(5, 119 wie Pind. Pyth. 4, 248) ἴσας (14, 34) ἴσάμεν bei Pind. Nem. 7, 14-toate bei Diog. L. 1, 99. toatı (15, 146). ἴσατε ἴσατι Plur. loavтi (15, 64). Vgl. Muehlmann p. 136. Ahrens Dor. p. 345. p. 312.
Von δύναμαι ist die zweite Person δύνᾳ 10, 2. Vgl. μέμνα 5, 116. Aor. ἐδυνάθην 11, 59.
Ueber Odoαo@aɩ s. Anm. zu 1, 149, über λáw oben § 61.
Baues s. § 46 und 125, über ßa s. § 23. Von yiyvoἔγεντο s. Anm. 1, 88. Von γεύομαι – γεύμεθα § 54b. Von λαγχάνω λέλογχα, λελόγχω 4, 40 vgl. § 16. Gewöhnlich ist bei Theokrit der Aor. II εἶπον, z. Β. 15, 25 und 15, 38 εἶπες, 10, 37 u. a. εἰπεῖν; Imperativ 22, 116 εἰπέ. Jedoch Theokr. 22, 153 Aor. I ἔειπα, Imperativ εἶπον 14, 11, εἴπατε 20, 19 (wie Mosch. 3, 16).
Entsprechend dem locativen Adverbium oixot (oixo-i), domi, finden wir 15, 1 statt des gewöhnlichen vdov das Adverbium evdoî. Vgl. o Inschr. Drer. Rang. 2478, II, 24.
Zur Bezeichnung des Befindens an einem Orte dient ferner die Endung eî in folgenden Adverbien, welche nach § 69 den Circumflex auf der Ultima haben: auteî αὐτοῦ, 11, 14. Tηveî, illic (von τήνος § 107) 1, 106. 5, 45. 11, 45. 2, 98. τουτεῖ, hic, 5, 103. 5, 45. τεῖδε = τῇδε 1, 12. 5, 67. 5, 32. Aeolisch τυίδες. 28, 5. Vgl. vi — of inscr. Cr. Mnem. I, p. 106, 16.
146 Ebenfalls mit gedehnter Ultima wird die Endung â gebraucht in ảλλộ, aliorsum (2, 6. 2, 127), xavτą, quoquoversum (1, 55. 8, 41). Vgl. Ahrens, Zeitschr. für A.-W. 1840 p. 899. άovɣậ 14, 27, wie Ahrens emendirt. Vgl. auch § 31 лa (1, 66).
147 Als Genetiv zur Bezeichnung der Entfernung von einem Orte ist eigentlich zu nehmen 8, 49 und 3, 11 - unde, und wлεQ 3, 26 (ganz wie oεv 2, 69 u. a. als ursprüngliche Genetivform). Analog entstanden die Adverbia τηvŵ, illinc, 3, 10 und TOUTŵeev hinc, 4, 48. Ueber den Accent s. § 69.
Statt aua finden wir dua 11, 39 und 9, 4, wie auch Callim. Lav. Pall. 75 von Meineke geschrieben wird. S. gr. Ausg. I p. 360. Ueber άμος τᾶμος Tηuos s. Anm. 13, 25-27 p. 154. Ueber ποκά, ὁκά s. § 38; πήποκα 8, 34.
Von den Präpositionen ist für Theokrit's Dorismus hervorzuheben лoτi Qori bei Homer (Odyss. 11, 143) = ποτί πρός, verbunden mit allen drei Casus, Genet. z. B. 1, 12, Dat. 1, 2, Acc. 3, 3. Vgl. Aristoph. Lys. 82. 87 u. a. Die älteste Form ist лooτí, wie die Vergleichung des Sanskrit lehrt. Ueber die Apokope s. 4, 40.
Composita: ποθέρπω, προσέρπω, 4, 48. ποθέσπερος 4, 3. 5, 113. 8, 16. ποθίκω, προσίκω, 2, 4. ποθόρημι (§ 137). ποτάγω, προσάγω 1, 62. 15, 78. ποταείδω 2, 11. ποταμείβομαι 1, 100. ποταμέλγω 1, 26. ποθοράω § 60. ποταῷον 4, 33. ποτεῖδον 2, 157. 11, 20. 3, 39. ποτερίσδω, προσερίζω
5, 60. ποτέρχομαι 15, 148. ποτέχω 15, 67. ποτιβλέπω 5, 36. ποτιδέρκομαι 1, 36. ποτιδεύομαι 5, 63. ποτικιγκλίζω 5, 117. ποτίκρανον 15, 3. ποτιλέγω 1, 92. ποτιμάσσω 3, 29. ποτιτίθημι 15, 37. 14, 45. τὸ πότορθρον 5, 126. ποτόσδω, προσόζω 1, 28. 7, 16.
Partikeln und Conjunctionen.
Dorisch wird für κε = άv gebraucht kα mit langem a. Wo 153 eine Kürze nöthig ist, setzt Theokrit xe. Ausnahme ist őxxa: s. Anm. 1, 87.
Für ist auch dorisch das aus Homer bekannte ai im Gebrauch (11, 50 u. a.). Verbunden mit κα giebt dies αἴκα Ueber ανίκα vína s. § 31, über as
ἐάν (1, 4). ἕως S 47, über
Αγαθός θεός 30, 30 anecd.
ἀδνὸν λέχος 17, 133.
αἴγιλος 5, 128.
αἰγίπυρος 4, 25.
αἴθε φέροις — ἔχοις κε 11, 73.
αἰολίχος 1, 56.
ακίρα γυνά 28, 15.
ἄλλος st. ἕτερος 6, 46.
ἀλλοσύνα 30, 13 anecd. ἀμφί 4, 19; 25, 9. ἀμφὶ
ἀμφότερον 25, 69. ἄν c. Inf. 24, 136. λέγοιμι ἄν 25, 195. fehlt beim Opt. 8, 13. fehlt im Nachsatze 16, 43. av bei slim fortgesetzten Conditional- satze 2, 124. os av c. Opt. 2, 142. ἀνακλέπτω 5, 9.
ἀναπλέκω καλύκεσσι 3, 23. ἀνεμώνα 5, 92.
ἄνθεμον άβας 30, 21 anecd. -ανς, τάνς, Acc. Pl. p. 286 $ 74. ἀντίον ποτίδην αἰδεσθείς, anecd. 30, 9.
ἀπὸ σκηνῆς ἀγοράζω 15, 16. ἀπὸ χροιῆς θῆλυς, ἀπὸ στέρνων πλα- τύς 16, 49. ἀπ ̓ ἀκάνθας χαῖται 6, 15–16. ἀπὸ παλαίστρας ἄγχε- ται 7, 125. ἀπὸ καρδίας φιλεῖν 29, 4. δωδεκαταῖος ἀφ ̓ οὗ 2, 157.
αυτά, puella amata 3, 38. ἀπὸ
αὐτοῦ 7, 5-6.
αὐτόθεν ἐξ 25, 171.
ἀφίκευτο Syracus. Imper. 11, 42.
ἀφνειός c. Dat. 25, 119.
βαρὺς θεός 17, 19.
βιάζεσθαι εἴσω 15, 76.
βίος έρπει αὐτῷ ἴσα προγόνοις ἐλάφω 30, 19 anecd. βύσσος 2, 73.
γάρ. κἀγὼ γὰρ, κήμὲ γὰρ in amo bäischen Liedern 5, 82. ἀλλὰ σὺ γὰρ 1, 19.
γε in der Antwort 4, 14. ἦ ῥά γε; 4, 53. ἦ ῥά γέ τοι, 3, 8, γε μέν 17,
ἐκ πατέρων ἀφνειός 24, 106. ἐκ πρώ- ραθεν u. s. w. 22, 11. Ελίκηθεν 25, 180. ἐκ ψυχῆς 8, 35. ἐκ Μοι- ρᾶν, ἐξ ̓Αφροδίτης 1, 140. ἐκ που δός, ἐκ θυέων 7, 6. 2, 10. ἐκ τράγοιο δέρμα 7, 15. ἐξ ἄρεος scheinb. ἐν ὄρει, 11, 27. ἐκ μέσου ἤματος 10, 5. ἐκ, quum an- tea esset 22, 112. ἐξ ἴσου 5, 25. ἐκσαλάσσω 2, 85 Ziegl. cum schol. k ἕλκος =
σύριγξ ρ. 272, 7-8. ἐμός, gemüthlich 5, 1. ἐν adv. 2, 68. ἐν ὀφθαλμοῖς ὁρᾶν 4,7. ἐν ἐλαφρῷ u. s. w. 22, 212. καταβάλλω ἐν πυρί 2,54. ἐν μετα ώπῳ 2, 106. ἐν κομάροις κέχυν- ται 5, 129.
ἑός, tuus 25, 55. Anm. ἔπειτα nach Partic. 25, 143. ἐπὶ c. Genit. Ziel 7, 130. ἐπ ̓ ἐμοῦ, me vivo 7, 86. νέρθ ̓ ἐπὶ γῆς ἔκλασσε 25, 146. ἐπὶ φρεσὶ θεῖναι 25, 276. ἐπ ̓ ἤματι, den Tag über 24, 137. ἐπὶ βουσί, ἐπὶ πήρα, das Augen, merk gerichtet auf 1, 49. ἐπ' ἐμοί, in potestate 15, 72. ἐπί τινι αἴθομαι u. s. w. 2, 40. ἐφ ̓ ἑσπε- ρίοις ἐρίφοις 7, 53. ἐπ ̓ ἀνθρώ- ποις 11, 4. ἐπὶ γαῖαν κεῖτο 22,
ἑπτάενες 7, 147 vox lexicis ad- denda.
ἕρπυλλος Epigr. 1, 2. ἔτι καὶ 2, 159 - 160. ἔχει ταῦτα, er hat die Art 15, 18. ἔχω ἕλκος 30, 11 anecd., ἔχω πόδα ich hemme den Schritt 25, 221. ἔχειν πόνον, contendere cum se 22, 187. 7, 139. ἔχων ᾤχετο 2, 7. ἔχει μέ τις 2, 96. ζώστρα 2, 122.
ἤ lang vor Vokalen 25, 170. 16, 62, verkürzt 18, 30.
πα 4, 3. ἦ ῥά γέ τοι 2, 20. ἦ δ'
![[blocks in formation]](https://books.google.dk/books/content?id=O08-AAAAcAAJ&hl=da&output=html_text&pg=PA302&img=1&zoom=3&q=editions:OCLC1000978421&cds=1&sig=ACfU3U2nQgZUZpKKUAeaVa5atvC-uPn3rA&edge=0&edge=stretch&ci=487,104,441,123)
καὶ nach ἔτι gestellt 2, 159 160. καὶ . . . δὲ 1, 90. καὶ, och, tonlos 1, 60. 25, 44, wie quoqe Cic. de Or. 1, 54, 231. καὶ τότε im Nach- satze 24, 21. καὶ καὶ statt eines καὶ 2, 77. καὶ in der Frage 4, Τ. 21, 63. nai ov, du deinerseits 5,55. καὶ nach οὔπω 7, 11. καὶ nach Partic. 4, 60-61. καὶ in Erwie- derungen 5, 96. τρὶς καὶ τετράκις 2, 155. ἅμα καὶ, σὺν καὶ 2, 21. 7, 2. κακός, Stellung 25, 168. κατὰ c. Genit. 1, 118. 7, 135. 3, 54. 17, 62-63. c. Acc. κατ' ἐμὸν νόον 7, 30. κατὰ γνώμαν, θυμόν 15, 38. 13, 14.
κεκασμένος ἐπ ̓ ἀληθείᾳ 7, 44. κίσθος 5, 131. κίσσα 5, 136.
κισσός 1, 29-30. 3, 22. κλισμός als Fem. 15, 85. κνακός, κνάκων 7, 16. κνύζα 4, 25. κόμαρος 5, 129.
κορύνη, Quant. 25, 63. κότινος 5, 32. κρήγυος 20, 19. κρίνον 11, 58. Ν. κύαμος 7, 66. κυκλάμινος 5, 123. κυνόσβατος 5, 92. κύτισος 5, 128.
λέπτ ̓ ἔδρακέ με δι ̓ ὀφρύγων 30, 8. λεύκη 2, 121.
Artikel demonstrativ 1, 1. Cha- rakterisirend 3, 19. 8, 86. Art. fehlt bei ἄλλος 22, 178. τὸ ἐχθές, τὸ αὔριον 2, 144. τὰ Λύκωνος, τὰ Μίκωνος, Grundstück u. s. w. 2, 76. 5, 112. τὸ καλὸν = καλῶς, τὸ μεσαμβρινόν, meridie 3, 3. 1, 15. τὸ τεόν, was du dabei fühlst 3, 27. - ὁ ποῖος; 5, 5. Stellung in ῥοικὸν τὸ λαγωβόλον 4, 49. Nom. c. Art. bei Anreden 4, 45. Art. = meus, tuus, suus 11, 67. φυτοσκάφοι οἱ πολυεργοι 25, 27. Vgl. 16, 44. 2, 148.
ποτέ. ποκ' ἤδη 5, 143. πρᾶν ποκα 2, 115. 10, 16. ποτέ in Sprüch- wörtern 5, 23.
πότιμος, mitis 29, 31. πρίν ἤ nach οὐ πρίν 1, 51. πρίν ge- dehnt 25, 222. τὸ πρίν 10, 2. προς c. Dat. 7, 138. 1, 18. S. μέμφ. πτελεατικὸς οἶνος 7, 65. ῥάμνος 4, 57.
ῥέουσι τρίχες ἐκ κεφαλῆς 2, 89. ῥοικὸν λαγωβόλον 4, 49. ῥόμβος 2, 17. Anm. σαύρα 2, 58.
σέλινον in Kränzen 3, σίον 5,
ὑάκινθος 10, 28.
inò c. Dat. 24, 31.
76. 16, 5. 18, 19.
ὑποδρύπτω 25, 267. ὑπομάσσω 2, 59.
φόρωμι, φόροις, äol. 30, 14 anecd. φυλάσσω 2, 120.
zaital, Saame der Distel 6, 16. χαός 7, 5.
χαλκέον, χαλκείον 2, 36.
zoottoo 10, 18.
de, hic 1, 13 Anm.
as xev c. Coni. 1, 143. c. Opt. 2, 142. os c. Ind. Aor. 7, 87. Anm. c. Opt. 24,98. ώς τις 7, 76. ὡς nicht zu suppliren 14, 49. 14, 51. 30, 2. os kurzovtas os 7, 45 Anm.
66. ὄξον ἀπ ̓ ὄξω 15, 122. Ell. des Acc. 2, 101. Quantität von -as (1, 83) in der 1. Decl. Adjectiv. scheinb. statt Adv. 25, 56. 7, 23. 24, 93. 13, 33. pro Genit. nominis propr. 15, 110. καθαρὸν Dέslov 24, 94. Zwei Adj. beisam- men 18, 38. Malende Adj. λevnós 11, 48, χλωρός 11, 13.
Adverb. πρόαν λέγομεν πάντα 15, 15. τὸν Λιβύαθε πρὸς Χρόμιν 1, 24. ὁ ἐξ Ελίκηθεν 25, 180. ἔαρ ἐξαπίνας 9, 34. τὸ πρίν 10, 2. Anticipation des Subjectes 2, 69. Aorist. de re fieri solita 17, 30. 15,
25. 18, 29. 22, 21. Aor. Ind. nach ὡς 4, 49. ἐφίλησα 15, 100 von Göttern. Part. Aor. von Verbis des Affects, aldɛodeis 30, 9. yɛ- λάσσας 7, 128. Artikel. S. ö.
Asyndeton 5, 2. 7, 141. 17, 82. 22, 85. 26, 12. 22, 167. 22, 181. 24, 99. 7, 99. Attraction 5, 28. 12, 14. 12,8—9. Attr. des Vocativs. 17, 66. 18, 9. Comparativ scheinb. 48. 17, 4. Conditionalsatz. εἰ ἂν ἐδέχεσθε 2, 124. ἀρεσαίμην ἐὰν 1, 60.
Conjunctiv. ἦγχον μὴ δρύψῃ 25, 267. αἴκα ῥύηται 7, 56. bei yn-
Dativ. absolutus? 13, 29. ρύομαι, ἀείδω τινί 1, 136. ἔρχε Tai poi 16, 58. Dat. loci 3, 16. 2, 121. 7, 16. αὐτοῖς ναύταις 22, 18. uindu-. 25, 98. Dat. bei Subst. 28, 1-2. Ellipse des Dat. 4, 47. Dehnung der kurzen Silbe im 2. Fusse 25, 69. 25, 257. 16, 62. 25, 73. 25, 49. im dritten Fusse 1, 115. im 4. Fusse o is 25, 211. ὑπὸ λαγόνας 25, 246. ναῖον ἄτλητα 25, 203. ἀπὸ νευ ρῆς 25, 235. ἀπὸ μελέων 25, 273. παρὰ ῥόον 25, 10. θεὸς ἐπιδευέα 25, 50. ἐμὸν ἄχος 3, 12 im 5. Fusse τε σηκούς 25, 87. ὅ οἱ υπερ- θεν 24, 42. im 6. Fusse odével ᾧ 25, 138. ποταμὸς ὥς 25, 201. Dehnung vor der Hauptcäsur 18, 20. χαλεπὸς ὁ πατήρ μευ 8, 15. ἐνὶ δεινοῖσιν 22, 190.
Dual und Plur. verbunden 22, 213. 24, 17. Elision von uoi 4, 58. El. der Plu- ralendung -ovτi 22, 19, des Inf. άoxεodαι 10, 50, des Imperat. idi 8, 51. Elision im ersten Fusse 7, 119, vor caеs. лεvηui. 14, 64, im fünften Fusse 7, 145. Ellipsen von Subst. 1, 49. 18, 11. 6, 22. Ell. Verbi 5, 3. 12, 8. Ell. von εἰσί 10, 45, von ἐσμέν 14, 46. Anm. von des 15, 1. Vgl. 15, 60. Ell. eines Obj. bei yiy va - σxш 3, 28. 29, 5. - von scias 2, 142. keine Ell. von os, siehe s Frageform 22, 64. Frage als Befehl
« ForrigeFortsæt » |