Sidera: di, talem terris avertite peftem! Nec vifu facilis, nec dictu affabilis ulli. Vifceribus miferorum et fanguine vefcitur atro. Vidi egomet, duo de numero cum corpora noftro Prenfa manu magna, medio refupinus in antro, Frangeret ad faxum, fanieque aspersa natarent 625 Limina: vidi, atro cum membra fluentia tabo Manderet, et tepidi tremerent fub dentibus artus. Haud impune quidem. nec talia paffus Ulyffes, Oblitusve fui eft Ithacus difcrimine tanto.
Nam fimul expletus dapibus, vinoque fepultus, 630 Cervicem inflexam pofuit, jacuitque per antrum Immenfus, faniem eructans ac frusta, cruento Per fomnum commixta mero; nos, magna precati Numina, fortitique vices, una undique circum Fundimur, et telo lumen terebramus acuto Ingens, quod torva folum fub fronte latebat, Argolici clypei aut Phoebeae lampadis inftar: Et tandem laeti fociorum ulcifcimur umbras. Sed fugite, o miferi, fugite, atque ab litore funem Rumpite. 640 Nam qualis quantufque cavo Polyphemus in antro Lanigeras claudit pecudes, atque ubera preffat, Centum alii curva haec habitant ad litora vulgo Infandi Cyclopes, et altis montibus errant.
Tertia jam lunae fe cornua lumine complent, 645 Cum vitam in fylvis, inter deferta ferarum
Luftra domofque traho, vastosque ab rupe Cyclopas Profpicio, fonitumque pedum vocemque tremisco. Victum infelicem, baccas lapidofaque corna, Dant rami, et vulfis pafcunt radicibus herbae. 650 Omnia colluftrans, hanc primum ad litora claffem Confpexi venientem: huic me, quaecunque fuiffet, Addixi: fatis eft gentem effugiffe nefandam. Vos animam hanc potius quocunque abfumite letho. Vix ea fatus erat, fummo cum monte videmus 655 Ipfum inter pecudes vasta se mole moventem Paftorem Polyphemum, et litora nota petentem: Monftrum horrendum, informe, ingens, cui lumen ademtum,
Trunca manu pinus regit, et veftigia firmat. Lanigerae comitantur oves, ea fola voluptas,
Solamenque mali. de collo fiftula pendet. Poftquam altos tetigit fluctus, et ad aequora venit, Luminis effoffi fluidum lavit inde cruorem. Dentibus infrendens gemitu; graditurque per ae- 664
Jam medium, nec dum fluctus latera ardua tinxit. Nos procul inde fugam trepidi celerare, recepto Supplice, fic merito, tacitique incidere funem : Verrimus et proni certantibus aequora remis. Senfit, et ad fonitum vocis veftigia torfit. Verum ubi nulla datur dextram affectare poteftas, Nec potis Ionios fluctus aequare fequendo,
Clamorem immenfum tollit, quo pontus et omnes Intremuere undae, penitufque exterrita tellus Italiae, curvifque immugiit Aetna cavernis. At genus e filvis Cyclopum et montibus altis 675 Excitum ruit ad portus, et litora complent. Cernimus aftantes nequicquam lumine torvo Aetnaeos fratres, coelo capita alta ferentes, Concilium horrendum: quales cum vertice celfo Aëriae quercus aut coniferae cypariffi Conftiterunt, filva alta Jovis, lucufve Dianae. Praecipites metus acer agit quocunque rudentes Excutere, et ventis intendere vela fecundis.
Contra juffa monent Heleni, Scyllam atque Charybdim
Inter utramque viam, lethi difcrimine parvo, 685 Ni teneant curfus: certum eft dare lintea retro. Ecce autem boreas angufta ab fede Pelori Miffus adeft. vivo praetervehor oftia faxo Pantagiae, Megarofque finus, Tapfumque jacentem. Talia monftrabat relegens errata retrorfum Litora Achaemenides, comes infelicis Ulyffei. Sicanio praetenta finu jacet infula contra Plemmyrium undofum: nomen dixere priores Ortygiam. Alpheum fama eft huc Elidis amnem, Occultas egiffe vias fubter mare; qui nunc Ore, Arethufa, tuo Siculis confunditur undis. Juffi numina magna loci veneramur: et inde
Exfupero praepingue folum ftagnantis Helori. Hinc altas cautes projectaque faxa Pachyni Radimus, et fatis nunquam conceffa moveri 700 Apparet Camarina procul, campique Geloi, Immanifque Gela, fluvii cognomine dicta. Arduus inde Agragas oftentat maxima longe Moenia, magnanimum quondam generator equorum⚫ Teque datis linquo ventis, palmofa Selinus, 705 Et vada dura lego faxis Lilybeïa caecis. Hinc Drepani me portus et illaetabilis ora Accipit. hic, pelagi tot tempeftatibus actus, Heu, genitorem, omnis curae cafufque levamen, Amitto Anchisen! hic me, pater optime, feffum 710 Deferis, heu, tantis nequicquam erepte periclis ! Nec vates Helenus, cum multa horrenda moneret, Hos mihi praedixit luctus; non dira Celaeno. Hic labor extremus, longarum haec meta viarum. Hinc me digreffum veftris deus appulit oris.
Sic pater Aeneas, intentis omnibus, unus, Fata renarrabat divum, curfufque docebat: Conticuit tandem, factoque hic fine quievit.
T regina gravi jamdudum faucia cura, Vulnus alit venis, et caeco carpitur igni. Multa viri virtus animo, multufque re-
Gentis honos. haerent infixi pectore vultus, Verbaque: nec placidam membris dat cura quietem. Poftera Phoebea luftrabat lampade terras, Humentemque aurora polo dimoverat umbram ; Cum fic unanimem alloquitur malefana fororem: Anna foror, quae me fufpenfam infomnia terrent! Quis novus hic noftris fucceffit fedibus hofpes! 10 Quem fefe ore ferens! quam forti pectore et armis ! Credo equidem, nec vana fides, genus effe deorum. Degeneres animos timor arguit. heu quibus ille Jactatus fatis! quae bella exhausta canebat! Si mihi non animo fixum immotumque federet, 15 Ne cui me vinclo vellem fociare jugali,
« ForrigeFortsæt » |