Aurum irrepertum, et sic meliùs situm Quum terra celat, spernere fortior, Quàm cogere humanos in usus, Omne sacrum rapiente dextrâ.

Quicumque mundo terminus obstitit, Hunc tangat armis, visere gestiens Quâ parte debacchentur ignes, Quà nebulæ pluviique rores.

Sed bellicosis fata Quiritibus

Hâc lege dico, ne, nimiùm pii,

Rebusque fidentes, avitæ

Tecta velint reparare Trojæ.

Troja renascens alitè lugubri
Fortuna tristi clade iterabitur,
Ducente victrices catervas

Conjuge me Jovis et sorore.

Ter si resurgat murus aheneus
Auctore Phoebo; ter pereat meis
Excisus Argivis; ter uxor

Capta virum puerosque ploret.

Non hæc jocosæ conveniunt lyræ. Quò, musa, tendis? Desine pervicax Referre sermones deorum, et

Magna modis tenuare parvis.

ODE IV.

AD CALLIOPEN.

DESCENDE cœlo, dic age tibiâ
Regina longum, Calliope, melos,
Seu voce nunc mavis acutâ,

Seu fidibus, citharâque Phœbi.

Auditis ? an me ludit amabilis
Insania? Audire et videor pios
Errare per lucos, amœnæ

Quos et aquæ subeunt et auræ.

Me fabulosa, Vulture in Appulo,
Altricis extra limen Apuliæ,
Ludo fatigatumque somno
Fronde novâ puerum palumbes

Texêre: mirum quod foret omnibus, Quicumque celsæ nidum Acherontiæ, Saltusque Bantinos, et arvum Pingue tenent humilis Forenti;

Ut tuto ab atris corpore viperis
Dormirem et ursis; ut premerer sacrâ
Lauroque collatâque myrto,
Non sine dîs animosus infans.

Vester, Camoenæ, vester in arduos
Tollor Sabinos; seu mihi frigidum
Præneste, seu Tibur supinum,
Seu liquida placuere Baiæ.

Vestris amicum fontibus et choris
Non me Philippis versa acies retro,
Devota non extinxit arbos,

Nec Siculâ Palinurus undâ.

Utcumque mecum vos eritis, libens
Insanientem navita Bosporum

Tentabo, et arentes arenas
Littoris Assyrii viator:

Visam Britannos hospitibus feros,
Et lætum equino sanguine Concanum;
Visam pharetratos Gelonos,

Et Scythicum inviolatus amnem.

Vos Cæsarem altum, militiâ simul
Fessas cohortes abdidit oppidis,
Finire quærentem labores
Pierio recreatis antro.

Vos lene consilium et datis, et dato
Gaudetis, almæ. Scimus ut impios
Titanas immanemque turmam
Fulmine sustulerit caduco,

Qui terram inertem, qui mare temperat
Ventosum, et urbes, regnaque tristia,
Divosque, mortalesque turbas,
Imperio regit unus æquo.

Magnum illa terrorem intulerat Jovi
Fidens juventus horrida brachiis,
Fratresque tendentes opaco

Pelion imposuisse Olympo.

Sed quid Typhoeus, et validus Mimas, Aut quid minaci Porphyrion statu,

Quid Rhœtus, evulsisque truncis
Enceladus jaculator audax,

Contra sonantem Palladis ægida
Possent ruentes? Hinc avidus stetit
Vulcanus; hinc matrona Juno, et
Numquam humeris positurus arcum,

Qui rore puro Castalia lavit
Crines solutos, qui Lyciæ tenet
Dumeta natalemque silvam,
Delius et Patareus Apollo.

Vis consili expers mole ruit suâ:
Vim temperatam dî quoque provehunt
In majus: îdem odere vires
Omne nefas animo moventes.

Testis mearum centimanus Gyges
Sententiarum; notus et integræ
Tentator Orion Dianæ,
Virgineâ domitus sagittâ.

Injecta monstris terra dolet suis,
Moretque partus fulmine luridum
Missos ad Orcum: nec peredit
Impositam celer ignis Aetnen:

Incontinentis nec Tityi jecur
Relinquit ales, nequitia additus
Custos: amatorem trecentæ
Pirithoum cohibent catena.

ODE V.

COELO tonantem credidimus Jovem Regnare: præsens divus habebitur Augustus, adjectis Britannis

Imperio, gravibusque Persis.

Milesne Crassi conjuge barbarâ
Turpis maritus vixit! et hostium
(Proh curia, inversique mores!)
Consenuit socerorum in arvis,

Sub rege Medo, Marsus et Appulus, Anciliorum et nominis et toga Oblitus, æternæque Vestæ,

Incolumi Jove et urbe Roma!

Hoc caverat mens provida Reguli,
Dissentientis conditionibus
Fœdis, et exemplo trahenti
Perniciem veniens in ævum,

Si non periret immiserabilis

Captiva pubes. Signa ego Punicis
Affixa delubris, et arma
Militibus sine cæde, dixit,

Direpta vidi: vidi ego civium
Retorta tergo brachia libero,
Portasque non clausas, et arva
Marte coli populata nostro.

Auro repensus scilicet acrior
Miles redibit? Flagitio additis