hominumque nimia sua fortuna populique Romani videretur, ut eam invidiam lenire quam minimo suo privato incommodo publicoque populo Romano liceret. Convertentem se inter hanc venerationem, traditur memoriae prolapsum cecidisse: idque omen pertinuisse postea eventu rem coniectantibus visum ad damnationem ipsius Camilli, captae deinde urbis Romanae, quod post paucos accidit annos, cladem. Atque ille dies caede hostium ac direptione urbis opulentissimae est consumtus. Postero die libera corpora dictator sub corona vendidit. ea sola pecunia in publicum redigitur, haud sine ira plebis. et quod rettulere secum praedae, nec duci, qui ad senatum, malignitatis auctores quaerendo, rem arbitrii sui reiecisset; nec senatui, sed Liciniae familiae, ex qua filius ad senatum rettulisset, pater tam popularis sententiae auctor fuisset, acceptum referebant.-Liv. v. 21, 22.

SIEGE OF ALESIA BY G. IUL. CAESAR, B.C. 52.

184. Ad haec rursus opera addendum Caesar putavit, quo minore numero militum munitiones defendi possent. Itaque truncis arborum, aut admodum firmis ramis abscissis, atque horum delibratis atque praeacutis cacuminibus, perpetuae fossae quinos pedes altae, ducebantur. Huc illi stipites demissi, et ab infimo revincti, ne revelli possent, ab ramis eminebant. Quini erant ordines coniuncti inter se atque implicati, quo qui intraverant se ipsi acutissimis vallis induebant: hos cippos appellabant. Ante hos, obliquis ordinibus in quincuncem dispositis, scrobes

trium in altitudinem pedum fodiebantur, paulatim angustiore ad infimum fastigio. Huc teretes stipites feminis crassitudine, ab summo praeacuti, et praeusti, demittebantur; ita ut non amplius Iv. digitis ex terra eminerent. Simul confirmandi et stabiliendi caussa singuli ab infimo solo pedes terra exculcabantur: reliqua pars scrobis ad occultandas insidias viminibus ac virgultis integebatur. Huius generis octoni ordines ducti ternos inter se pedes distabant: id ex similitudine floris Lilium appellabant. Ante haec taleae pedem longae ferreis hamis infixis totae in terram infodiebantur, mediocribusque intermissis spatiis, omnibus locis disserebantur, quos Stimulos nominabant.-CAESAR, B. G. vii. 73.

EARLY CAREER OF L. LICIN. MURENA.

185. Quaesturam una petiit, et sum ego factus prior. Non est respondendum ad omnia: neque enim quemquam vestrum fugit, quom multi pares dignitate fiant, unus autem primum solus possit obtinere, non eumdem esse ordinem dignitatis et renuntiationis, propterea, quod renuntiatio gradus habeat, dignitas autem sit persaepe eadem omnium. Sed quaestura utriusque propemodum pari momento sortis fuit. Habuit hic lege Titia provinciam tacitam et quietam tu illam, cui, quom quaestores sortiuntur, etiam acclamari solet, Ostiensem, non tam gratiosam et illustrem, quam negotiosam et molestam. Consedit utriusque nomen in quaestura. Nullum enim vobis sors campum dedit, in quo excurrere virtus cognoscique posset. Reliqui temporis spatium

M

in contentionem vocatur. Ab utroque dissimillima ratione tractatum est. Servius hic nobiscum hanc urbanam militiam respondendi, scribendi, cavendi, plenam sollicitudinis ac stomachi, secutus est: iuscivile didicit: multum vigilavit, laboravit: praesto multis fuit: multorum stultitiam perpessus est, arrogantiam pertulit, difficultatem exsorbuit: vixit ad aliorum arbitrium, non ad suum. Magna laus et grata hominibus, unum hominem elaborare in ea scientia, quae sit multis profutura. Quid Murena interea? Fortissimo et sapientissimo viro, summo imperatori, legatus L. Lucullo fuit: qua in legatione duxit exercitum : signa contulit: manum conseruit : magnas copias hostium fudit: urbes partim vi, partim obsidione cepit: Asiam istam refertam et eamdem delicatam sic obiit, ut in ea neque avaritiae neque luxuriae vestigium reliquerit: maximo in bello sic est versatus, ut hic multas res et magnas sine imperatore gesserit, nullam sine hoc imperator.

CICERO, pro Murena, viii. 18.

PREPARATION FOR THE BURIAL OF
GN. POMPEIUS MAGNUS.

186. Sic fatus, parvos iuvenis procul adspicit ignes, corpus, vile suis, nullo custode, cremantes.

inde rapit flammas, semiustaque robora membris subducens, Quaecumque es,' ait, neglecta,

nec ulli

6

cara tuo, sed Pompeio felicior umbra,

quod iam compositum violat manus hospita bustum,

da veniam: si quid sensus post fata relictum est,
cedis et ipsa rogo, paterisque haec damna
sepulcri,

teque pudet, sparsis Pompeii manibus, uri.'
sic fatur, plenusque sinus ardente favilla
pervolat ad truncum ; qui fluctu paene relatus
litore pendebat. Summas dimovit harenas,
et collecta procul lacerae fragmenta carinae
exigua trepidus posuit scrobe. Nobile corpus
robora nulla premunt, nulla strue membra
recumbunt:

admotus Magnum, non subditus, accipit ignis.
LUCAN, viii. 743.

SENSIBLE ARRANGEMENTS OF L. AEM. PAULLUS, ON TAKING THE COMMAND AGAINST PERSEUS, B.C. 168.

187. His satis exploratis, illa quoque primum, ut ordine ac sine tumultu omnia in agmine ad nutum imperiumque ducis fierent, providit. Ubi omnibus simul pronuntiaretur quod fieret, neque omnes exaudirent, incerto imperio accepto, alios, ab se adicientes, plus eo quod imperatum sit, alios minus facere; clamores deinde dissonos oriri omnibus locis, et prius hostes, quam ipsos, quid paretur scire. Placere igitur, tribunum militum primipilo legionis secretum edere imperium: illum et dein singulos proximo cuique in ordine centurioni dicere quid opus facto sit; sive a primis signis ad novissumum agmen, sive ab extremis ad primos perferendum imperium sit. Vigiles etiam novo more scutum in vigiliam

ferre vetuit: non enim in pugnam vigilem ire, ut armis utatur, sed ad vigilandum, ut, quom senserit hostium adventum, recipiat se, excitetque ad arma alios. Scuto prae se erecto stare galeatos: dein ubi fessi sint, innixos pilo, capite super marginem scuti posito, sopitos stare: ut fulgentibus armis procul conspici ab hoste possint, ipsi nihil provideant. Stationum quoque morem mutavit: armati omnes, et frenatis equis equites, diem totum perstabant: id quom aestivis diebus urente assiduo sole fieret, tot horarum aestu et languore ipsos equosque fessos integri saepe adorti hostes, vel pauci plures vexabant: itaque ex matutina statione ad meridiem decedi, et in postmeridianam succedere alios iussit: ita nunquam fatigatos recens hostis aggredi poterat. LIV. xliv. 33.

APPEAL OF G. IUL. CAESAR, B.C. 49.

188. Coacto Senatu, iniurias inimicorum commemorat: docet se nullum extraordinarium honorem appetisse, sed expectato legitimo tempore consulatus, eo fuisse contentum, quod omnibus civibus pateret: latum ab x. Tribunis pl. contradicentibus inimicis, Catone vero acerrime repugnante, et pristina consuetudine dicendi mora dies extrahente, ut sui ratio absentis haberetur, ipso consule Pompeio: qui si improbasset, cur ferri passus esset? sin probasset, cur se uti populi beneficio prohibuisset? Patientiam

proponit suam, quom de exercitibus dimittendis ultro postulavisset; in quo iacturam dignitatis atque honoris ipse facturus esset. Acerbitatem inimicorum