Nec me adeo fallit, veritam te moenia nostra
Sufpectas habuiffe domos Carthaginis altae.
Sed quis erit modus ? aut quo nunc certamine tanto?
Quin potius pacem aeternam pactosque hymenaeos
Exercemus? habes, tota quod mente petifti: 100
Ardet amans Dido, traxitque per offa furorem.
Communem hunc ergo populum, paribufque re-
gamus
Aufpiciis: liceat Phrygio fervire marito,
Dotalefque tuae Tyrios permittere dextrae.
Olli, fenfit enim fimulata mente locutam,
Quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Sic contra eft ingreffa Venus: quis talia demens
Abnuat, aut tecum malit contendere bello?
Si modo, quod memoras, factum fortuna fequatur;
Şed fatis incerta feror, fi Jupiter unam
Effe velit Tyriis urbem Trojaque profectis,
Mifcerive probet populos, aut foedera jungi,
Tu conjux tibi fas animum tentare precando.
Perge, fequar, tum fic excepit regia Juno:
Mecum erit ifte labor; nunc, qua ratione quod inftat,
Confieri poffit, paucis, adverte, docebo,
Venatum Aeneas unaque miferrima Dido
In nemus ire parant, ubi primos craftinus ortus
Extulerit Titan, radiifque retexerit orbem,
His ego nigrantem commifta grandine nimbum,129
Dum trepidant alae, faltufque indagine cingunt,
Defuper infundam, et tonitru coelum omne ciebo.
Diffugient comites, et nocte tegentur opaca.
Speluncam Dido dux et Trojanus eandem
Devenient. adero, et tua fi mihi certa voluntas, 125
Connubio jungam ftabili, propriamque dicabo.
Hic Hymenaeus erit. non adverfata petenti,
Annuit atque dolis rifit Cytherea repertis.
Oceanum interea furgens aurora reliquit.
It portis jubare exorto delecta juventus.
Retia rara, plagae, lato venabula ferro,
Maffylique ruunt equites, et odora canum vis.
Reginam thalamo cunctantem ad limina primi
Poenorum exfpectant: oftroque infignis et auro
Stat fonipes, ac fraena ferox fpumantia mandit. 135
Tandem progreditur, magna ftipante caterva,
Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo:
Cui pharetra ex auro, crines nodantur in
Aurea purpuream fubnectit fibula veftem.
Necnon et Phrygii comites, et laetus Iülus,
Incedunt: ipfe ante alios pulcherrimus omnes
Infert fe focium Aeneas, atque agmina jungit,
Qualis, ubi hibernam Lyciam, Xanthique fluenta
Deferit, ac Delum maternam invifit Apollo,
Inftauratque choros; mixtique altaria circum
Cretefque Dryopefque fremunt, pictique Agathyrfi ;
Ipfe jugis Cynthi graditur, mollique fluentem
Fronde premit crinem fingens, atque implicat auro: Tela fonant humeris. haud illo fegnior ibat
Aeneas: tantum egregio decus enitet ore.
Poftquam altos ventum in montes, atque invia
Ecce ferae faxi dejectae vertice caprae
Decurrere jugis: alia de parte patentes
Transmittunt curfu campos, atque agmina cervi Pulverulenta fuga glomerant, montefque relin
puer Afcanius mediis in vallibus acri Gaudet equo: jamque hos curfu, jam praeterit
Spumantemque dari pecora inter inertia votis
Optat aprum, aut fulvum defcendere monteleonem.
Interea magno mifceri murmure coelum
Incipit. infequitur commista grandine nimbus.
Et Tyrii comites paffim, et Trojana juventus,
Dardaniufque nepos Veneris, diverfa per agros
Tecta metu petiere. ruunt de montibus amnes.
Speluncam Dido dux et Trojanus eandem
Deveniunt. prima et tellus et pronuba Juno
Dant fignum: fulfere ignes et conscius aether
Connubiis fummoque ulularunt vertice nymphae.
Ille dies primus lethi, primufque malorum,
Caufa fuit: neque enim fpecie famave movetur, 170
Nec jam furtivum Dido meditatur amorem ;
Conjugium vocat; hoc praetexit nomine culpam.
Extemplo Libyae magnas it fama per urbes;
Fama, malum quo non aliud velocius ullum:
Mobilitate viget, viresque acquirit eundo:
Parva metu primo; mox fefe attollit in auras,
Ingrediturque folo, et caput inter nubila condit.
Illam terra parens, ira irritata deorum,
Extremam, ut perhibent, Coco Enceladoque fo
Progenuit, pedibus celerem et pernicibus alis. 180 Monftrum horrendum, ingens: cui quot funt corpore plumae,
Tot vigiles oculi fubter, mirabile dictu,
Tot linguae, totidem ora fonant, tot fubrigit aures.
Nocte volat coeli medio, terraeque per umbram
Stridens, nec dulci declinat lumina fomno.
Luce fedet cuftos, aut fummi culmine tecti,
Turribus aut altis, et magnas territat urbes;
Tam ficti pravique tenax, quam nuncia veri.
Haec tum multiplici populos fermone replebat
Gaudens, et pariter facta atque infecta canebat: 190
Veniffe Aeneam Trojano a fanguine cretum,
Cui fe pulchra viro dignetur jungere Dido:
Nunc hiemem inter fe luxu, quam longa, fovere,
Regnorum immemores, turpique cupidine captos.
Haec paffim dea foeda virum diffundit in ora. 195
Protinus ad regem curfus detorquet Iarbam,
Incenditque animum dictis, atque aggerat iras.
Hic Ammone fatus, rapta Garamantide nympha,
Templa Jovi centum latis immania regnis,
Centum aras pofuit, vigilemque facraverat ignem,
Excubias divum aeternas, pecudumque cruore
Pingue folum, et variis florentia limina fertis.
Ifque, amens animi et rumore accenfus amaro,
Dicitur ante aras, media inter numina divum,
Multa Jovem manibus fupplex oraffe fupinis: 205
Juppiter omnipotens, cui nunc Maurufia pictis
Gens epulata toris Lenaeum libat honorem,
Afpicis haec? an te, genitor, cum fulmina torques,
Nequicquam horremus? caecique in nubibus ignes
Terrificant animos, et inania murmura mifcent? 210
Femina, quae noftris errans in finibus urbem
Exiguam pretio pofuit, cui litus arandum,
Cuique loci leges dedimus, connubia nostra
Reppulit, ac dominum Aenean in regna recepit.
Et nunc ille Paris cum femiviro comitatu,
Maconia mentum mitra crinemque madentem
Subnexus, rapto potitur: nos munera templis
Quippe tuis ferimus, famamque fovemus inanem.
Talibus orantem dictis, arafque tenentem
Audiit omnipotens, oculofque ad moenia torfit 220
Regia, et oblitos famae melioris amantes.
Tunc fic Mercurium alloquitur, ac talia mandat:
|