Ut mos est tuus, applicansque collum 106. Dichterscherze. (Catullus, 50.) Hesterno, Licini, die otiosi Scribens versiculos uterque nostrum 5 Ludebat numero modo hoc modo illo, Reddens mutua per iocum atque vinum. Atque illinc abii tuo lepore Incensus, Licini, facetiisque, Ut nec me miserum cibus iuvaret, 10 Nec somnus tegeret quiete ocellos, Sed toto indomitus furore lecto Versarer cupiens videre lucem, Ut tecum loquerer simulque ut essem. At defessa labore membra postquam 15 Semimortua lectulo iacebant, Hoc, iucunde, tibi poema feci, Ex quo perspiceres meum dolorem. 20 Ne poenas Nemesis reposcat a te. 107. Neckereien. (Catullus, 14.) Ni te plus oculis meis amarem, Odissem te odio Vatiniano! Nam quid feci ego quidve sum locutus, 5 Cur me tot male perderes poetis? Isti di mala multa dent clienti 5 Agit, pessimus omnium poeta, 110. Schreckliche Kunde. (Catullus, 84.) 'Chommoda' dicebat, si quando 'commoda' vellet Dicere, et 'insidias' Arrius 'hinsidias', Et tum mirifice sperabat se esse locutum, Cum, quantum poterat, dixerat 'hinsidias'. 5 Credo, sic mater, sic Liber, avunculus eius, Sic maternus avus dixerat atque avia. Hoc misso in Syriam requierant omnibus aures: Audibant eadem haec leniter et leviter Nec sibi postilla metuebant talia verba, Cum subito adfertur nuntius horribilis: Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset, Iam non 'Ionios' esse, sed 'Hionios'. 10 III. Sehe jeder, wie er's treibe. (Horatius, carm. I, 1.) Maecenas atavis edite regibus, O et praesidium et dulce decus meum, 5 Evitata rotis palmaque nobilis Illum, si proprio condidit horreo, Numquam demoveas, ut trabe Cypria Laudat rura sui; mox reficit rates Spernit, nunc viridi membra sub arbuto 25 Detestata. Manet sub Iove frigido Me doctarum hederae praemia frontium 30 Dis miscent superis, me gelidum nemus Nympharumque leves cum Satyris chori Secernunt populo, si neque tibias Euterpe cohibet nec Polyhymnia Lesboum refugit tendere barbiton. 35 Quodsi me lyricis vatibus inseres, Sublimi feriam sidera vertice. 112. Mannestugend. (Horatius, carm. III. 3, 1—16.) Iustum et tenacem propositi virum Mente quatit solida neque Auster, • Dux inquieti turbidus Hadriae, Impavidum ferient ruinae. • Auream quisquis mediocritatem Diligit, tutus caret obsoleti Sordibus tecti, caret invidenda Saepius ventis agitatur ingens Sperat infestis, metuit secundis Submovet. Non, si male nunc, et olim Sic erit: quondam cithara tacentem Suscitat Musam neque semper arcum 20 Tendit Apollo. Rebus angustis animosus atque Turgida vela. |