CXXXII.

Lib. ii.

Elegia i.

Praise of the Country.

ENTIS Aquitanae celeber Messala

triumphis

Et magna intonsis gloria victor avis, Huc ades aspiraque mihi, dum carmine nostro Redditur agricolis gratia caelitibus.

Rura cano rurisque deos. His vita magistris
Desuevit querna pellere glande famen:
Illi compositis primum docuere tigillis
Exiguam viridi fronde operire domum,
Illi etiam tauros primi docuisse feruntur

Servitium et plaustro supposuisse rotam.
Tunc victus abiere feri, tunc consita pomus,
Tunc bibit irriguas fertilis hortus aquas,
Aurea tunc pressos pedibus dedit uva liquores
Mixtaque securo est sobria lympha mero.
Rura ferunt messes, calidi cum sideris aestu
Deponit flavas annua terra comas.
Rure levis verno flores apis ingerit alveo,
Compleat ut dulci sedula melle favos.
Agricola assiduo primum satiatus aratro
Cantavit certo rustica verba pede,
Et satur arenti primum est modulatus avena
Carmen, ut ornatos diceret ante deos,
Agricola et minio suffusus, Bacche, rubenti
Primus inexperta duxit ab arte choros.

v. 33-56.

CXXXIII.

Elegia iv.

Nemesis.

IC mihi servitium video dominamque paratam :

Iam mihi, libertas illa paterna, vale. Servitium sed triste datur, teneorque catenis, Et nunquam misero vincla remittit Amor, Et seu quid merui seu quid peccavimus, urit. Uror io: remove, saeva puella, faces. O ego ne possim tales sentire dolores,

Quam mallem in gelidis montibus esse lapis, Stare vel insanis cautes obnoxia ventis, Naufraga quam vasti tunderet unda maris! Nunc et amara dies et noctis amarior umbra est: Omnia nam tristi tempora felle madent. Nec prosunt elegi nec carminis auctor Apollo : Illa cava pretium flagitat usque manu. Ite procul, Musae, si non prodestis amanti: Non ego vos, ut sint bella canenda, colo, Nec refero solisque vias et qualis, ubi orbem Complevit, versis Luna recurrit equis.

Ad dominam faciles aditus per carmina quaero: Ite procul, Musae, si nihil ista valent.

v. 1-20.

CXXXIV.

Lib. iv. Elegia ii.

Sulpicia.

ULPICIA est tibi culta tuis, Mars magne,

Kalendis ;

Spectatum e caelo, si sapis, ipse veni.
Hoc Venus ignoscet: at tu, violente, caveto
Ne tibi miranti turpiter arma cadant.
Illius ex oculis, cum vult exurere divos,
Accendit geminas lampadas acer Amor.
Illam, quicquid agit, quoquo vestigia movit,
Componit furtim subsequiturque Decor.
Seu solvit crines, fusis decet esse capillis :
Seu compsit, comptis est veneranda comis.
Urit, seu Tyria voluit procedere palla :
Urit, seu nivea candida veste venit.
Talis in aeterno felix Vertumnus Olympo
Mille habet ornatus, mille decenter habet.
Sola puellarum digna est, cui mollia caris
Vellera det succis bis madefacta Tyros,
Possideatque, metit quicquid bene olentibus arvis
Cultor odoratae dives Arabs segetis,
Et quascunque niger rubro de litore gemmas
Proximus eois colligit Indus aquis.

Hanc vos, Pierides, festis cantate kalendis,
Et testudinea Phoebe superbe lyra.

Hoc solemne sacrum: multos hoc sumet in annos :
Dignior est vestro nulla puella choro.

CXXXV.

Elegia iv.

A Prayer to Phoebus.

UC ades et tenerae morbos expelle puellae,
Huc ades, intonsa Phoebe superbe

coma.

Crede mihi, propera: nec iam te, Phoebe, pigebit
Formosae medicas applicuisse manus.
Effice ne macies pallentes occupet artus,

Neu notet informis candida membra color,
Et quodcunque mali est et quicquid triste timemus,
In pelagus rapidis evehat amnis aquis.
Sancte, veni, tecumque feras, quicunque sapores,
Quicunque et cantus corpora fessa levant:
Neu iuvenem torque, metuit qui fata puellae,
Votaque pro domina vix numeranda facit.
Interdum vovet, interdum, quod langueat illa,
Dicit in aeternos aspera verba deos.

Pone metum, Cerinthe: deus non laedit amantes.
Tu modo semper ama: salva puella tibi est :
Nil opus est fletu: lacrimis erit aptius uti,
Si quando fuerit tristior illa tibi.

At nunc tota tua est, te solum candida secum
Cogitat, et frustra credula turba sedet.

Phoebe, fave: laus magna tibi tribuetur in uno
Corpore servato restituisse duos.

Iam celeber, iam laetus eris, cum debita reddet
Certatim sanctis laetus uterque focis.

Tunc te felicem dicet pia turba deorum,
Optabunt artes et sibi quisque tuas.

DOMITII MARSI.

CXXXVI.

Epitaph on Tibullus.

E quoque Virgilio comitem non aequa,
Tibulle,

Mors iuvenem campos misit in Elysios,

Ne foret, aut elegis molles qui fleret amores,
Aut caneret forti regia bella pede.

SEX. AURELII PROPERTII.

Liber i.

CXXXVII.

To Cynthia.

UID iuvat ornato procedere, vita, capillo,
Et tenues Coa veste movere sinus ?
Aut quid Orontea crines perfundere

myrrha,

Teque peregrinis vendere muneribus,

Naturaeque decus mercato perdere cultu,

Nec sinere in propriis membra nitere bonis ?