Cognomen vertas in risum, et fabula fias. Viribus uteris per clivos, flumina, lamas : Victor propositi simul ac perveneris illuc, Sic positum servabis onus, ne forte sub ala Fasciculum portes librorum, ut rusticus agnum; Ut vinosa glomos furtivæ Pyrrhia lanæ ; Ut cum pileolo soleas conviva tribulis. Ne vulgo narres te sudavisse ferendo Carmina, quæ possint oculos auresque morari Cæsaris oratus multa prece, nitere porro. Vade, vale, cave ne titubes, mandataque frangas.
VILLICE Silvarum et mihi me reddentis agelli, Quem tu fastidis, habitatum quinque focis, et Quinque bonos solitum Variam dimittere patres; Certemus spinas animone ego fortius, an tu Evellas agro; et melior sit Horatius, an res. Me quamvis Lamiæ pietas et cura moratur, Fratrem morentis, rapto de fratre dolentis Insolabiliter; tamen istuc mens animusque Fert, et amat spatiis obstantia rumpere claustra. Rure ego viventem, tu dicis in urbe beatum: | Cui placet alterius, sua nimirum est odio sors. Stultus uterque locum immeritum causatur inique ;
In culpa est animus, qui se non effugit unquam. Tu mediastinus tacita prece rura petebas, Nunc urbem et ludos et balnea villicus optas. Me constare mihi scis, et discedere tristem, Quandocunque trahunt invisa negotia Romam. Non eadem miramur; eo disconvenit inter Meque et te: nam, quæ deserta et inhospita tesqua Credis, amœna vocat mecum qui sentit, et odit Quæ tu pulchra putas. Fornix tibi et uncta popina Incutiunt urbis desiderium, video; et quod Angulus iste feret piper et tus ocius uva; Nec vicina subest vinum præbere taberna Quæ possit tibi: nec meretrix tibicina, cujus Ad strepitum salias terræ gravis: et tamen urgues Jampridem non tacta ligonibus arva, bovemque Disjunctum curas, et strictis frondibus exples: Addit opus pigro rivus, si decidit imber, Multa mole docendus aprico parcere prato. Nunc, age, quid nostrum concentum dividat, audi. Quem tenues decuere toga nitidique capilli, Quem scis immunem Cinaræ placuisse rapaci, Quem bibulum liquidi media de luce Falerni, Cœna brevis juvat, et prope rivum somnus in herba; Nec lusisse pudet, sed non incidere ludum.
Non istic obliquo oculo mea commoda quisquam Limat; non odio obscuro morsuque venenat:
Rident vicini glebas et saxa moventem. Cum servis urbana diaria rodere mavis:
Horum tu in numerum voto ruis: invidet usum
Lignorum et pecoris tibi calo argutus et horti. Optat ephippia bos piger; optat arare caballus. Quam scit uterque, libens, censebo, exerceat artem.
QUÆ sit hiems Veliæ, quod cœlum, Vala, Salerni, Quorum hominum regio, et qualis via (nam mihi Baias Musa supervacuas Antonius, et tamen illis
Me facit invisum, gelida cum perluor unda Per medium frigus. Sane murteta relinqui, Dictaque cessantem nervis elidere morbum Sulphura contemni, vicus gemit, invidus ægris, Qui caput et stomachum supponere fontibus audent Clusinis, Gabiosque petunt et frigida rura. Mutandus locus est, et diversoria nota
Præteragendus equus : Quo tendis? non mihi Cumas Est iter aut Baias, læva stomachosus habena Dicet eques: sed equi frænato est auris in ore) Major utrum populum frumenti copia pascat; Collectosne bibant imbres, puteosne perennes Jugis aquæ; (nam vina nihil moror illius oræ. Rure meo possum quidvis perferre patique; Ad mare cum veni, generosum et lene requiro, Quod curas abigat, quod cum spe divite manet In venas animumque meum, quod verba ministret,
Quod me Lucanæ juvenem commendet amicæ.) Tractus uter plures lepores, uter educet apros: Utra magis pisces et echinos æquora celent; Pinguis ut inde domum possim Phæaxque reverti : Scribere te nobis, tibi nos accredere, par est. Mænius, ut rebus maternis atque paternis Fortiter absumtis urbanus cœpit haberi, Scurra vagus, non qui certum præsepe teneret, Impransus non qui civem dignosceret hoste; Quælibet in quemvis opprobria fingere sævus; Pernicies et tempestas barathrumque macelli, Quicquid quæsierat, ventri donabat avaro. Hic, ubi nequitiæ fautoribus et timidis nil Aut paulum abstulerat, patinas cœnabat omasi, Vilis et agninæ, tribus ursis quod satis esset; Scilicet ut ventres lamna candente nepotum Diceret urendos corrector Bestius.
Quicquid erat nactus prædæ majoris, ubi omue
Verterat in fumum et cinerem, Non hercule miror, Aiebat, si qui comedunt bona; cum sit obeso Nil melius turdo, nil vulva pulchrius ampla. Nimirum hic ego sum; nam tuta et parvula laudo, Cum res deficiunt, satis inter vilia fortis : Verum ubi quid melius contingit et unctius, idem Vos sapere et solos aio bene vivere, quorum Conspicitur nitidis fundata pecunia villis.
NE perconteris, fundus meus, optime Quincti, Arvo pascat herum, an baccis opulentet olivæ, Pomisne, an pratis, an amicta vitibus ulmo: Scribetur tibi forma loquaciter, et situs agri. Continui montes, nisi dissocientur opaca Valle; sed ut veniens dextrum latus aspiciat Sol, Lævum decedens curru fugiente vaporet. Temperiem laudes. Quid? si rubicunda benigne Corna vepres et pruna ferunt? si quercus et ilex Multa fruge pecus, multa dominum juvat umbra ? Dicas adductum propius frondere Tarentum. Fons etiam rivo dare nomen idoneus, ut nec Frigidior Thracam nec purior ambiat Hebrus; Infirmo capiti fluit utilis, utilis alvo.
Hæ latebræ dulces, et jam, si credis, amœnæ, Incolumem tibi me præstant Septembribus horis. Tu recte vivis, si curas esse quod audis : Jactamus jampridem omnis te Roma beatum: Sed vereor ne cui de te plus quam tibi credas, Neve putes alium sapiente bonoque beatum, Neu, si te populus sanum recteque valentem Dictitet, occultam febrem sub tempus edendi Dissimules, donec manibus tremor incidat unctis
« ForrigeFortsæt » |