Epitaph on Himself.

NMORTALES mortales si foret fas flere,
Flerent divae Camenae Naevium poetam :
Itaque postquam est Orci traditus the-

Ego sum ille rex Philippus! O lepidum diem! Nam ut dudum hinc abii, multo illo adveni prior, Multoque prius me conlocavi in arborem,

Indeque exspectabam, ubi aurum abstrudebat

senex.

Ilico

Ubi ille abiit, ego me deorsum duco de arbore;
Exfodio aulam auri plenam. Inde exeo.
Video recipere se senem ; ille me non videt.
Nam ego modo declinavi paulum med extra viam
Atat, eccum ipsum! Ibo ut hoc condam domum.
Euclio. Perii interii occidi! Quo curram? quo
non curram?

Tene tene:-Quem quis ?

Nescio nil video: caecus eo atque equidem quo eam aut ubi sim aut qui sim,

Nequeo cum animo certum investigare. Obsecro vos ego, mihi auxilio,

Oro obtestor, sitis, et hominem demonstretis qui eam abstulerit.

Quid est? quid ridetis? Novi omnis: scio fures esse hic conpluris,

Qui vestitu et creta occultant sese atque sedent quasi sint frugi.

Quid ais tu? Tibi credere certum est: nam esse bonum e voltu cognosco.

Em, nemo habet horum.-Occidisti! Dic igitur si quis habet. Nescis?

Heu me miserum! misere perii! Male perditus

pessume ornatus eo:

Tantum gemiti et malae maestitiae hic dies mihi

optulit,

Famem et pauperiem. Perditissumus ego sum

omnium senum

In terra. Nam quid mihi opust vita, qui tantum auri perdidi,

Quod custodivi sedulo? Egomet me defraudavi Animumque meum geniumque meum! nune alii laetificantur

Meo malo et damno : pati nequeo.

III.

Captivi. Act. III. sc. iv.

Hegio, Tyndarus, Aristophontes, Lorarius.

Hegio.

UVITNE huic pater Thesaurochrysonicochrysides?

Ar. Non fuit; neque ego istuc nomen unquam audivi ante hunc diem; Philocrati Theodoromedes fuit pater.

Ty.

Pereo probe!

Quin quiescis? Dierectum, cor meum, i ac sus.

pende te!

Tu subsultas; ego miser vix adsto prae formidine. He. Satin' istuc mihi exquisitum est, fuisse hunc servom in Alide,

Neque esse hunc Philocratem?

Ar. Tam satis, quam nunquam hoc invenies secus. Sed ubi is nunc est ?

He. Ubi ego minume atque ipsus se volt maxume. Tum igitur ego deruncinatus, deartuatus sum miser

Huius scelesti technis, qui me, ut lubitum est, ductavit dolis.

Sed vide, sis!

Ar. Quin exploratum dico et provisum hoc tibi. He. Certon'?

Ar. Quin nihil, inquam, invenies magis hoc certo certius.

Philocrates iam inde usque amicus fuit mihi a

puero puer.

He. Sed qua facie est tuos sodalis Philocrates ?

Ar. Dicam tibi: Macilento ore, naso acuto, corpore albo, oculis nigris, Subrufus aliquantum, crispus, cincinnatus.

He.

Convenit.

Ty. Ut quidem hercle in medium ego hodie pes

sume processerim.

Vae illis virgis miseris, quae hodie in tergo mori

entur meo!

He. Verba mihi data esse video.

Ty.

Quid cessatis, compedes,

Currere ad me meaque amplecti crura, ut vos cus

todiam ?

He. Satin' med illi hodie scelesti capti ceperunt dolo ?

Illic servom se adsimulabat, hic sese autem liberum ;
Nuculeum amisi; reliquit pigneri putamina:
Ita mi stolido sursum vorsum os sublevere offuciis.
Ilic quidem me nunquam irridebit. Colaphe, Cor-
dalio, Corax,

Ite istinc atque efferte lora!

Lo.

Num lignatum mittimur ?