Multos castra juvant et lituo tubæ
Permixtus sonitus bellaque matribus
Detestata. Manet sub Jove frigido
Venator teneræ conjugis immemor,
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederæ præmia frontium
Dîs miscent superis; me gelidum nemus
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo, si neque tibias
Euterpe cohibet nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quod si me lyricis vatibus inseres,
Sublimi feriam sidera vertice.

CARMEN II.-AD AUGUSTUM CÆSAREM.

JAM satis terris nivis atque diræ
Grandinis misit Pater, et rubente
Dextera sacras jaculatus arces
Terruit Urbem,

Terruit gentes, grave ne rediret

Seculum Pyrrhæ nova monstra questæ,

Omne quum

Proteus

Visere montes,

pecus egit altos

Piscium et summa genus hæsit ulmo,

Nota quæ sedes fuerat columbis,

Et superjecto pavidæ natarunt
Æquore damæ.

Vidimus flavum Tiberim retortis
Litore Etrusco violenter undis
Ire dejectum monumenta regis
Templaque Vestre;

Iliæ dum se nimium querenti

Jactat ultorem, vagus et sinistra

30

10

Labitur ripa Jove non probante u-
xorius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,
Quo graves Persæ melius perirent,
Audiet pugnas vitio parentum
Rara juventus.

Quem vocet Divum populus ruentis
Imperî rebus? prece qua fatigent
Virgines sanctæ minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi
Jupiter? Tandem venias precamur
Nube candentes humeros amictus
Augur Apollo;

Sive tu mavis, Erycina ridens,
Quam Jocus circum volat et Cupido;
Sive neglectum genus et nepotes
Respicis auctor,

Heu nimis longo satiate ludo,
Quem juvat clamor galeæque leves,
Acer et Mauri" peditis cruentum
Vultus in hostem;

Sive mutata juvenem figura
Ales in terris imitaris almæ
Filius Maia patiens vocari
Cæsaris ultor:

Serus in cœlum redeas diuque
Lætus intersis populo Quirini'.
Neve te nostris vitiis iniquum
Ocior aura

Tollat. Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici pater atque princeps,
Neu sinas Medos equitare inultos,
Te duce, Cæsar.

a Marsi

b Quirino

CARMEN III

AD NAVEM QUA VEHEBATUR VIRGILIUS
ATHENAS PROFICISCENS.

Sic te diva potens Cypri,

Sic fratres Helena, lucida sidera, Ventorumque regat pater

Obstrictis aliis præter Iapyga, Navis, quæ tibi creditum

Debes Virgilium, finibus Atticis Reddas incolumem, precor,

Et serves animæ dimidium meæ. Illi robur et æs triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem

Primus nec timuit præcipitem Africum Decertantem Aquilonibus

Nec tristes Hyadas nec rabiem Noti, Quo non arbiter Hadriæ

Major, tollere seu ponere vult freta. Quem mortis timuit gradum,

c

Qui siccis oculis monstra natantia, Qui vidit mare turgidum et

Infames scopulos Acroceraunia ? Nequicquam Deus abscidit

Prudens Oceano dissociabili Terras, si tamen impiæ

Non tangenda rates transiliunt vada. Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas Audax Iapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit. Post ignem ætheria domo

Subductum macies et nova febrium

Terris incubuit cohors,

Semotique prius tarda necessitas

Leti corripuit gradum.

Expertus vacuum Dædalus aëra
Pennis non homini datis ;

Perrupit Acheronta Herculeus labor.
Nil mortalibus ardui est;

Coelum ipsum petimus stultitia, neque
Per nostrum patimur scelus

Iracunda Jovem ponere fulmina.

40

CARMEN IV.-AD L. SESTIUM.

SOLVITUR acris hiems grata vice veris et Favonî,
Trahuntque siccas machinæ carinas.

Ac neque jam stabulis gaudet pecus aut arator igni ;
Nec prata canis albicant pruinis.

Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Luna, Junctæque Nymphis Gratiæ decentes

Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas.

10

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto
Aut flore, terræ quem ferunt solutæ.
Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agnae sive malit hædo.

Pallida Mors æquo pulsat pede pauperum tabernas
Regumque turres. O beate Sesti,

Vitæ summa brevis spem nos vetat inchoare longam. Jam te premet nox fabulæque Manes

Et domus exilis Plutonia; quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis,

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus Nunc omnis et mox virgines tepebunt.

e agnam... hædum.

20

CARMEN V.-AD PYRRHAM.

QUIS multa gracilis te puer in rosa
Perfusus liquidis urget odoribus,
Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu quoties fidem
Mutatosque Deos flebit et aspera
Nigris æquora ventis
Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea;
Qui semper vacuam, semper amabilem
Sperat nescius auræ

Fallacis. Miseri, quibus

Intentata nites! Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris Deo.

SCRIBERIS Vario fortis et hostium
Victor Mæonii carminis alitet,

Quam rem cunque ferox navibus aut equis
Miles te duce gesserit.

Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem
Pelidæ stomachum cedere nescii,

Nec cursus duplicis per mare Ulixei,
Nec sævam Pelopis domum

Conamur, tenues grandia, dum pudor
Imbellisque lyræ Musa potens vetat
Laudes egregii Cæsaris et tuas

Culpa deterere ingenî.

Quis Martem tunica tectum adamantina
Digne scripserit? aut pulvere Troico

faliti

10

10