Qua data porta, ruunt et terras turbine perflant. Incubuere mari, totumque a sedibus imis
Una Eurusque Notusque ruunt creberque procellis Africus, et vastos volvunt ad litora fluctus. Insequitur clamorque virum stridorque rudentum. Eripiunt subito nubes caelumque diemque Teucrorum ex oculis; ponto nox incubat atra. Intonuere poli et crebris micat ignibus aether, Praesentemque viris intentant omnia mortem. Extemplo Aeneae solvuntur frigore membra; Ingemit, et duplices tendens ad sidera palmas Talia voće refert: O terque quaterque beati, Quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis Contigit oppetere! o Danaum fortissime gentis Tydide! mene Iliacis occumbere campis
Non potuisse, tuaque animam hanc effundere dextra? Saevus ubi Aeacidae telo iacet Hector, ubi ingens Sarpedon, ubi tot Simois correpta sub undis Scuta virum galeasque et fortia corpora volvit. Talia iactanti stridens Aquilone procella Velum adversa ferit fluctusque ad sidera tollit.
cura, negotium] 83. Die auf cinanberfolgenden Dactylen und bie Háufung des r-Lautes (Alliteration) malen das rasche, tobende Heraus stürzen der Winde; so auch im Folg. 23.87] - 84. Mad Hom. Od. 5, 293 .: ξὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψε Γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον, ορώρει δ' οὐρανόθεν νύξ. Εν δ' Ευρός τε Νότος τ', ἔπεσε, Ζέφυροςτε δυσαής 2c.] 85. Eurus que Notus que, dicht. Häufung der Verbindungspartikel zu größerer Lebendigkeit, wie im Griech. Té... Té; so 1, 229; 2, 262 u. v. a.]-90. poli = caelum]
Franguntur remi; tum prora avertit et undis
Dat latus; insequitur cumulo praeruptus aquae mons. Hi summo in fluctu pendent; his unda dehiscens Terram inter fluctus aperit; furit aestus arenis. Tres Notus abreptas in saxa latentia torquet Saxa vocant Itali, mediis quae in fluctibus, Aras Dorsum immane mari summo; tres Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget, miserabile visu, Illiditque vadis atque aggere cingit arenae. Unam, quae Lycios fidumque vehebat Oronten, Ipsius ante oculos ingens a vertice pontus
In puppim ferit; excutitur pronusque magister
Volvitur in caput, ast illam ter fluctus ibidem
Torquet agens circum, et rapidus vorat aequore vertex.
Apparent rari nantes in gurgite vasto,
Arma virum tabulaeque et Troia gaza per undas.
lam validam Ilionei navem, iam fortis Achatae Et qua vectus Abas, et qua grandaevus Aletes, Vicit hiems; laxis laterum compagibus omnes Accipiunt inimicum imbrem rimisque fatiscunt.
Interea magno misceri murmure pontum Emissamque hiemem sensit Neptunus et imis Stagna refusa vàdis, graviter commotus; et alto Prospiciens summa placidum caput extulit unda. Disiectam Aeneae toto videt aequore classem, Fluctibus oppressos Troas caelique ruina; Nec latuere doli fratrem Iunonis et irae.
versa a prora veniens, »von über gelegene Inselklippen im Mitvorn«] 105. insequitur cumulo (= mole suā), »mit seiner Waffermenge, Masse;« vgl. A. 2, 498] 106. hi, dicht. (per synĕsin) für horum naves] 109. Arae, zwei Karthago gegen=
telmeer] 119. arma, Schilde aus Flechtwerk, lederne Helme; so 2. 183; 10, 80; vgl. 8, 5391 120. Ilionei, f. 2. 41] hiems, (griech. xɛrμáv) stas]
Eurum ad se Zephyrumque vocat, dehinc talia fatur: Tantane vos generis tenuit fiducia vestri?
Iam caelum terramque meo sine numine, Venti, Miscere et tantas audetis tollere moles?
Quos ego -! Sed motos praestat componere fluctus. Post mihi non simili poena commissa luetis. Maturate fugam regique haec dicite vestro: Non illi imperium pelagi saevum que tridentem, Sed mihi sorte datum. Tenet ille immania saxa, Vestras, Eure, domos; illa se iactet in aula Aeolus, et clauso ventorum carcere regnet.
Sic ait et dicto citius tumida aequora placat Collectasque fugat nubes solemque reducit. Cymothoë simul et Triton annixus acuto Detrudunt naves scopulo; levat ipse tridenti, Et vastas aperit Syrtes et temperat aequor, Atque rotis summas levibas perlabitur undas. Ac veluti magno in populo cum saepe coorta est Seditio saevitque animis ignobile vulgus,
lamque faces et saxa volant, furor arma ministrat; Tum, pietate gravem ac meritis si forte virum quem Conspexere, silent arrectisque auribus astant; Ille regit dictis animos et pectora mulcet:
Sic cunctus pelagi cecidit fragor, aequora postquam
bribus de caelo ruentibus] 131. dehinc, einfilbig, f. V. 41]—133. numine voluntate, f. V. 8; 6, 266] 135. quos ego! elliptische Dro hung, die zu einer Art Interjection geworden: »ich will euch!«] — 136. mihi, dativ. ethicus, (Z. §408); fo 261; 2, 601; B. 8, 6; 30 u. a.] non simili maiore, graviore]
140. Der Plur. vestras, beim Sing.
Eure, (gleichs. als Vertreter der übrigen Winde), vgl. A. 9, 525: Vos, o Calliope (= Musae), precor; fo 11, 686 u. 687] 145. tridenti, beim Virgil stets in dieser Ablativform] 146. Er bahnte für die Schiffe einen Weg durch die Sandtiefen] 148. Umkehrung des Bildes; sonst wird das aufgeregte Volk mit dem tobenden Meere verglichen,
Prospiciens genitor caeloque invectus aperto Flectit equos curruque volans dat lora secundo.
Defessi Aeneadae, quae proxima litora, cursu Contendunt petere, et Libyae vertuntur ad oras. Est in secessu longo locus: insula portum Efficit obiectu laterum, quibus, omnis ab alto Frangitur inque sinus scindit sese unda reductos. Hinc atque hinc vastae rupes geminique minantur In caelum scopuli, quorum sub vertice late Aequora tuta silent; tum silvis scena coruscis Desuper horrentique atrum nemus imminet umbra, Fronte sub adversa scopulis pendentibus antrum, Intus aquae dulces vivoque sedilia saxo, Nympharum domus.
Hic fessas non vincula naves Ulla tenent, unco non alligat ancora morsu. Huc septem Aeneas collectis navibus omni Ex numero subit; ac magno telluris amore Egressi optata potiuntur Troës arena, Et sale tabentes artus in litore ponunt. Ac primum silici scintillam excudit Achates, Suscepitque ignem foliis atque arida circum Nutrimenta dedit rapuitque in fomite flammam. Tum Cererem corruptam undis Cerealiaque arma
. B. Hom. II. 2, 144 ff.] 155. genitor, dichter. Bezeichnung der Gottheit, wie pater auch in Prosa] 156. curru, dativ.; so V. 257; 3, 541; 9, 605; B. 5, 29] 160. omnis ab alto unda (gleichs. vom Meere herkommend); so ab für das Genitivverhältniß, B. 1, 8; G. 2, 243; 3, 33] 164. scena campus late prospiciens, »weiter Schauplaga] 166. frons adversa, die (den Heranschiffenden)
![[ocr errors]](https://books.google.dk/books/content?id=PQISAAAAIAAJ&hl=da&output=text&pg=PA10&img=1&zoom=3&q=%22latus%3B+insequitur+cumulo+praeruptus+aquae+mons.+105+Hi+summo+in+fluctu+pendent%3B+his+unda+dehiscens%22&cds=1&sig=ACfU3U3I5XIA4AN5AoEa88LQ3mkCZMP7ZA&edge=0&edge=stretch&ci=87,1038,7,8)
Expediunt fessi rerum, frugesque receptas Et torrere parant flammis et frangere saxo.
Aeneas scopulum interea conscendit et omnem Prospectum late pelago petit, Anthea si quem lactatum vento videat Phrygiasque biremes, Aut Capyn, aut celsis in puppibus arma Caici. Navem in conspectu nullam, tres litore cervos Prospicit errantes; hos tota armenta sequuntur A tergo, et longum per valles pascitur agmen. Constitit hic arcumque manu celeresque sagittas Corripuit, fidus quae tela gerebat Achates, Ductoresque ipsos primum, capita alta ferentes Cornibus arboreis, sternit, tum vulgus, et omnem Miscet agens telis nemora inter frondea turbam; Nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora fundat humi et numerum cum navibus aequet. Hinc portum petit, et socios partitur in omnes. Vina bonus quae deinde cadis onerarat Acestes Litore Trinacrio dederatque abeuntibus heros, Dividit, et dictis maerentia pectora mulcet:
O socii! neque enim ignari sumus ante malorum,`- O passi graviora! dabit deus his quoque finem. Vos et Scyllaeam rabiem penitusque sonantes Accestis scopulos, vos et Cyclopia saxa
178. fessi rerum; das Adjectiv dicht. häufig c. genit. (Z. § 437); »erschöpft von den Ereignissen;« so effetus veri, A. 7, 440; fortunatus laborum, 11, 416; ingratus salutis, 10, 666; laetus laborum, 11, 73; trepidus rerum, 12, 589; truncus pedum, G. 4, 310; vanus veri, A. 10,630]- receptas
vatas] — 181. ob er etwa einen (der vermißten Freunde), den Antheus od.
deinde dividit vina quae] 198. Nach Hom. Od. 12, 208: pilot, ov yάo nó tɩ nanov άdańμovés eluev 2c.] ante malorum, dicht. Verbindung d. Pråposition mit einem Nomen (Hyphen) antiquorum malorum, griech. tāv noìv nanov]
201. accestis, Syncope aus accessistis; so direxti, A. 6, 57; exstinxti, 4, 682; exstinxem (f.
« ForrigeFortsæt » |