ΙΟ LXXI. The Quinquatria. Pallada nunc pueri teneræque orate puellæ. Discant, et plenas exonerare colos. Hanc cole, qui maculas læsis de vestibus aufers: Et licet antiquo manibus collatus Epeo Sit prior, irata Pallade mancus erit. 15 Nec vos, turba feri censu fraudata magistri, 20 Quique moves cælum, tabulasque coloribus uris ; Mille dea est operum: certe dea carminis illa est. LXXII. The Trader's Prayer. Est aqua Mercurii portæ vicina Capenæ : 5 Uda fit hinc laurus: lauro sparguntur ab uda ΙΟ 15 20 "Ablue præterita perfida verba die. "Sive ego te feci testem, falsove citavi "Non audituri numina vana Jovis ; "Sive deum prudens alium divamve fefelli : "Abstulerint celeres improba verba Noti. "Et pereant veniente die perjuria nobis, Se memor Ortygias surripuisse boves. LXXIII. The Raven and the Fig-tree. Forte Jovi Phoebus festum sollenne parabat : (Non faciet longas fabula nostra moras): "I mea," dixit, "avis, ne quid pia sacra moretur, "Et tenuem e vivis fontibus affer aquam." 5 Corvus inauratum pedibus cratera recurvis Tollit, et aërium pervolat altus iter. Stabat adhuc duris ficus densissima pomis; Tentat eam rostro; non erat apta legi. Immemor imperii sedisse sub arbore fertur, ΙΟ Dum fierent tarda dulcia poma mora. -Jamque satur nigris longum rapit unguibus hydrum, Ad dominumque redit, fictaque verba refert: "Hic mihi causa moræ vivarum obsessor aquarum : "Hic tenuit fontes officiumque meum." [audes Addis," ait, "culpæ mendacia," Phoebus, "et "Fatidicum verbis fallere velle deum? 15 20 "At tibi, dum lactens hærebit in arbore ficus, "De nullo gelidæ fonte bibantur aquæ.' Dixit: et antiqui monumenta perennia facti Anguis, Avis, Crater, sidera juncta micant. LXXIV. Reverence for Old Age. Magna fuit quondam capitis reverentia cani, Martis opus juvenes animosaque bella gerebant: 5 Viribus illa minor, ne habendis utilis armis, ΙΟ Nec nisi post annos patuit tunc Curia seros : Jura dabat populo senior: finitaque certis Et medius juvenum, non indignantibus ipsis, ibat; et interior, si comes unus erat. Verba quis auderet coram sene digna rubore Dicere? Censuram longa senecta dabat. 15 Romulus hoc vidit: selectaque corporatres Dixit. Ad hos Urbis summa relata novæ. Hinc sua majores tribuisse vocabula Maio Tangor, et ætati consuluisse suæ. 20 Nec leve præpositi pignus successit honoris : Junius, a juvenum nomine dictus, adest. LXXV. Ovid bids adieu to Elegiac Poetry. Quære novum vatem, tenerorum mater Amorum : 5 Si qui est, usque a proavis vetus ordinis heres, Non modo militiæ turbine factus eques. Mantua Vergilio gaudet, Verona Catullo: Pelignæ dicar gloria gentis ego, Quam sua libertas ad honesta coëgerat arma, Quum timuit socias anxia Roma manus: Atque aliquis spectans hospes Sulmonis aquosi Monia, quæ campi jugera pauca tenent; "Quæ tantum," dicet, "potuistis ferre poëtam, "Quantulacunque estis, vos ego magna voco.” 15 Culte puer puerique parens Amathusia culti, Aurea de campo vellite signa meo. 20 Corniger increpuit thyrso graviore Lyæus ; Post mea mansurum fata superstes opus. |