros Cremonenfium,qui inpartibus fuerant,inilitibus diuifit: •quibus non fufficientibus, Mantuanorum agros adiecit,non quia quicquam illi deliquiffent, fed tatum quia urcini effent. Inter quos cum Virgilius agrum fuum amififfet, Romam profectus,fauore primùm Pollionis,deinde Mecenatis,

aliorum potentum amicorum Augufti, obtinuit ut agrum fuum reciperet: qua de re gratias illi agit hac ecloga, & per Tityrum perfonam fuam, per Melibaum quemus Mantuanorum ob amiffum agrum dolentem fignificat. In his -uerò decem eclogis Theocritum fequutus eft Virgilius,& plurima ex eodem in fuum carme apertè dißimulater, ubiq; tamen fummo artificio traftulit,

Secunda ecloga querimoniam poete continet, quod parum gratiofus effet apud Cafarem per Corydonem,perfona fuam:per Alexin, Cafare intelligentis. Terria lites & uitia paftorum habet.

Quarta noui feculi interpretationem,laudes Cafaris, Pollionis,& filij eius

Salonini.

Quinta epitaphium, uel Iulij Cafaris tum recèns cæfi, uel Quintily cognati fui,uel Flacci fratris,cuius immaturu obirum fub nomine Daphnidis deplorat, Sexta Vari Epicurei laudes, cuius fit infcriptio, Faunorum, Satyrorum Syluanorum delectatio.

Septima exemplum copia, & contentionem duorum paftorum, Corydonis
Thyrfidis.

Octaua duplex eft argumentum. Prius coqueftionem habet amatoris contempti: pofterius ueneficia incantamenta quibus mulier animum uiri per

uertere, in fuum amorem allicere conatur.

Nona referta est querelis, quòd agros fibi ab Augufto reftitutos cum repetere uellet,a militibus impediretur.

Decima amorem Galli poëtæ eximi & Augufto familiaris celebrat,fed ita." utà paftorali decoro non difcedat.

3

M.

VIRGILII MARONIS BVCOlicorum Ecloga 1. qua Tityrus infcribitur.

Interlocutores, Melibaus, Tityrus.

Ityre, tu patula recubans fub tegmine
fagi,

Sylueftrem tenui mufam meditaris auena
Nos patria fines, & dulcia linquimus

arua,

Nos patriam fugimus:tu Tityre lentus in umbra
Formofam refonare doces Amaryllida fyluas.
TO Melibae, deus nobis hac ocia fecit..

Nanque erit ille mihi femper deus:illius aram
Sape tener noftris ab ouilibus imbuet agnus.
Ille meas errare boues,ut cernis,& ipfum
Ludere quæ uellem,calamo permifit agrefti.
Non equidem inuideo:miror magis:undique totis
Vfque adeò turbatur agris.en ipfe capellas

rotenus ager ago:hanc etiam uix Tityre duco.
Hic inter denfas corylos modò nan que gemellos,
S pem gregis,ah,filice in nuda connixa reliquit.
S ape malum hoc nobis,fi mens non laua fuiffet,
De cœlo tactas memini prædicere quercus:
Sape finiftra caua prædixit ab ilice cornix.
Sed tamen,ifte deus qui fit,da Tityre nobis.
T. Vrbem,quam dicunt Romam, Melibæe putaui
S tultus ego huic noftra fimilem,quò fæpe folemus
Paftores,quium teneros depellere fætus.

Sic canibus catulos fimiles,fic matribus hædos Noram, fic paruis componere magna folebam. Verùm hæc tantum alias inter caput extulit urbes; Quantum lenta folent inter uiburna cupressi. Me. Et qua tanta fuit Romam tibi caufa uidendi? T. Libertas,qua fera tamen refpexit inertem: Candidor poftquam tondenti barbà cadebat: Respexit tamen,& longo pòft tempore uenit, Poftquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit. Nanque fatebor enim) dum me Galatea tenebat, Nec fpes libertatis erat,nec cura peculi. Quanuis multa meis exiret uictima feptis, Pinguis & ingrata premeretur cafeus urbi: Non unquam grauis are domum mihi dextra redibat. M. Mirabar quid mæsta deos Amarylli uocares, Cui pendêre fua patereris in arbore poma. Tityrus hinc aberrat.ipfa te Tityre pinus, I pfite fontes,ipfa hac arbusta uocabant. T. Quid facerem?neque feruitio me exire licebat, Nec tam prafentes alibi cognofcere diuos. Hic illum uidi iuuenem Melibae,quotannis B is fenos cui noftra dies altaria fumant. Hic mihi responfum primus dedit ille petenti: Pafcite,ut antè,boues pueri:fummittite tauros. M. Fortunate fenex,ergo tua rura manebunt, E t tibi magna fatis,quanuis lapis omnia nudus, Limofoque palus obducat pafcua iunco: Non infueta graueis tentabunt pabula fœtas, Nec mala uicini pecoris contagia lædent.

Fortunate

Fortune fenex,hic inter flumina nota,
Et fontes facros,frigus captabis opacum.
Hinc tibi, que femper uicino ab limite fepes
Hyblais apibus florem depasta falicti,
Sape leui fomnum fuddebit inire fufurro.
Hinc alta fub rupe canet frondator ad auras:
Nec tamen interea rauca,tua cura,palumbes»,
Nee gemere aeria ceffabit turtur. ab ulmo.
T. Ante leues ergo pafcentur in athere cerui,
Et freta deftituent nudos in littore pifces,
Ante,pererratis amborum finibus,exul,

A ut Ararim Parthus biber,aut Germania Tigrim,
Quam noftro illius labatur pectore uultus.

M. Atnos hinc ali fitientes ibimus Aphros:

7

· Pars Scythiam,& rapidum Creta reniemus Oaxem ̧
Et penitus toto diuifos orbe Britannos.

E nunquam patrios longo pòft tempore fines,
Pauperis & tuguri congeftum cefpite culmen,
Poft aliquot,mea regna uidens,mirabor,ariftas?
Impius hæc tam culta noualia miles habebit?
Barbarus has fegetes?en quò difcordia ciues
P erduxit miferos: en queis confeuimus agros?
Infere nunc Melibae pyros pone ordine uites.
I te mea,quondam felix pecus,ite capella:
Non ego uos pofthac uiridi proiectus in antro,
• Dumofa pendêre procul de rupe uidebo.

Carmina nulla canam:non me pafcente capella
Florentem cytifum,& falices carpetis amaras.
T. Hic tamen hac mecum poteris requiefcere nocte

А іў