stridens penetrat per me- Per medium stridens transit femur. Incidit ictus dium femur: Turnus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus. magnus cadit percussus in terram flexo poplite. Consurgunt gemitu Rutuli, totusque remugit mentis, et mons totus re boat circum, et profunde Ille, humilis supplexque, oculos dextramque precan sylvæ late reddunt vo cem. supplex, intendens oculos et dexteram supplican tem Ille abjectus et Protendens: Equidem merui, nec deprecor, inquit ; Utere sorte tuâ: miseri te si qua parentis tem, ait: Sanè merui, Tangere cura potest, oro (fuit et tibi talis nec precor ut ne me occi Anchises genitor) Dauni miserere senectæ : Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, potest commovere te, oro Redde meis. Vicisti, et victum tendere palmas miserere senectutis Dau- Ausonii vidêre: tua est Lavinia conjux. das: fruere tuâ fortunâ: si ulla cura miseri patris ni: fuit quoque tibi ta lis Anchises pater: et red- Ulteriùs ne tende odiis. Stetit acer in armis Itali viderunt me victum progredere ulteriùs odiis. Turni cœperat commo Encas constitit ferox in Straverat, atq; humeris inimicum insigne gerebat. tus balteus Pallantis ju quem juvenem afflictum 939 935 940 945 950 vulnere Turnus occiderat, et gestabat humero insigne hostile. Ille Eneas, quande percepit oculis monsmentum crudelis luctus et spolia, inflammatus furore, et terribilis irâ, ait: An tu, ornate spoliis meorum sociorum, eripieris hine mihi? Pallas, Pallas mactat te hoc ictu, et sumit supplicia ex impio sanguine. He dicens, ardens occuluit ferrum intra pectus oppositum: illi autem Turno membra deficiunt præ frigure, et vita dolens abit eum gemitu ad umbras. NOTES. an manuscript the words run thus: Lorica clypeique extremos septemplicis orbes, et medium stridens transit femur. 930. Supplexque, oculos. In some editions it is supplex oculos, without the que. Some make the construction to be humilis supplexque quoad oculos,with humble suppliant looks. But tendens, or protendens oculos, is as much in Virgil's style as tendens dextram. Thus Æn. II. 405. Ad cœlum tendens ardentia lumina, &c. And Catullus, LXII. 127. Unde aciem in pelagi vastos protenderet serves to die, and solemnly resign the occasion of the contest. Tua est Lavinia conjux. 941. Infelix, i. e. which was still unlucky to its owner. 949. Immolat. It was not a murder, but a sacrifice. 952. Sub umbras. Virgil closes the whole scene of action by the death of Turnus, and leaves the rest to be imagined by the mind of the reader. He does not draw the picture at full length, but delineates so far that we cannot fail of imagining the whole draught; for it is evident that the fall of Turnus, by giving Eneas a full power over Italy, answers the whole design and intention of the poem. POPE. FINIS. |