Las Bucólicas de Publio Virgilio MaronImprenta de I. Escalante, 1903 - 444 sider |
Fra bogen
Resultater 1-5 af 19
Side 3
... Amarilis decir , al bosque enseñas Tú , feliz á la sombra de las ramas . TÍTIRO . Melibeo , tal ocio un dios me ha dado , Que un dios ha de ser siempre para mi alma . La sangre de un cordero de mi aprisco , Harto frecuente , bañará sus ...
... Amarilis decir , al bosque enseñas Tú , feliz á la sombra de las ramas . TÍTIRO . Melibeo , tal ocio un dios me ha dado , Que un dios ha de ser siempre para mi alma . La sangre de un cordero de mi aprisco , Harto frecuente , bañará sus ...
Side 7
... Amarilis me tenía Y mi amor Galatea desdeñara . Cuando amé á Galatea , de ser libre , De rico ser , perdí las esperanzas ; Que aunque víctimas diera de mi aprisco , Y queso pingüe á la Ciudad ingrata , Jamás traje á mi choza , á mi ...
... Amarilis me tenía Y mi amor Galatea desdeñara . Cuando amé á Galatea , de ser libre , De rico ser , perdí las esperanzas ; Que aunque víctimas diera de mi aprisco , Y queso pingüe á la Ciudad ingrata , Jamás traje á mi choza , á mi ...
Side 18
... sciret , quid non faciebat Amyntas ? Est mihi disparibus septem compacta cicutis Fistula , Damotas dono mihi quam dedit olim , Et dixit moriens : « Te nunc habet ista secundum > ¿ Mejor no hubiera sido de Amarilis Las iras soportar 18.
... sciret , quid non faciebat Amyntas ? Est mihi disparibus septem compacta cicutis Fistula , Damotas dono mihi quam dedit olim , Et dixit moriens : « Te nunc habet ista secundum > ¿ Mejor no hubiera sido de Amarilis Las iras soportar 18.
Side 19
Virgil. ¿ Mejor no hubiera sido de Amarilis Las iras soportar y los desprecios ? ¿ Aun cuando tú eres blanco , yo á Menalcas No debí preferir , aunque es moreno ? No del color te fíes ; se abandonan Ligustros blancos por jacintos negros ...
Virgil. ¿ Mejor no hubiera sido de Amarilis Las iras soportar y los desprecios ? ¿ Aun cuando tú eres blanco , yo á Menalcas No debí preferir , aunque es moreno ? No del color te fíes ; se abandonan Ligustros blancos por jacintos negros ...
Side 39
... son funestas , El viento al árbol , para mí Amarilis . MENALCAS . Grato á mí es solo Amintas , como fueran A la cabra el sauz , á los cabritos El madroño , las aguas á las siembras DAMCETAS . Pollio amat nostram , quamvis est rustica , 6 ...
... son funestas , El viento al árbol , para mí Amarilis . MENALCAS . Grato á mí es solo Amintas , como fueran A la cabra el sauz , á los cabritos El madroño , las aguas á las siembras DAMCETAS . Pollio amat nostram , quamvis est rustica , 6 ...
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
Alexis Alfesibeo Amarilis Amintas amor Apolo Aspice atque cabras canción canibus canto carmina Catulo Cicerón ción cita Codro Compárese Conington Coridón Dafnis DAMETAS Damón Daphnim dijo Ducite Égloga Emenesio Eneida VII epiteto Epodo erit Escolia Escolia de Berna Filis flauta Forbiger Galatea Galo griego habla hæc herba Hesiodo Heyne Horacio Idilio ille imitación Incipe inter ipse Keightley Licidas Lucrecio M.S.S. de Ribbeck Macrobio Mantua mecum Melibeo Menalcas menciona Meris mihi Mopso mundo Munro Musam Musas neque Ninfas nobis omnia Ovid Ovidio pág palabra Palemón parece Pasifae pastor pastoril Pierides Plauto Plinio poema poeta Polión probablemente Propercio puer quæ quam quamvis quid quod quoque rebaño refiere sæpe Servio Servio dice siguientes Sileno silvis Spohn Suetonio sunt suponer tantum Teócrito tibi Tibulo Tirsis Títiro Tityre umbra Véase verso VIII Virgilio Voss Wagner
Populære passager
Side 50 - Teque adeo decus hoc aevi, te consule inibit, Pollio et incipient magni procedere menses. te duce si qua manent sceleris vestigia nostri, inrita perpetua solvent formidine terras. ille deum vitam accipiet, divisque videbit permixtos heroas et ipse videbitur illis, pacatumque reget patriis virtutibus orbem.
Side 8 - Fortunate senex, ergo tua rura manebunt! et tibi magna satis, quamvis lapis omnia nudus limosoque palus obducat pascua iunco.
Side 54 - Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo. Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certet, Pan etiam Arcadia dicat se iudice victum.
Side 48 - Musae, paulo maiora canamus ! non omnes arbusta iuvant humilesque myricae ; si canimus silvas, silvae sint consule dignae. ultima Cumaei venit iam carminis aetas ; magnus ab integro saeclorum nascitur ordo. iam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna ; iam nova progenies caelo demittitur alto.
Side 36 - At mihi sese offert ultro meus ignis Amyntas, notior ut iam sit canibus non Delia nostris.
Side 72 - Cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem vellit et admonuit: «Pastorem, Tityre, pinguis pascere oportet ovis, deductum dicere carmen.
Side 122 - Daphni, quid antiques signorum suspicis ortus ? Ecce Dionaei processit Caesaris astrum, Astrum, quo segetes gauderent frugibus, et quo Duceret apricis in collibus uva colorem. Insere, Daphni, piros ; carpent tua poma nepotes.
Side 132 - Et nigrae violae sunt et vaccinia nigra), mecum inter salices lenta sub vite iaceret : 40 serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas. Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori, hic nemus : hic ipso tecum consumerer aevo. Nunc insanus Amor duri me Martis in armis tela inter media atque adversos detinet hostes : 45 tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum) Alpinas ah dura nives et frigora Rheni me sine sola vides.
Side 34 - Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba : 55 et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos ; nunc frondent silvae ; nunc formosissimus annus. Incipe, Damoeta ; tu deinde sequere, Menalca : alternis dicetis ; amant alterna Camenae.
Side 2 - O Meliboee, deus nobis haec otia fecit. Namque erit ille mihi semper deus, illius aram saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus.