XI. Icarus falls and gives his name to the Icarian sea. Hos aliquis, tremula dum captat arundine pisces, ΙΟ Quum puer incautis nimium temerarius armis Vincla labant, et cera deo propiore liquescit ; Et trepidat; nec, quo sustineatur, habet. 15 Decidit; atque cadens, "Pater, o pater, auferor," 20 inquit. Clauserunt virides ora loquentis aquæ. At pater infelix, non jam pater, "Icare," clamat, "Icare," clamat, " ubi es? quove sub axe volas?" "Icare," clamabat: pennas adspexit in undis. Ossa tegit tellus; æquora nomen habent. XII. As Achilles obeyed Chiron so will Love obey Ovid. Curribus Automedon lentisque erat aptus habenis; Me Venus artificem tenero præfecit Amori: 5 Ille quidem ferus est, et qui mihi sæpe repugnet ; IO Creditur annosum pertimuisse senem. 15 Sed tamen et tauri cervix oneratur aratro ; 20 Et mihi cedet Amor, quamvis mea vulneret arcu Quo me fixit Amor, quo me violentius ussit ; Hoc melior facti vulneris ultor ero. 5 XIII. The death of Chiron. Venerat Alcides exhausta parte laborum, Et causam adventus hic rogat, ille docet. Virque," ait, "his armis, armaque digna viro." Dumque senex tractat squalentia tela venenis, 10 Excidit et lævo fixa sagitta pede est. Ingemuit Chiron, traxitque e corpere ferrum : 15 Sanguine Centauri Lernææ sanguis Echidnæ 20 Stabat, ut ante patrem lacrimis perfusus Achilles ; Oscula sæpe dedit, dixit quoque sæpe jacenti; "Vive, precor, nec me, care, relinque, pater.” XIV. Proteus tells Aristæus how to renew his stock of bees. 5 ΙΟ 15 20 Flebat Aristæus, quod apes a stirpe necatas Viderat inceptos destituisse favos. Cærula quem genetrix ægre solata dolentem, "Siste, puer, lacrimas; Proteus tua damna levabit, 66 Quoque modo repares, quæ periere, dabit. "Decipiat ne te versis tamen ille figuris, "Impediant geminas vincula firma manus." Pervenit ad vatem juvenis; resolutaque somno Alligat æquorei brachia capta senis. Ille sua faciem transformis adulterat arte; Mox domitus vinclis in sua membra redit : "Qua," dixit, "repares arte, requiris, apes? Quod petis a nobis, obrutus ille dabit.” XV. Circe had power over the bodies of others, but not over the affections of her own heart. 5 IO 15 20 Vertere quæ poteras homines in mille figuras, Non poteras animi vertere jura tui. Diceris his etiam, quum jam discedere vellet, "Non ego, quod primo, memini, sperare solebam, 'Jam precor, ut conjux tu meus esse velis. "Et tamen, ut conjux essem tua, digna videbar : "Quod dea, quod magni filia Solis eram. "Ne properes oro; spatium pro munere posco Quid minus optari per mea vota potest? "Et freta mota vides; et debes illa timere; "Utilior velis postmodo ventus erit. [surgit : "Quæ tibi caussa fugæ ? Non hic nova Troja re "Non alius socios Rhesus ad arma vocat. "Hic amor et pax est, in qua male vulneror una; "Totaque sub regno terra futura tuo est.” Illa loquebatur, navem solvebat Ulixes; Irrita cum velis verba tulere Noti. Ardet, et assuetas Circe tendebat ad artes : Nec tamen est illis attenuatus amor. |