Fata vocant, conditque natantia lumina somnus. Jamque vale: feror ingenti circumdata nocte, Invalidasque tibi tendens, heu non tua, palmas!' Dixit, et ex oculis subito, ceu fumus in auras Commixtus tenues, fugit diversa ; neque illum, Prensantem nequidquam umbras, et multa volentem Dicere, præterea vidit ; nec portitor Orci Amplius objectam passus transire paludem. Quid faceret? quo se, rapta bis conjuge, ferret? Quo fletu manes, qua numina voce moveret ? Illa quidem Stygia nabat jam frigida cymba. Septem illum totos perhibent ex ordine menses Rupe sub aëria deserti ad Strymonis undam Flevisse, et gelidis hæc evolvisse sub antris, Mulcentem tigres, et agentem carmine quercus: Qualis populea mærens Philomela sub umbra Amissos queritur fetus, quos durus arator Observans nido implumes detraxit: at illa Flet noctem, ramoque sedens miserabile carmen Integrat, et mæstis late loca questibus implet. Nulla Venus, non ulli animum flexere hymenæi ; Solus Hyperboreas glacies Tanaïmque nivalem, Arvaque Rhipæis nunquam viduata pruinis Lustrabat, raptam Eurydicen atque irrita Ditis Dona querens: spretæ Ciconum quo munere matres, 520 Inter sacra deûm nocturnique orgia Bacchi, Discerptum latos juvenem sparsere per agros. Tum quoque, marmorea caput a cervice revulsum Gurgite quum medio portans agrius Hebrus Volveret,Eurydicen' vox ipsa et frigida lingua, Ah miseram Eurydicen !' anima fugiente vocabat; 'Eurydicen' toto referebant flumine ripe.'
Hæc Proteus: et se jactu dedit æquor in altum; Quaque dedit, spumantem undam sub vertice torsit. At non Cyrene; namque ultro affata timentem:
"Nate, licet tristes animo deponere curas. Hæc omnis morbi causa; hinc miserabile Nymphæ,
Cum quibus illa choros lucis agitabat in altis, Exitium misere apibus. Tu munera supplex Tende, petens pacem, et faciles venerare Napæas: Namque dabunt veniam votis, irasque remittent. Sed, modus orandi qui sit, prius ordine dicam. Quatuor eximios præstanti corpore tauros, Qui tibi nunc viridis depascunt summa Lycæi, Delige, et intacta totidem cervice juvencas. Quatuor his aras alta ad delubra dearum Constitue, et sacrum jugulis demitte cruorem ; Corporaque ipsa boum frondoso desere luco. Post, ubi nona suos aurora ostenderit ortus, Inferias Orphei Lethæa papavera mittes; Placatam Eurydicen vitula venerabere cæsa, Et nigram mactabis ovem, lucumque revises." Haud mora: continuo matris præcepta facessit. Ad delubra venit; monstratas excitat aras; Quatuor eximios præstanti corpore tauros Ducit, et intacta totidem cervice juvencas. Post, ubi nona suos aurora induxerat ortus, Inferias Orphei mittit, lucumque revisit. Hic vero subitum ac dictu mirabile monstrum Aspiciunt, liquefacta boum per viscera toto Stridere apes utero, et ruptis effervere costis ; Immensasque trahi nubes; jamque arbore summa Confluere, et lentis uvam demittere ramis.
Hæc super arvorum cultu pecorumque canebam, Et super arboribus, Cæsar dum magnus ad altum Fulminat Euphraten bello, victorque volentes Per populos dat jura, viamque affectat Olympo. Illo Virgilium me tempore dulcis alebat Parthenope, studiis florentem ignobilis otî : Carmina qui lusi pastorum, audaxque juventa, Tityre, te patulæ cecini sub tegmine fagi.
Ille ego, qui quondam gracili modulatus avena Carmen, et egressus silvis, vicina coëgi Ut quamvis avido parerent arva colono: Gratum opus agricolis: at nunc horrentia Martis.
ARMA virumque cano, Trojæ qui primus ab oris 37 Italiam, fato profugus, Lavinia venit
multum ille et terris jactatus et alto 303 Vi superûm, sævæ"memorem Junonis ob'iram; 323Multa quoque et bello passus, dum conderet urbem, fa. Inferretque deos Latio;" genus unde Latinum, Albanique patres, atque alta monia Romæ.
Musa, mihi causas memora," quo' numine læso, Quidve dolens, regina" deum tot volvere casus Insignem pietate virum, tot adire labores, Impulerit. Tantæne"animis cœlestibus iræ !
Urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni, Carthago, Italiam contra Tiberinaque longe Ostia, dives opum, studiisque asperrima belli; Quam Juno fertur terris magis omnibus unam Posthabita coluisse Samo." Hic illius arma, Hic currus fuit: hoc regnum" dea gentibus esse, Si qua fata sinant, jam tum tenditque fovetque. Progeniem sed enim Trojano a sanguine duci
« ForrigeFortsæt » |