Publii Virgilii Maronis Opera: ad praestantium librorum lectiones accurate recensuitsumtibus et typis Caroli Tauchnitii, 1853 - 451 sider |
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
Achates acies Aeneas aequora aestas aethera agmina alta altis alto amor animis Apollo aras Ardea arma armis artus arva Ascanius auras auro Baccho bella bello caput carmina circum clamore coeli coelo coelum coniunx corpora cursu dedit deûm deus dextra dictis Dido divûm ecce ensem equos fama fata fatis fatur ferro ferrum flumina fortuna Galatea genitor genus haud hiems hinc hostem ignes ille infelix ingens ingentem interea Iovis ipsa Iuno Iupiter late Latio Lavinia litora manu manus mihi moenia montibus multa munera muros namque nate neque nequidquam nocte numina nunc omnibus omnis pater pectore Priami procul proelia quis quondam quum regna Rutuli saepe sanguine sanguis saxa Scylla sese sidera silvis simul sine super talia tamen tecta tectis tela tellus tempora terga terra Teucri Teucros tibi tristia Troiae Turno Turnus Ulixes umbra unda undas undis urbem vertice victor virgo virûm vulnere
Populære passager
Side 63 - Hanc olim veteres vitam coluere Sabini, hanc Remus et frater, sic fortis Etruria crevit scilicet et rerum facta est pulcherrima Roma, septemque una sibi muro circumdedit arces.
Side 100 - Jovemque concilias, tu das epulis accumbere divom, nimborumque facis tempestatumque potentem.' 80 Haec ubi dicta, cavum conversa cuspide montem impulit in latus : ac venti, velut agmine facto, qua data porta, ruunt et terras turbine perflant...
Side 179 - Te propter Libycae gentes Nomadumque tyranni 320 odere, infensi Tyrii ; te propter eundem exstinctus pudor et, qua sola sidera adibam, fama prior. Cui me moribundam deseris, hospes? hoc solum nomen quoniam de coniuge restat.
Side 1 - TITYRUS. /"T~'ITYRE, tu patulae recubans sub tegmine fagi •*• silvestrem tenui Musam meditaris avena ; nos patriae fines et dulcia linquimus arva : nos patriam fugimus ; tu, Tityre, lentus in umbra formosam resonare doces Amaryllida silvas.
Side 146 - Haec ubi dicta dedit, lacrimantem et multa volentem 790 Dicere deseruit, tenuesque recessit in auras. Ter conatus ibi collo dare brachia circum, Ter frustra comprensa manus effugit imago, Par levibus ventis volucrique simillima somno.
Side 97 - PRIMUS. [ILLE ego qui quondam gracili modulatus avena carmen, et, egressus silvis, vicina coegi, ut quamvis avido parerent arva colono, gratum opus agricolis ; at nunc horrentia Martis] Arma virumque cano...
Side 63 - Aonio rediens deducam vertice Musas; primus Idumaeas referam tibi, Mantua, palmas, et viridi in campo templum de marmore ponam propter aquam, tardis ingens ubi flexibus errat Mincius et tenera praetexit harundine ripas.
Side 121 - Infandum, regina, iubes renovare dolorem, Troianas ut opes et lamentabile regnum eruerint Danai, quaeque ipse miserrima vidi 5 et quorum pars magna fui. Quis talia fando Myrmidonum Dolopumve aut duri miles Ulixi temperet a lacrimis? Et iam nox umida caelo praecipitat suadentque cadentia sidera somnos. Sed si tantus amor casus cognoscere nostros 10 et breviter Troiae supremum audire laborem, quamquam animus meminisse horret luctuque refugit incipiam.
Side 111 - Aeneas sperare salutem ausus, et afflictis melius confidere rebus. Namque sub ingenti lustrat dum singula templo, reginam opperiens, dum, quae fortuna sit urbi, artificumque manus inter se operumque laborem 455 miratur, videt Iliacas ex ordine pugnas, bellaque iam fama totum vulgata per orbem, Atridas, Priamumque, et saevum ambobus Achillem. Cotistitit, et lacrimans : Quis iam locus, inquit, Achate, quae regio in terris nostri non plena laboris?
Side 247 - Tu vatem, tu, diva, mone. Dicam horrida bella, Dicam acies, actosque animis in funera reges, Tyrrhenamque manum, totamque sub arma coactam Hesperiam. Maior rerum mihi nascitur ordo; Maius opus moveo.