Billeder på siden
PDF
ePub

cur neque militaris

inter aequalis equitat, Gallica nec lupatis

temperat ora frenis ?

cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum

sanguine viperino

cautius vitat, neque iam livida gestat armis 10 bracchia, saepe disco,

saepe trans finem iaculo nobilis expedito?

quid latet, ut marinae

filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troiae funera, ne virilis

cultus in caedem et Lycias proriperet catervas?

IX.

VIDES ut alta stet nive candidum

VID

Soracte, nec iam sustineant onus

silvae laborantes, geluque

flumina constiterint acuto.

[merged small][merged small][ocr errors]

quid sit futurum cras fuge quaerere, et
quem sors dierum cumque dabit lucro
appone, nec dulcis amores

sperne puer neque tu choreas,

donec virenti canities abest

morosa. nunc et campus et areae
lenesque sub noctem susurri
composita repetantur hora,

nunc et latentis proditor intimo
gratus puellae risus ab angulo,
pignusque dereptum lacertis
aut digito male pertinaci.

X.

MERCURI, facunde nepos Atlantis,

qui feros cultus hominum recentum

voce formasti catus et decorae

more palaestrae,

te canam, magni Iovis et deorum
nuntium curvaeque lyrae parentem,
callidum quicquid placuit iocoso
condere furto.

te, boves olim nisi reddidisses
per dolum amotas, puerum minaci
voce dum terret, viduus pharetra
risit Apollo.

[merged small][ocr errors]

quin et Atridas duce te superbos

Ilio dives Priamus relicto

Thessalosque ignis et iniqua Troiae
castra fefellit.

tu pias laetis animas reponis
sedibus virgaque levem coerces
aurea turbam, superis deorum
gratus et imis.

20

XI.

TU

ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi

finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. ut melius, quicquid erit, pati; seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum. sapias, vina liques et spatio brevi spem longam reseces. dum loquimur fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.

XII.

Ο

UEM virum aut heroa lyra vel acri
tibia sumis celebrare, Clio?

quem deum? cuius recinet iocosa

nomen imago

aut in umbrosis Heliconis oris,

aut super Pindo, gelidove in Haemo?
unde vocalem temere insecutae

Orphea silvae,

arte materna rapidos morantem fluminum lapsus celeresque ventos, blandum et auritas fidibus canoris ducere quercus.

quid prius dicam solitis Parentis laudibus, qui res hominum ac deorum, qui mare ac terras variisque mundum temperat horis ?

unde nil maius generatur ipso

nec viget quicquam simile aut secundum :
proximos illi tamen occupavit
Pallas honores.

proeliis audax neque te silebo Liber, et saevis inimica virgo beluis, nec te, metuende certa Phoebe sagitta.

dicam et Alciden puerosque Ledae, hunc equis, illum superare pugnis nobilem ; quorum simul alba nautis stella refulsit,

defluit saxis agitatus umor, concidunt venti fugiuntque nubes, et minax, quod sic voluere, ponto unda recumbit.

Romulum post hos prius an quietum
Pompili regnum memorem an superbos
Tarquini fascis, dubito, an Catonis
nobile letum.

ΙΟ

20

30

Regulum et Scauros animaeque magnae prodigum Paulum superante Poeno gratus insigni referam camena Fabriciumque.

hunc et incomptis Curium capillis utilem bello tulit et Camillum saeva paupertas et avitus farto cum lare fundus.

crescit occulto velut arbor aevo
fama Marcelli; micat inter omnis
Iulium sidus velut inter ignis
luna minores.

gentis humanae pater atque custos, orte Saturno, tibi cura magni Caesaris fatis data: tu secundo Caesare regnes.

ille seu Parthos Latio imminentis
egerit iusto domitos triumpho,
sive subiectos Orientis orae
Seras et Indos,

te minor latum reget aequus orbem ;
tu gravi curru quaties Olympum,
tu parum castis inimica mittes

fulmina lucis.

60

[blocks in formation]
« ForrigeFortsæt »