eheu cicatricum et sceleris pudet
fratrumque. quid nos dura refugimus
aetas? quid intactum nefasti

liquimus? unde manum iuventus

metu deorum continuit? quibus
pepercit aris? o utinam nova
incude diffingas retusum in

Massagetas Arabasque ferrum !

40

XXXVI.

T ture et fidibus iuvat

Epacre et vituli sanguine debito

custodes Numidae deos,

qui nunc Hesperia sospes ab ultima

caris multa sodalibus,
nulli plura tamen dividit oscula

quam dulci Lamiae, memor

actae non alio rege puertiae

mutataeque simul togae.
Cressa ne careat pulchra dies nota,

neu promptae modus amphorae
neu morem in Salium sit requies pedum,

neu multi Damalis meri Bassum Threicia vincat amystide,

neu desint epulis rosae

neu vivax apium neu breve lilium.

ΙΟ

omnes in Damalin putris

deponent oculos, nec Damalis novo
divelletur adultero

lascivis hederis ambitiosior.

XXXVII.

20

NUNG

UNC est bibendum, nunc pede libero pulsanda tellus, nunc Saliaribus

ornare pulvinar deorum

tempus erat dapibus, sodales.

antehac nefas depromere Caecubum
cellis avitis, dum Capitolio

regina dementis ruinas

funus et imperio parabat,

contaminato cum grege turpium
morbo virorum, quidlibet inpotens
sperare fortunaque dulci

ebria: sed minuit furorem

vix una sospes navis ab ignibus,
mentemque lymphatam Mareotico
redegit in veros timores

Caesar, ab Italia volantem

remis adurguens, accipiter velut
mollis columbas aut leporem citus
venator in campis nivalis

Haemoniae, daret ut catenis

10

20

fatale monstrum: quae generosius

perire quaerens nec muliebriter
expavit ensem, nec latentis
classe cita reparavit oras;

ausa et iacentem visere regiam
voltu sereno, fortis et asperas
tractare serpentis, ut atrum
corpore combiberet venenum,

simplici myrto nihil adlabores
sedulus curo: neque te ministrum
dedecet myrtus neque me sub arta
vite bibentem.

I.

CARMINUM

LIBER SECUNDUS.

M

OTUM ex Metello consule civicum
bellique causas et vitia et modos

ludumque Fortunae gravisque

principum amicitias et arma

nondum expiatis uncta cruoribus,
periculosae plenum opus aleae,
tractas et incedis per ignis
suppositos cineri doloso.

paullum severae musa tragoediae
desit theatris: mox, ubi publicas
res ordinaris, grande munus
Cecropio repetes cothurno,

insigne maestis praesidium reis
et consulenti, Pollio, Curiae,
cui laurus aeternos honores

Delmatico peperit triumpho.

10

iam nunc minaci murmure cornuum perstringis auris, iam litui strepunt, iam fulgor armorum fugaces

terret equos equitumque voltus.

audire magnos iam videor duces non indecoro pulvere sordidos,

et cuncta terrarum subacta

praeter atrocem animum Catonis.

Iuno et deorum quisquis amicior

Afris inulta cesserat impotens

tellure, victorum nepotes rettulit inferias Iugurthae.

quis non Latino sanguine pinguior campus sepulcris impia proelia testatur auditumque Medis Hesperiae sonitum ruinae?

qui gurges aut quae flumina lugubris ignara belli? quod mare Dauniae non decoloravere caedes?

quae caret ora cruore nostro ?

sed ne relictis, Musa procax, iocis Ceae retractes munera neniae ; mecum Dionaeo sub antro

quaere modos leviore plectro.

20

330

40