VIII.

frustra: nam scopulis surdior Icari
voces audit adhuc integer.

ne vicinus Enipeus

plus iusto placeat cave:

at tibi

quamvis non alius flectere equum sciens
aeque conspicitur gramine Martio,
nec quisquam citus aeque

Tusco denatat alveo.

prima nocte domum claude neque in vias
sub cantu querulae despice tibiae;
et te saepe vocanti

duram difficilis mane.

MARTITS celebs quid agam Kalendis,

quid velint flores et acerra turis

plena miraris positusque carbo in

caespite vivo,

docte sermones utriusque linguae?
voveram dulcis epulas et album
Libero caprum prope funeratus
arboris ictu.

hic dies anno redeunte festus
corticem adstrictum pice dimovebit
amphorae fumum bibere institutae
consule Tullo.

30

ΙΟ

XI.

ingratam Veneri pone superbiam,
ne currente retro funis eat rota.
non te Penelopen difficilem procis
Tyrrhenus genuit parens.

o quamvis neque te munera nec preces,
nec tinctus viola pallor amantium,
nec vir Pieria paelice saucius
curvat, supplicibus tuis

parcas, nec rigida mollior aesculo
nec Mauris animum mitior anguibus.
non hoc semper erit liminis aut aquae
caelestis patiens latus.

ΙΟ

20

MERCURI nam te docilis magistro

movit Amphion lapides canendo

tuque testudo resonare septem

callida nervis,

nec loquax olim neque grata, nunc et
divitum mensis et amica templis,
dic modos, Lyde quibus obstinatas
applicet auris,

quae velut latis equa trima campis
ludit exsultim metuitque tangi,
nuptiarum expers et adhuc protervo
cruda marito.

10

tu potes tigris comitesque silvas ducere et rivos celeres morari ; cessit immanis tibi blandienti ianitor aulae

Cerberus, quamvis furiale centum muniant angues caput eius atque spiritus taeter saniesque manet ore trilingui.

quin et Ixion Tityosque voltu risit invito; stetit urna paullum sicca, dum grato Danai puellas carmine mulces.

audiat Lyde scelus atque notas virginum poenas et inane lymphae dolium fundo pereuntis imo, seraque fata,

quae manent culpas etiam sub Orco. impiae,―nam quid potuere maius ?—— impiae sponsos potuere duro

perdere ferro.

una de multis face nuptiali

digna periurum fuit in parentem splendide mendax et in omne virgo

nobilis aevum,

20

30

surge, ne longus tibi somnus unde

non times detur: socerum et scelestas

falle sorores,

G

40

quae velut nactae vitulos leaenae
singulos eheu lacerant: ego illis
mollior nec te feriam neque intra
claustra tenebo.

me pater saevis oneret catenis,
quod viro clemens misero peperci ;
me vel extremos Numidarum in agros
classe releget.

i pedes quo te rapiunt et aurae,
dum favet nox et Venus, i secundo
omine et nostri memorem sepulcro
scalpe querelam.'

XII.

M

ISERARUM est neque amori dare ludum neque dulci

mala vino lavere aut exanimari metuentis

patruae verbera linguae.

tibi qualum Cythereae puer ales, tibi telas
operosaeque Minervae studium aufert, Neobule,
Liparaei nitor Hebri,

simul unctos Tiberinis umeros lavit in undis,
eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno
neque segni pede victus ;

catus idem per apertum fugientis agitato]
grege cervos iaculari et celer arto latitantem
fruticeto excipere aprum.

XIII.

FONS Bandusiae, splendidior vitro, dulci digne mero non sine floribus, cras donaberis haedo,

cui frons turgida cornibus

primis et venerem et proelia destinat.
frustra nam gelidos inficiet tibi
rubro sanguine rivos
lascivi suboles gregis.

te flagrantis atrox hora Caniculae
nescit tangere, tu frigus amabile
fessis vomere tauris

praebes et pecori vago.

fies nobilium tu quoque fontium,
me dicente cavis impositam ilicem
saxis, unde loquaces

lymphae desiliunt tuae.

10

XIV.

H

ERCULIS ritu modo dictus, o plebs,

morte venalem petiisse laurum

Caesar Hispana repetit penatis
victor ab ora.

unico gaudens mulier marito
prodeat iustis operata divis,
et soror clari ducis et decorae
supplice vitta