ODE XVI. PALINODIA AD TYNDARIDEM. O! MATRE pulchra filia pulchrior, Quem criminosis cunque voles modum Pones iambis; sive flanima, Sive mari libet Hadriano. Non Dindymene, non adytis quatit Sic geminant Corybantes æra, Tristes ut iræ : quas neque Noricus Deterret ensis, nec mare naufragum, Nec sævus ignis, nec tremendo Juppiter ipse ruens tumultu. Fertur Prometheus addere principi Vim stomacho apposuisse nostro. Iræ Thyesten exitio gravi Stravere, èt altis urbibus ultimæ Stetere causæ cur perirent Funditus, imprimeretque muris Hostile aratrum exercitus insolens. Compesce mentem; me quoque pectoris Tentavit in dulci juventa Fervor, et in celeres iambos Misit furentem: nunc ego mitibus Opprobriis, animumque reddas. ODE XVII. AD TYNDARIDEM. VELOX amœnum sæpe Lucretilem Usque meis pluviosque ventos. Impune tutum per nemus arbutos Nec virides metuunt colubras, Nec martiales hæduleæ lupos ; Levia personuere saxa. Dî me tuentur; Dîs pietas mea Ruris honorum opulenta cornu. Hic in reducta valle caniculæ Dices laborantes in uno Penelopen vitreamque Circen. Hic innocentis pocula Lesbii Prolia; nec metues protervum Suspecta Cyrum, ne male dispari Et scindat hærentem coronam ODE XVIII. AD VARUM. NULLAM, Vare, sacra vite prius severis arborem Circa mite solum Tiburis, et monia Catili. Siccis omnia nam dura Deus proposuit; neque Mordaces aliter diffugiunt solicitudines. Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat? ODE XIX. AD GLYCERAM. MATER Sæva Cupidinum, Thebanæque jubet me Semeles puer, Finitis animum reddere amoribus. Urit me Glyceræ nitor Splendentis Pario marmore purius : Urit grata protervitas, Et vultus nimium lubricus aspici. In me tota ruens Venus Cyprum deseruit; nec patitur Scythas, Et versis animosum equis Parthum dicere, nec quæ nihil attinent. Hic vivum mihi cespitem, hic Verbenas, pueri, ponite, turaque Bimi cum patera meri : Mactata veniet lenior hostia. ODE XX. AD MECENATEM. VILE potabis modicis Sabinum Cantharis, Græca quod ego ipse testa Conditum levi, datus in theatro Cum tibi plausus, Care Mæcenas eques; ut paterni Cæcubum, et prælo domitam Caleno Temperant vites, neque Formiani Pocula colles. |