P. Vergili Maronis Opera

Forsideomslag
in aedibus B. G. Teubneri, 1895 - 493 sider
 

Andre udgaver - Se alle

Almindelige termer og sætninger

Populære passager

Side 119 - ... suscipit Anchises atque ordine singula pandit. 'principio caelum ac terras camposque liquentes lucentemque globum Lunae Titaniaque astra Spiritus intus alit, totamque infusa per artus mens agitat molem, et magno se corpore miscet.
Side xxxvii - Optima quaeque dies miseris mortalibus aevi Prima fugit; subeunt morbi tristisque senectus Et labor, et durae rapit inclementia mortis.
Side 53 - Veneris nurus, sed me magna deum genetrix his detinet oris. iamque vale et nati serva commnnis amorem.' haec ubi dicta dedit, lacrimantem et multa volentem 790 dicere deseruit tenuisque recessit in auras. ter conatus ibi collo dare bracchia circum; ter frustra comprensa manus effugit imago, par levibus ventis volucrique simillima somno.
Side 79 - ... illam Terra parens ira inritata deorum extremam, ut perhibent, Coeo Enceladoque sororem progenuit pedibus celerem et pernicibus alis, 180 monstrum horrendum, ingens, cui quot sunt corpore plumae, tot vigiles oculi subter (mirabile dictu), tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit auris.
Side 42 - ... bis medium amplexi, bis collo squamea circum terga dati superant capite et cervicibus altis.
Side 119 - Hunc circum innumerae gentes populique volabant; Ac velut in pratis ubi apes aestate serena Floribus insidunt variis, et Candida circum Lilia funduntur ; strepit omnis murmure campus.
Side 81 - ... in somnis ferus Aeneas, semperque relinqui sola sibi, semper longam incomitata videtur ire viam et Tyrios deserta quaerere terra...
Side 112 - Tros Anchisiade, facilis descensus Averno : noctes atque dies patet atri ianua Ditis ; sed revocare gradum superasque evadere ad auras, hoc opus, hie labor est.
Side xiii - O Meliboee, deus nobis haec otia fecit. Namque erit ille mihi semper deus, illius aram saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus.
Side 85 - Dixit, vaginaque eripit ensem fulmineum, strictoque ferit retinacula ferro. 580 Idem omnes simul ardor habet, rapiuntque ruuntque ; litora deseruere ; latet sub classibus aequor ; adnixi torquent spumas et caerula verrunt. Et iam prima novo spargebat lumine terras Tithoni croceum linquens Aurora cubile.

Bibliografiske oplysninger