iandudum apud me est. eripe te morae, nec semper udum Tibur et Aefulae

declive contempleris arvum et

Telegoni iuga parricidae.

fastidiosam desere copiam et

molem propinquam nubibus arduis ; omitte mirari beatae

fumum et opes strepitumque Romae.

plerumque gratae divitibus vices mundaeque parvo sub lare pauperum cenae sine aulaeis et ostro sollicitam explicuere frontem.

iam clarus occultum Andromedae pater
ostendit ignem, iam Procyon furit
et stella vesani Leonis

sole dies referente siccos;

iam pastor umbras cum grege languido rivumque fessus quaerit et horridi

dumeta Silvani, caretque

ripa vagis taciturna ventis.

tu civitatem quis deceat status curas et Urbi sollicitus times quid Seres et regnata Cyro

Bactra parent Tanaisque discors.

prudens futuri temporis exitum caliginosa nocte premit deus,

ridetque si mortalis ultra

fas trepidat. quod adest memento

IO

20

30

componere aequus: cetera fluminis
ritu feruntur, nunc medio alveo
cum pace delabentis Etruscum
in mare, nunc lapides adesos

stirpesque raptas et pecus et domos volventis una, non sine montium clamore vicinaeque silvae,

cum fera diluvies quietos

irritat amnis. ille potens sui laetusque deget, cui licet in diem dixisse vixi: cras vel atra

nube polum Pater occupato

vel sole puro; non tamen irritum
quodcumque retro est efficiet, neque
diffinget infectumque reddet.
quod fugiens semel hora vexit.

Fortuna saevo laeta negotio et ludum insolentum ludere pertinax transmutat incertos honores,

nunc mihi, nunc alii benigna.

laudo manentem: si celeres quatit pennas, resigno quae dedit et mea virtute me involvo probamque pauperiem sine dote quaero.

non est meum, si mugiat Africis malus procellis, ad miseras preces decurrere et votis pacisci,

ne Cypriae Tyriaeque merces

40

50

60

102 Q. HORATI FLACCI CARM. LIB. III. (XXIX.

addant avaro divitias mari.
tum me biremis praesidio scaphae
tutum per Aegaeos tumultus
aura feret geminusque Pollux.

XXX.

Expliquenit ptum iatum Patius;

XEGI monumentum aere perennius

E

quod non imber edax, non Aquilo impotens
possit diruere aut innumerabilis
annorum series et fuga temporum.
non omnis moriar, multaque pars mei
vitabit Libitinam: usque ego postera
crescam laude recens, dum Capitolium
scandet cum tacita virgine pontifex.
dicar, qua violens obstrepit Aufidus
et qua pauper aquae Daunus agrestium
regnavit populorum, ex humili potens,
princeps Aeolium carmen ad Italos
deduxisse modos. sume superbiam
quaesitam meritis, et mihi Delphica
lauro cinge volens, Melpomene, comam.

I.

CARMINUM

LIBER QUARTUS.

INTERMISSA, Venus, die

rursus bella moves? parce precor, precor.

non sum qualis eram bonae

sub regno Cinarae. desine, dulcium

mater saeva Cupidinum,

circa lustra decem flectere mollibus
iam durum imperiis; abi

quo blandae iuvenum te revocant preces.

tempestivius in domum

Pauli purpureis ales oloribus

comissabere Maximi,

si torrere iecur quaeris idoneum :

namque et nobilis et decens
et pro sollicitis non tacitus reis
et centum puer artium
late signa feret militiae tuae,

ΤΟ

et quandoque potentior

largi muneribus riserit aemuli,

Albanos prope te lacus

ponet marmoream sub trabe citrea.

illic plurima naribus

duces tura, lyraque et Berecyntia

delectabere tibia

mixtis carminibus non sine fistula ;

illic bis pueri die

numen cum teneris virginibus tuum laudantes pede candido

in morem Salium ter quatient humum.

me nec femina nec puer

iam nec spes animi credula mutui,

nec certare iuvat mero,

nec vincire novis tempora floribus.

sed cur heu, Ligurine, cur manat rara meas lacrima per genas? cur facunda parum decoro inter verba cadit lingua silentio?

nocturnis ego somniis

iam captum teneo, iam volucrem sequor

te per gramina Martii

campi, te per aquas, dure, volubilis.

20

30

40