P. VERGILI MARONIS OPERA AD OPTIMORUM LIBRORUM FIDEM EDIDIT PERPETUA ET ALIORUM ADIECIT ALBERTUS FORBIGER. PARS II. AENEIDOS LIBER I-VI. EDITIO QUARTA RETRACTATA ET VALDE AUCTA. LIPSIAE SUMPTUM FECIT ET VENUMDAT I. C. HINRICHS. MDCCCLXXIII. P. VERGILI MARONIS A ENE I S. LIBER PRIMUS. ARGUMENTUM. Postquam auctor totius carminis argumentum paucis exposuit (1 7.) et Musam invocavit (9-11.), haec canit: Aeneas, Anchisae et Veneris filius, vir singulari pietate et fortitudine praeditus, qui Troia capta et eversa novam patriam quaerens iam septem annos per maria terrasque errabat, a Sicilia in Italiam navigans immissa ab Aeolo rogatu Iunonis Troianis infestissimae gravissima tempestate ad Libycum litus appellitur (12-156.), et egressus in terram septem ingentis magnitudinis cervos sagittis prosternit singulosque in singulas naves (tot enim ex dispersa classe collegerat) aequaliter distribuit (157-197.); deinde socios longis iam erroribus fatigatos, dum corpora curant et post coenam amissos requirunt amicos, solatur et spe futurae quietis ad toleranda, quae instent, excitat (198-222.). Tum Venus Iovem forte in Libyam oculos coniicientem adit queriturque casus Aeneae sui, omnium calamitatum illarum culpam Iunonis invidiae attribuens; Iupiter autem fata Aeneae eiusque posterorum breviter exponens spe felicis posteritatis potentiaeque Romanorum dolorem filiae consolatur et Mercurium de caelo mittit, ut Troianis Carthaginiensium hospitium paret (223-304.). Eius oratione confirmata Venus postero die Aeneae locorum ignaro et explorandae regionis causa huc illuc oberranti venatricis habitu sese obviam praebet, naves dispersas salvas esse nuntiat, ostendit non procul inde abesse Carthaginem, eumque, ut Didonem reginam in condenda urbe occupatam bono animo adeat, hortatur (305-409.). Sero a filio agnita Paphum abit, Aeneas autem matris beneficio densa nebula circumfusus una cum Achate Carthaginem ingreditur, ubi pugnae ad Troiam commissae, quas artis ope in templo effictas conspicit, omnem ex animo eius pellunt metum (410-493.). Hic etiam salvos reperit duces navium Troianarum in aliam litoris partem eiectarum, qui conquerentes iniuriam a litoris custodibus sibi factam a Didone benigno responso placantur (494-578.). Iam Aeneas rupta nube, qua erat circumdatus, prodit in conspectum, salutat Didonem et receptos socios atque a regina benigne excipitur, quae advenis munera mittit et in palatio epulas instruit (579-642.). Aeneas Ascanium filium e navibus adduci iubet, Venus autem, quae cognita Poenorum perfidia eorum hospitio et muliebri inconstantiae non satis fidebat, sopito in Idaliae lucis Ascanio, pro eo Cupidinem substituit, qui inter amplexus et oscula reginae animum amore Aeneae incendat (643-696.). Denique initur convivium a Didone institutum et Aeneas ab ea rogatur, ut Troiae excidium et errores suos enarret (696—756). VERGIL. PARS II. ED. IV. 1 |