MEL. At nos hinc alii fitientes ibimus Afros: 65
Pars Scythiam, et rapidum Cretae veniemus Oaxem,
Et penitus toto divifos orbe Britannos.`

En, unquam patrios longo poft tempore fines,
Pauperis et tuguri congeftum cefpite culmen,
Poft aliquot, mea regna, videns mirabor aristas? 70
Impius haec tam culta novalia miles habebit?
Barbarus has fegetes? En, quo difcordia cives
Produxit miferos! en, queis confevimus agros !
Infere nunc Meliboce pyros, pone ordine vites:
Ite meae, quondam felix pecus: ite capellae. 75
Non ego vos pofthac, viridi projectus in antro,
Dumofa pendere procul de rupe videbo.
Carmina nulla canam: non, me pafcente, capellae,
Florentem cytifum, et falices carpetis amaras.
TIT. Hic tamen hac mecum poteris requiefcere nocte
Fronde fuper viridi. Sunt nobis mitia
Caftaneae molles, et preffi copia lactis.

poma,

Et jam fumma procul villarum culmina fumant,
Majorefque cadunt altis de montibus umbrae.

F

ECLOGA II.

ALEX I S.

81

Ormofum paftor Corydon ardebat Alexim, Delicias domini: nec quid fperaret, habebat. Tantum inter denfas, umbrofa cacumina, fagos

Affidue

Affidue veniebat: ibi haec incondita folus
Montibus et fylvis ftudio jactabat inani.

O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas?
Nil noftri miferere? mori me denique coges.
Nunc etiam pecudes umbras et frigora captant:
Nunc virides etiam occultant spineta lacertos:
Theftylis et rapido feffis mefforibus aeftu
Allia ferpyllumque herbas contundit olentes.
At mecum raucis, tua dum veftigia luftro,
Sole fub ardenti refonant arbufta cicadis.
Nonne fuit fatius, triftes Amaryllidis iras,

Atque fuperba pati faftidia? nonne Menalcan? 15
Quamvis ille niger, quamvis tu candidus effes.
O formose puer, nimium ne crede colori.
Alba liguftra cadunt, vaccinia nigra leguntur.
Defpectus tibi fum, nec qui fim quaeris, Alexi:
Quam dives pecoris nivei, quam lactis abundans. 20
Mille meae Siculis errant in montibus agnae :
Lac mihi non aeftate novum, non frigore defit.
Canto, quae folitus, fi quando armenta vocabat,
Amphion Dircaeus in Actaeo Aracyntho.
Nec fum adeo informis: nuper me in litore vidi, 25
Cum placidum ventis ftaret mare: non ego Daphnim,
Judice te metuam, fi nunquam fallat imago.

O tantum libeat mecum tibi fordida rura

Atque humiles habitare cafas, et figere.cervos, Hoedorumque gregem viridi compellere hibifco! 30 B 3 Mecum

40

Mecum una in fylvis imitabere Pana canendo.
Pan primus calamos cera conjungere plures
Inftituit: Pan curat oves, oviumque magiftros.
Nec te poeniteat calamo triviffe labellum.
Haec eadem ut fciret, quid non faciebat Amyntas? 35
Eft mihi difparibus feptem compacta cicutis
Fiftula, Damoetas dono mihi quam dedit olim:
Et dixit, moriens: Te nunc habet ifta fecundum.
Dixit Damoetas: invidit ftultus Amyntas.
Praeterea duo, nec tuta mihi valle reperti
Capreoli, fparfis etiam nunc pellibus albo,
Bina die ficcant ovis ubera: quos tibi fervo.
Jampridem a me illos abducere Thestylis orat:
Et faciet: quoniam fordent tibi munera nostra.
Huc ades, o formofe puer: tibi lilia plenis
Ecce ferunt Nymphae calathis: tibi candida Naïs
Pallentes violas et fumma papavera carpens,
Narciffum et florem jungit bene olentis anethi.
Tum, cafia, atque aliis intexens fuavibus herbis,
Mollia luteola pingit vaccinia caltha.
Ipfe ego cana legam tenera lanugine mala,
Caftaneafque nuces, mea quas Amaryllis amabat.
Addam cerea pruna: et honos erit huic quoque pomo.
Et vos, o lauri, carpam, et te, proxima myrte,
Sic pofitae quoniam fuaves mifcetis odores.
Rufticus es, Corydon, nec munera curat Alexis:
Nec fi muneribus certes, concedat Iolas,

45

50

55

Heu!

Heu! heu! quid volui mifero mihi? floribus Auftrum
Perditus, et liquidis immifi fontibus apros. 59
Quem fugis, ah, demens? habitarunt di quoque fylvas,
Dardaniufque Paris. Pallas, quas condidit arces,
Ipfa colat: nobis placeant ante omnia fylvae.
Torva leaena lupum fequitur, lupus ipfe capellam :
Florentem cytifum fequitur lafciva capella : 64
Te Corydon, o Alexi : trahit fua quemque voluptas.
Afpice, aratra jugo referunt fufpenfa juvenci,
Et fol crefcentes decedens duplicat umbras:
Me tamen urit amor : quis enim modus adfit amori?
Ah Corydon, Corydon, quae te dementia cepit!
Semiputata tibi frondofa vitis in ulmo est.

70

Quin tu aliquid faltem, potius quorum indiget usus,
Viminibus mollique paras detexere junco ?
Invenies alium, fi te hic faftidit, Alexim.

ECLOGA III.

PALAE MON.

MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON.
IC mihi, Damoeta, cujum pecus? an
Meliboei ?

MEN.

DIC

DA. Non; verum Aegonis: nuper mihi tradidit

Aegon.

MEN. Infelix o femper oves pecus! ipfe Neaeram Dum fovet, ac, ne me fibi praeferat illa, veretur;

Hic alienus oves cuftos bis mulget in hora:
Et fuccus pecori, et lac fubducitur agnis.

5

DA. Parcius ifta viris tamen objicienda memento.
Novimus et qui te, tranfverfa tuentibus hircis,
Et quo, fed faciles, Nymphae rifere, facello.
MEN. Tum, credo, cum me arbuftum videre My-
conis,

Atque mala vites incidere falce novellas.

DA. Aut hic ad veteres fagos, cum Daphnidis arcum
Fregisti, et calamos: quae tu, perverse Menalca,
Et cum vidifti puero donata, dolebas;

Et fi non aliqua nocuiffes, mortuus effes.

15

20

MEN. Quid domini faciant, audent cum talia fures?
Non ego te vidi Damonis, peffime, caprum
Excipere infidiis, multum latrante Lycisca?
Et cum clamarem: Quo nunc fe proripit ille?
Tityre, coge pecus: tu poft carecta latebas.
DA. An mihi cantando victus non redderet ille,
Quem mea carminibus meruiffet fistula, caprum ?
Si nefcis, meus ille caper fuit: et mihi Damon
Jpfe fatebatur; fed reddere poffe negabat.
ME. Cantando tu illum? aut unquam tibi fiftula

cera

25

Juncta fuit? non tu in triviis, indocte, folebas
Stridenti miserum ftipula difperdere carmen?
DA. Vis ergo inter nos, quid poffit uterque, viciffim
Experiamur? ego hanc vitulam (ne forte recufes,