cur neque militaris inter aequalis equitat, Gallica nec lupatis temperat ora frenis ? cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum sanguine viperino cautius vitat, neque iam livida gestat armis 10 bracchia, saepe disco, saepe trans finem iaculo nobilis expedito? quid latet, ut marinae filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae funera, ne virilis cultus in caedem et Lycias proriperet catervas? IX. VIDES ut alta stet nive candidum VID Soracte, nec iam sustineant onus silvae laborantes, geluque flumina constiterint acuto. quid sit futurum cras fuge quaerere, et sperne puer neque tu choreas, donec virenti canities abest morosa. nunc et campus et areae nunc et latentis proditor intimo X. MERCURI, facunde nepos Atlantis, qui feros cultus hominum recentum voce formasti catus et decorae more palaestrae, te canam, magni Iovis et deorum te, boves olim nisi reddidisses quin et Atridas duce te superbos Ilio dives Priamus relicto Thessalosque ignis et iniqua Troiae tu pias laetis animas reponis 20 XI. TU ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. ut melius, quicquid erit, pati; seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum. sapias, vina liques et spatio brevi spem longam reseces. dum loquimur fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. XII. Ο UEM virum aut heroa lyra vel acri quem deum? cuius recinet iocosa nomen imago aut in umbrosis Heliconis oris, aut super Pindo, gelidove in Haemo? Orphea silvae, arte materna rapidos morantem fluminum lapsus celeresque ventos, blandum et auritas fidibus canoris ducere quercus. quid prius dicam solitis Parentis laudibus, qui res hominum ac deorum, qui mare ac terras variisque mundum temperat horis ? unde nil maius generatur ipso nec viget quicquam simile aut secundum : proeliis audax neque te silebo Liber, et saevis inimica virgo beluis, nec te, metuende certa Phoebe sagitta. dicam et Alciden puerosque Ledae, hunc equis, illum superare pugnis nobilem ; quorum simul alba nautis stella refulsit, defluit saxis agitatus umor, concidunt venti fugiuntque nubes, et minax, quod sic voluere, ponto unda recumbit. Romulum post hos prius an quietum ΙΟ 20 30 Regulum et Scauros animaeque magnae prodigum Paulum superante Poeno gratus insigni referam camena Fabriciumque. hunc et incomptis Curium capillis utilem bello tulit et Camillum saeva paupertas et avitus farto cum lare fundus. crescit occulto velut arbor aevo gentis humanae pater atque custos, orte Saturno, tibi cura magni Caesaris fatis data: tu secundo Caesare regnes. ille seu Parthos Latio imminentis te minor latum reget aequus orbem ; fulmina lucis. 60 |