5 Nudus et hibernae producis frigora brumae,
Nudus et aestivi tempora sicca Canis.'
Sic ego: tum Bacchi respondit rustica proles,
Armatus curva sic mihi falce deus.

'O fuge te tenerae puerorum credere turbae: 10 Nam causam iusti semper amoris habent. Hic placet, angustis quod equum compescit habenis: Hic placidam niveo pectore pellit aquam: Hic, quia fortis adest audacia, cepit: at illi Virgineus teneras stat pudor ante genas. 15 Sed ne te capiant, primo si forte negabit, Taedia: paulatim sub iuga collo dabit. Longa dies homini docuit parere leones, Longa dies molli saxa peredit aqua: Annus in apricis maturat collibus uvas, 20 Annus agit certa lucida signa vice. Nec iurare time: Veneris periuria venti Irrita per terras et freta summa ferunt. Gratia magna Iovi: vetuit pater ipse valere, Iurasset cupide quicquid ineptus amor: 25 Perque suas impune sinit Dictynna sagittas Affirmes, crines perque Minerva suos.

V. 15. ne te

V. 13. Hic libri optimi omnes. Regiensis Hunc, ut edit. pr. mai. an. 1472. Ex aliis notatur Huic. optimi. Vulgo te ne ex paucis deterioris generis. recte. Vulgo negarit male de coniectura HEINSII.

negabit,

V.25. sinit recte. BROUCKHUSIUS sinet ex Colbertino, sed non opus est futuro.

At si tardus eris, errabis: transiet aetas. Quam cito non segnis stat remeatque dies! Quam cito purpureos deperdit terra colores, 30 Quam cito formosas populus alba comas! Quam iacet, infirmae venere ubi fata senectae, Qui prior Eleo est carcere missus equus! Vidi iam iuvenem, premeret cum serior aetas, Maerentem stultos praeteriisse dies.

40

35 Crudeles divi! serpens novus exuit annos:
Formae non ullam fata dedere moram.
Solis aeterna est Phoebo Bacchoque iuventa:
Nam decet intonsus crinis utrumque deum.
Tu, puero quodcunque tuo tentare libebit,
Cedas: obsequio plurima vincit amor.
Neu comes ire neges, quamvis via longa paretur
Et Canis arenti torreat arva siti,
Quamvis praetexens picea ferrugine caelum
Venturam admittat imbrifer arcus aquam:
45 Vel si caeruleas puppi volet ire per undas,
Ipse levem remo per freta pelle ratem.

V.27. transiet aetas. Ita libri optimi atque interpungitur post aetas. Adscripsit LACHMANNUS: HEINSIUS "transiit v. c. F. h. e. vetus codex apud Falcoburgium, qui sua sumpsit a Luca Fruterio." Ex hac bona, ut videtur, emendatione vulgo probata interpungitur: transiit aetas quam cito! V.28. remeatque. Vulgo male remeatve de coniectura Heinsii, reiecta etiam ab HUSCHKIO. V. 37. Phoebo Bacchoque. Alii Baccho Phoeboque, quod non est probandum.

V. 44. imbrifer libri. Heinsius nimbrifer emendavit.

Nec te paeniteat duros subiisse labores
Aut opera insuetas atteruisse manus,
Nec, velit insidiis altas si claudere valles,
50 Dum placeas, humeri retia ferre negent:
Si volet arma, levi tentabis ludere dextra;

Saepe dabis nudum, vincat ut ille, latus.
Tunc tibi mitis erit, rapias tum cara licebit
Oscula: pugnabit, sed tamen apta dabit.
55 Rapta dabit primo, mox offeret ipse roganti,
Post etiam collo se implicuisse volet.

Heu male nunc artes miseras haec saecula tractant:
Iam tener assuevit munera velle puer.

At tua, qui Venerem docuisti vendere primus, 60 Quisquis es, infelix urgeat ossa lapis. Pieridas, pueri, doctos et amate poetas, Aurea nec superent munera Pieridas. Carmine purpurea est Nisi coma: carmina ni sint, Ex humero Pelopis non nituisset ebur. 65 Quem referent Musae, vivet, dum robora tellus, Dum caelum stellas, dum vehet amnis aquas. At qui non audit Musas, qui vendit amorem, Idaeae currus ille sequatur Opis Et tercentenas erroribus expleat urbis 70 Et secet ad Phrygios vilia membra modos. Blanditiis vult esse locum Venus ipsa: querelis Supplicibus, miseris fletibus illa favet.'

V. 48. opera. Multis placuit opere, deterioris tamen aucto

Haec mihi, quae canerem Titio, deus edidit ore:
Sed Titium coniunx haec meminisse vetat.

75 Pareat ille suae: vos me celebrate magistrum,
Quos male habet multa callidus arte puer.
Gloria cuique sua est: me, qui spernentur, amantes
Consultent: cunctis ianua nostra patet.
Tempus erit, cum me Veneris praecepta ferentem
Deducat iuvenum sedula turba senem.
Heu heu quam Marathus lento me torquet amore!
Deficiunt artes, deficiuntque doli.
Parce, puer, quaeso, ne turpis fabula fiam,
Cum mea ridebunt vana magisteria.

80

ELEGIA V.

Asper eram et bene discidium me ferre loquebar:
At mihi nunc longe gloria fortis abest.
Namque agor, ut per plana citus sola verbere turben,
Quem celer assueta versat ab arte puer.
5 Ure ferum et torque, libeat ne dicere quicquam
Magnificum post haec: horrida verba doma.
Parce tamen, per te furtivi foedera lecti,

Per Venerem quaeso compositumque caput.

V. 81. Male vulgo lento Marathus, prava collocatione.

V. 6. post haec optimi, alii posthac, quod tamen poetae minus frequentant, cf. LACHMANN. ad Propert. p. 65. Legitur nihilominus posthac infr. IV, 5, 16. Ad quem locum frustra HUSCHKIUS tuetur etiam hic posthac.

2

Ille ego, cum tristi morbo defessa iaceres, 10 Te dicor votis eripuisse meis, Ipseque tę circum lustravi sulfure puro, Carmine cum magico praecinuisset anus: Ipse procuravi ne possent saeva nocere Somnia, ter sancta deveneranda mola: 15 Ipse ego velatus filo tunicisque solutis

Vota novem Triviae nocte silente dedi. Omnia persolvi: fruitur nunc alter amore, Et precibus felix utitur ille meis. At mihi felicem vitam, si salva fuisses, 20 Fingebam demens, sed renuente deo. Rura colam, frugumque aderit mea Delia custos, Area dum messes sole calente teret, Aut mihi servabit plenis in lintribus uvas Pressaque veloci candida musta pede, 25 Consuescet numerare pecus, consuescet amantis Garrulus in dominae ludere verna sinu. Illa deo sciet agricolae pro vitibus uvam, Pro segete spicas, pro grege ferre dapem. Illa regat cunctos, illi sint omnia curae: 30 Et iuvet in tota me nihil esse domo. Huc veniet Messala meus, cui dulcia poma Delia selectis detrahat arboribus:

V. 11. te recte, ut videtur. Vulgo ter incerto auctore.

V.30. Libri Adiuvet, ITALI At iuvet, quod restituit LACHMANNUS. Vulgo Et iuvet incerto auctore, quae optima coniectura, utpote in continuatione sententiae.