Tela gerit, frenisque manu moriente remissis In latus a dextro paulatim defluit armo.
Proximus audito sonitu per inane pharetrae Frena dabat Sipylus: veluti cum praescius imbris 80 Nube fugit visa pendentiaque undique rector Carbasa deducit, ne qua levis effluat aura. Frena dabat: dantem non evitabile telum Consequitur, summaque tremens cervice sagitta Haesit, et exstabat nudum de gutture ferrum. 85 Ille, ut erat pronus, per colla admissa iubasque Volvitur et calido tellurem sanguine foedat. Phaedimus infelix et aviti nominis heres Tantalus, ut solito finem imposuere labori, Transierant ad opus nitidae iuvenale palaestrae. 90 Et iam contulerant arto luctantia nexu Pectora pectoribus, cum tento concita nervo, Sicut erant iuncti, traiecit utrumque sagitta. Ingemuere simul, simul incurvata dolore Membra solo posuere, simul suprema iacentes 95 Lumina versarunt, animam simul exhalarunt.
Aspicit Alphenor laniataque pectora plangens Advolat, ut gelidos complexibus allevet artus, Inque pio cadit officio: nam Delius illi
Intima fatifero rupit praecordia ferro.
At non intonsum simplex Damasichthona vulnus Afficit. Ictus erat, qua crus esse incipit et qua Mollia nervosus facit internodia poples.
Dumque manu temptat trahere exitiabile telum, Altera per iugulum pennis tenus acta sagitta est. 105 Ultimus Ilioneus non profectura precando Bracchia sustulerat:,,Dique o communiter omnes," Dixerat ignarus non omnes esse rogandos - ,,Parcite!"
Motus erat, cum iam revocabile telum Non fuit, Arcitenens. Minimo tamen occidit ille 110 Vulnere non alte percusso corde sagitta.
Fama mali populique dolor lacrimaeque suorum Tam subitae matrem certam fecere ruinae, Mirantem potuisse, irascentemque, quod ausi Hoc essent superi, quod tantum iuris haberent. Gundel, Roma Aeterna. Teil I.
115 Nam pater Amphion ferro per pectus adacto Finierat moriens pariter cum luce dolorem. Heu quantum haec Niobe Niobe distabat ab illa, Quae modo Latois populum summoverat aris Et mediam tulerat gressus resupina per urbem, 120 Invidiosa suis, at nunc miseranda vel hosti. Corporibus gelidis incumbit et ordine nullo Oscula dispensat natos suprema per omnes. A quibus ad caelum liventia bracchia tollens: ,,Pascere, crudelis, nostro, Latona, dolore, 125 Pascere," ait,,,satiaque meo tua pectora luctu Corque ferum satia," dixit;,,per funera septem Efferor! Exulta, victrixque inimica triumpha! Cur autem victrix? Miserae mihi plura supersunt, Quam tibi felici. Post tot quoque funera vinco!" Dixerat, et sonuit contento nervus ab arcu,
Qui praeter Nioben unam conterruit omnes.
Illa malo est audax. Stabant cum vestibus atris Ante toros fratrum demisso crine sorores. E quibus una trahens haerentia viscere tela 185 Imposito fratri moribunda relanguit ore; Altera solari miseram conata parentem Conticuit subito duplicataque vulnere caeco est. Haec frustra fugiens collabitur; illa sorori Inmoritur; latet haec; illam trepidare videres. 140 Sexque datis leto diversaque vulnera passis Ultima restabat: quam toto corpore mater, Tota veste tegens:,,Unam minimamque relinque! De multis minimam posco," clamavit,,,et unam.“ Dumque rogat, pro qua rogat, occidit. Orba resedit 145 Exanimes inter natos natasque virumque
Deriguitque malis: nullos movet aura capillos, In vultu color est sine sanguine, lumina maestis Stant immota genis, nihil est in imagine vivum. Ipsa quoque interius cum duro lingua palato 150 Congelat, et venae desistunt posse moveri.
Nec flecti cervix nec bracchia reddere motus Nes pes ire potest: intra quoque viscera saxum est. Flet tamen, et validi circumdata turbine venti
In patriam rapta est. Ibi fixa cacumine montis
et lacrimas etiam nunc marmora manant.
84. Daedalus und Icarus.
(Ovidius, metamorph. VIII, 183-235.)
Daedalus interea Creten longumque perosus Exilium tactusque loci natalis amore
Clausus erat pelago.,,Terras licet," inquit,,,et undas Obstruat: at caelum certe patet. Ibimus illac. 5 Omnia possideat: non possidet aëra Minos."
Dixit, et ignotas animum dimittit in artes Naturamque novat. Nam ponit in ordine pennas A minima coeptas, longam breviore sequenti, Ut clivo crevisse putes. Sic rustica quondam 10 Fistula disparibus paulatim surgit avenis. Tum lino medias et ceris alligat imas Atque ita compositas parvo curvamine flectit, Ut veras imitetur aves. Puer Icarus una Stabat et, ignarus sua se tractare pericla, 15 Ore renidenti modo, quas vaga moverat aura, Captabat plumas, flavam modo pollice ceram Mollibat lusuque suo mirabile patris
Impediebat opus. Postquam manus ultima coeptis Imposita est, geminas opifex libravit in alas 20 Ipse suum corpus motaque pependit in aura.
Instruit et natum:,,Medioque ut limite curras, Icare," ait,,,moneo, ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas, si celsior, ignis adurat. Inter utrumque vola! Nec te spectare Booten 25 Aut Helicen iubeo strictumque Orionis ensem: Me duce carpe viam!" Pariter praecepta volandi Tradit et ignotas umeris accommodat alas.
![[ocr errors]](https://books.google.dk/books/content?id=Vt1BAAAAIAAJ&hl=da&output=html_text&pg=PA131&img=1&zoom=3&q=%22partem+solido+demere+de+die+Spernit,+nunc+viridi+membra+sub+arbuto+Stratus,+nunc+ad+aquae+lene+caput%22&cds=1&sig=ACfU3U3KU1iZOmM6o0-Zs4CW6AsCcl4MkQ&edge=0&edge=stretch&ci=474,1167,12,5)
Inter opus monitusque genae maduere seniles, Et patriae tremuere manus. Dedit oscula nato 30 Non iterum repetenda suo pennisque levatus Ante volat comitique timet velut ales, ab alto Quae teneram prolem produxit in aëra nido.
Hortaturque sequi damnosasque erudit artes, Et movet ipse suas et nati respicit alas.
Hos aliquis tremula dum captat harundine pisces, Aut pastor baculo stivave innixus arator
Vidit et obstipuit, quique aethera carpere possent, Credidit esse deos. Et iam Iunonia laeva
Parte Samos fuerat Delosque Parosque relictae, 40 Dextra Lebinthus erat fecundaque melle Calymne, Cum puer audaci coepit gaudere volatu Deseruitque ducem caelique cupidine tractus Altius egit iter. Rapidi vicinia solis
Mollit odoratas, pennarum vincula, ceras: 45 Tabuerant cerae. Nudos quatit ille lacertos Remigioque carens non ullas percipit auras, Oraque caerulea patrium clamantia nomen Excipiuntur aqua, quae nomen traxit ab illo. At pater infelix, nec iam pater:,,Icare!" dixit, 50,,Icare," dixit,,,ubi es? Qua te regione requiram? Icare!" dicebat. Pennas aspexit in undis
![[ocr errors]](https://books.google.dk/books/content?id=Vt1BAAAAIAAJ&hl=da&output=html_text&pg=PA132&img=1&zoom=3&q=%22partem+solido+demere+de+die+Spernit,+nunc+viridi+membra+sub+arbuto+Stratus,+nunc+ad+aquae+lene+caput%22&cds=1&sig=ACfU3U1IOTdP7NmwSRO_C7-7WM4LmPiNpQ&edge=0&edge=stretch&ci=480,728,6,5)
![[blocks in formation]](https://books.google.dk/books/content?id=Vt1BAAAAIAAJ&hl=da&output=html_text&pg=PA132&img=1&zoom=3&q=%22partem+solido+demere+de+die+Spernit,+nunc+viridi+membra+sub+arbuto+Stratus,+nunc+ad+aquae+lene+caput%22&cds=1&sig=ACfU3U1IOTdP7NmwSRO_C7-7WM4LmPiNpQ&edge=0&edge=stretch&ci=203,776,615,70)
85. Philemon und Baucis.
(Ovidius, metamorph. VIII, 616-724.)
Obstipuere omnes nec talia dicta probarunt; Ante omnesque Lelex, animo maturus et aevo, Sic ait:,,Immensa est finemque potentia caeli Non habet, et quicquid superi voluere, peractum est. 5 Quoque minus dubites: tiliae contermina quercus Collibus est Phrygiis modico circumdata muro. Ipse locum vidi; nam me Pelopeia Pittheus Misit in arva suo quondam regnata parenti. Haud procul hinc stagnum est, tellus habitabilis olim; 10 Nunc celebres mergis fulicisque palustribus undae. Iuppiter huc specie mortali cumque parente Venit Atlantiades positis caducifer alis.
Mille domos adiere locum requiemque petentes: Mille domos clausere serae. Tamen una recepit,
15 Parva quidem, stipulis et canna tecta palustri: Sed pia Baucis anus parilique aetate Philemon Illa sunt annis iuncti iuvenalibus, illa Consenuere casa; paupertatemque fatendo Effecere levem nec iniqua mente ferendo. 20 Nec refert, dominos illic famulosne requiras: Tota domus duo sunt, idem parentque iubentque. Ergo ubi caelicolae parvos tetigere penates Summissoque humiles intrarunt vertice postes, Membra senex posito iussit relevare sedili, 25 Quo superiniecit textum rude sedula Baucis. Inde foco tepidum cinerem dimovit et ignes Suscitat hesternos foliisque et cortice sicco Nutrit et ad flammas anima producit anili. Multifidasque faces ramaliaque arida tecto 30 Detulit et minuit parvoque admovit aëno. Quodque suus coniunx riguo collegerat horto, Truncat holus foliis. Furca levat ille bicorni Sordida terga suis nigro pendentia tigno, Servatoque diu resecat de tergore partem 35 Exiguam, sectamque domat ferventibus undis. Interea medias fallunt sermonibus horas Concutiuntque torum de molli fluminis ulva Impositum lecto sponda pedibusque salignis. Vestibus hunc velant, quas non nisi tempore festo 40 Sternere consuerant: sed et haec vilisque vetusque Vestis erat, lecto non indignanda saligno.
Accubuere dei. Mensam succincta tremensque Ponit anus. Mensae sed erat pes tertius impar Testa parem fecit. Quae postquam subdita clivum 45 Sustulit, aequatam mentae tersere virentes.
Ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae Conditaque in liquida corna autumnalia faece Intibaque et radix et lactis massa coacti Ovaque non acri leviter versata favilla, 50 Omnia fictilibus. Post haec caelatus eodem: Sistitur argento crater fabricataque fago Pocula, qua cava sunt, flaventibus illita ceris. Parva mora est, epulasque foci misere calentes,
« ForrigeFortsæt » |