Fol. Vicenza 1479 Flavii Vegetii de Arte Militari Fol. Boulogne ·larum e Græco in Latinum transl. Oxon. 1485 1496 A LIST OF The earliest Editions of the BIBLE, in various BIBLIA SACRA Latina Vulgata, Editio primæ Typis Moguntinis Johannis [1430] Lat. Vulg. 2 Vol. Fol. Mogunt. 1462 Lat. Vulg. 2 Vol. Fol. Embricæ 1465 Lat. Vulg. per Joh. Bemler Fol. 1466 Hic est Durandus, positus sub marmore duro; On Pope Benedict XII. in whom originated the proverb, In Anonymum. In nive nocte vagans, nuceo cado stipite nixus: In Pontifices Romanos. Flumen apud Superos nullum est: quid pontibus ergo Ast apud infernos, ubi tot sunt flumina, sedes Illa habeat pontes, Pontificesque suos. De sancto quodam viro, qui Satanam sibi sacris invigilanti λυχνοφορεῖν coegit. Dum tulit ardentem Phlegethontius histrio ceram, In Vitam. Ut Neptuniis in undis, sic in orbe vivitur: Quisquis hic natare nescit, protinus submergitur. On the late Dr. Paley's pronouncing the second syllable of "profugus" long. "Italiam profugus Lavinaque littora venit:" Ad famulum. "Nil prorsus feci," quando te verbero, clamas; De Flora sua. Flora sui capta est, ego Floræ captus amore; De insigni quodam Navarcha immature perempto. Ad Lucullum. Jam tribus expecto numerandum mensibus aurum, Non tamen idcirco Quæstori crimen habendum; In incredulum. Cum sine chirographo dicas, incredule, credi In Sabellum. Non culpas hominem, Sabelle, quenquam: ! There is an English epigram to the same purpose. Sed rursum haud alium, Sabelle, quenquam In quem omnes simul omnium quod usquam est An vero potius, Sabelle, laudas ? Ad Chrysidem, xvI. Kal. Mart. Ω Χρύσις, χειμων μὲν ἀπήϊεν, ὑψόθι δ' εἶας παπταίνει νοτέροις ὄμμασιν ἀμφιβόλως· νύμφαι δ' ἀνθοφόροισιν ἐν ἄλσεσι κωτίλλουσαι σκιρτῶνται, λευκαῖς συμμιγέες Χάρισιν ὄρνιθες δ ̓ ἀνὰ δένδρα νέης ἄρχονται ἀοιδῆς, γηθόσυνοι, ῥῖγος γὰρ λέλυται στυγερόν ῥῖγος μὲν λέλυται, κραδίη δέ τοι αἰὲν ἄτεγκτος· ἐν δὲ τεοῖς ἀεὶ στήθεσι χεῖμα μένει. ἀλλὰ σύγ ̓ ὃν σέβομεν τῷδ' ἤματι, παῖ Κυθερείας, (οὐ γὰρ βαρβαρικοῖς τέρπεαι οὐνόμασι,) θελξινόου διδαχὴ πειθοῦς, λυτὴρ ὀδυνάων, πάσης ἀνθρώπου πρόδρομος ἀγλαΐης σοὶ μὲν παρθενικὴ πᾶσ ̓ εὔχεται ἤματι τῷδε, σοὶ δ ̓ αὖ παρθενικῆς ἠΐθεος ποθέων, De seipso. Si fatis dolor ipse meis par esse, dolori At fatis neque par nostris dolor esse, dolori, Nec lacrymæ, lacrymis nec pote sunt numeri: Ergo quid doleam, aut lacrymem, cantemve, fatigans Corda dolore, oculos fletu, animum numeris? Sed tamen hoc doleo, et lacrymo, cantoque, fatigans Corda dolore, oculos filetu, animum numeris ; Quod fatis neque par nostris dolor esse, dolori Nec lacrymæ, lacrymis nec pote sint numeri. Ad Amicum. Vicinus meus es, manuque, Delli, |