79. Die vier Weltalter. (Ovidius, metamorph. I, 89-150.) Aurea prima sata est aetas, quae vindice nullo Sponte sua, sine lege fidem rectumque colebat. Poena metusque aberant, nec verba minacia fixo Aere legebantur, nec supplex turba timebat 5 Iudicis ora sui, sed erant sine vindice tuti. Nondum caesa suis, peregrinum ut viseret orbem, Montibus in liquidas pinus descenderat undas, Nullaque mortales praeter sua litora norant. Nondum praecipites cingebant oppida fossae: 10 Non tuba directi, non aeris cornua flexi, Non galeae, non ensis erant: sine militis usu Mollia securae peragebant otia gentes. Ipsa quoque immunis rastroque intacta nec ullis Saucia vomeribus per se dabat omnia tellus; 15 Contentique cibis nullo cogente creatis Arbuteos fetus montanaque fraga legebant Cornaque et in duris haerentia mora rubetis Et, quae deciderant patula Iovis arbore, glandes. Ver erat aeternum, placidique tepentibus auris 20 Mulcebant zephyri natos sine semine flores. Mox etiam fruges tellus inarata ferebat, Nec renovatus ager gravidis canebat aristis. Flumina iam lactis, iam flumina nectaris ibant, Flavaque de viridi stillabant ilice mella. 25 Postquam Saturno tenebrosa in Tartara misso Sub love mundus erat, subiit argentea proles, Auro deterior, fulvo pretiosior aere. Iuppiter antiqui contraxit tempora veris, Perque hiemes aestusque et inaequales autumnos 30 Et breve ver spatiis exegit quattuor annum. Tum primum siccis aër fervoribus ustus Canduit, et ventis glacies adstricta pependit. Tum primum subiere domus. Domus antra fuerunt Et densi fructices et vinctae cortice virgae. 35 Semina tum primum longis Cerealia sulcis Omne nefas: fugere pudor verumque fidesque; Communemque prius, ceu lumina solis et auras, Iamque nocens ferrum ferroque nocentius aurum Prodierat: prodit bellum, quod pugnat utroque, 55 Sanguineaque manu crepitantia concutit arma. Vivitur ex rapto: non hospes ab hospite tutus, Non socer a genero; fratrum quoque gratia rara est. Imminet exitio vir coniugis, illa mariti; Lurida terribiles miscent aconita novercae; 60 Filius ante diem patrios inquirit in annos. Victa iacet pietas, et Virgo caede madentes, Ultima caelestum, terras Astraea reliquit. 80. Die Sintflut. (Ovidius, metamorph. I, 253-347.) Iamque erat in totas sparsurus fulmina terras: Protinus Aeoliis Aquilonem claudit in antris Et quaecumque fugant inductas flamina nubes, Emittitque Notum. Madidis Notus evolat alis, 10 Terribilem picea tectus caligine vultum. Barba gravis nimbis, canis fluit unda capillis, Concipit Iris aquas alimentaque nubibus adfert. Vota iacent longique perit labor irritus anni. Nec caelo contenta suo est Iovis ira, sed illum 20 Caeruleus frater iuvat auxiliaribus undis. Convocat hic amnes. Qui postquam tecta tyranni Iusserat. Hi redeunt ac fontibus ora relaxant, Mirantur sub aqua lucos urbesque domosque Nereides. Silvasque tenent delphines et altis Incursant ramis agitataque robora pulsant. Nat lupus inter oves, fulvos vehit unda leones, 50 Unda vehit tigres. Nec vires fulminis apro, Crura nec ablato prosunt velocia cervo. Quaesitisque diu terris, ubi sistere detur, In mare lassatis volucris vaga decidit alis. Obruerat tumulos immensa licentia ponti, 55 Pulsabantque novi montana cacumina fluctus. Maxima pars unda rapitur: quibus unda pepercit, Illos longa domant inopi ieiunia victu. Separat Aonios Oetaeis Phocis ab arvis, Terra ferax, dum terra fuit: sed tempore in illo 60 Pars maris et latus subitarum campus aquarum. Mons ibi verticibus petit arduus astra duobus, Nomine Parnassus, superantque cacumina nubes. Hic ubi Deucalion nam cetera texerat aequor Cum consorte tori parva rate vectus adhaesit, 65 Corycidas nymphas et numina montis adorant Fatidicamque Themin, quae tunc oracla tenebat. Non illo melior quisquam nec amantior aequi Vir fuit, aut illa metuentior ulla deorum. Iuppiter ut liquidis stagnare paludibus orbem, 70 Et superesse virum de tot modo milibus unum, Et videt de tot modo milibus unam, superesse Innocuos ambos, cultores numinis ambos: Nubila disiecit nimbisque aquilone remotis Et caelo terras ostendit et aethera terris. 75 Nec maris ira manet, positoque tricuspide telo Mulcet aquas rector pelagi, supraque profundum Exstantem atque umeros innato murice tectum Caeruleum Tritona vocat, conchaeque sonanti Inspirare iubet fluctusque et flumina signo 80 Iam revocare dato. Cava bucina sumitur illi Tortilis, in latum quae turbine crescit ab imo, Bucina, quae, medio concepit ubi aëra ponto, Litora voce replet sub utroque iacentia Phoebo. Omnibus audita est telluris et aequoris undis, 85 Et quibus est undis audita, coercuit omnes. 81. Battus. (Ovidius, metamorph. II, 680-707. Illud erat tempus, quo te pastoria pellis Dumque amor est curae, dum te tua fistula mulcet, Senserat hoc furtum nemo, nisi notus in illo Rure senex; Battum vicinia tota vocabant. 10 Divitis hic saltus herbosaque pascua Nelei Nobiliumque greges custos servabat equarum. Hunc timuit, blandaque manu seduxit, et illi: Quisquis es, hospes," ait,,,si forte armenta requiret Haec aliquis, vidisse nega: neu gratia facto 15 Nulla rependatur, nitidam cape praemia vaccam." Et dedit. Accepta voces has reddidit hospes: ,,Tutus eas. Lapis iste prius tua furta loquetur.“ Et lapidem ostendit. Simulat love natus abire. Mox redit et versa pariter cum voce figura: 20 ,,Rustice, vidisti siquas hoc limite,“ dixit, ,,Ire boves, fer opem, furtoque silentia deme: Iuncta suo pariter dabitur tibi femina tauro." At senior, postquam est merces geminata:,,Sub illis Montibus," inquit,,,erunt." Et erant sub montibus illis. 25 Risit Atlantiades et:,,Me mihi, perfide, prodis! Me mihi prodis!" ait periuraque pectora vertit |