Billeder på siden
PDF
ePub

ODE XII.

AD LY CEN.

A Udivere, Lyce, Di mea vota, Di

Audivere, Lyce. fis anus, et tamen

Vis formosa videri,

Ludisque et bibis inpudens

Et canta tremulo pota Cupidinem
Lentum sollicitas. ille virentis et
Doctae psallere Chiae

Pulchris excubat in genis.

Inportunus enim transvolat aridas
Quercus, et refugit te, quia luridi

Dentes, te quia rugae

[ocr errors][merged small]

Nec Coac referunt jam tibi purpurae,

Nec cari (1) lapides tempora, quae semel

Notis condita fastis

Inclusit volucris dies.

[ocr errors]

ODE XII.

A LYC E.

Ouvirão, Lyce, os Deoses os meus votos;

Os Deoses, Lyce, ouvirão: envelheces,
Queres com tudo parecer formosa ;
Brincas, sem pejo bebes,

E co' trémulo canto, bem bebida,

Tardo Cupido sollicitas; elle

Nas pulcras faces da viçosa Chia,
Déstra no canto e lyra,

Tem seu ninho; que inquieto vôa avante Dos áridos carvalhos; de ti foge,

Que a ti lividos dentes, a ti rugas

E as neves da cabeça

Te afeião; nem já púrpuras de Côos,
Nem ricas perlas te repõe os tempos,
Que nos publicos fastos assentados

Cerrou ligeiro dia.

Quo fugit Venus? heu! quove color? decens
Quo motus? (2) quid habes illius, illius
Quae spirabat amores,

Quae me surpuerat mihi?

Felix post Cinaram, notaque et artium
Gratarum facies: sed Cinarae brevis
Annos fata dederunt,

Servatura diu parem

Cornicis vetulae temporibus Lycen:
Possent ut juvenes visere fervidi,
Multo non sine risu,

Dilabsam in cineres facem,

(1) Cari: assim trazem os mais antigos Mss. e o Glossador ; o que admitte Sanadon : a lição commum

diz Clari.

(2) Adopto aqui a lição, e interpretação de Bentlei, que lê: Decens quo motus, o que já antes havião feito Chabot, e Ceruto, e seguem Cuningam, le Sanadon.

[ocr errors]

Aonde fugio Venus? Ai! Aonde

A tua côr? Onde o meneio airoso ?

Daquella, que tens já, que tens daquella,
Que amores exhalaya,

Que me roubára a mim? Feliz belleza,

Depois da de Cinára, conhecida

2

Pelas graças gentis: (a) mas breves annos
Deo a Cinara o fado,

Guardando, ha muito, a Lyce igual aos tempos

Da idosa gralha: porque ver podessem

Com muito rizo os férvidos mancebos
Desfeita a facha em cinzas,

(a)

Entendemos por Facies não huma parte do corpo, mas toda a fórma, ou belleza exterior delle, como alguns interpretão; sobre o que se podem ver Bentlei, e Sanadon.

ODE XIII.

AD AUGUSTU M.

QUae cura Patrum, quaeve Quiritium,

Plenis honorum muneribus tuas,

Auguste, virtutes in aevum

Per titulos memoresque fastus

Aeternet? 6, qua sol habitabilis
Inlustrat oras, maxime principum,
Quem legis expertes Latinae
Vindelici didicere nuper,

Quid Marte posses. milite nam tuo
Drusus Genaunos, inplacidum genus,
Breunosque velocis, et arces
Alpibus inpositas tremendis

Dejecit acer plus vice simplici.
Major Neronum mox grave proelium
Conmisit, inmanisque Raetos

Auspiciis pepulit secundis:

« ForrigeFortsæt »