15

20

οὔτ ̓ ἄρ ̓ ὅχ ̓ ἃ λεύκιππος ἀνατρέχοι ἐς Διὸς ̓Αώς,
οὔδ ̓ ὁπόκ ̓ ὀρτάλιχοι μινυροὶ ποτὶ κοῖτον ὁρῷεν,
σεισαμένας πτερὰ ματρὸς ἐπ ̓ αἰθαλόεντι πεταύρῳ,
ὡς αὐτῷ κατὰ θυμὸν ὁ παῖς πεποναμένος εἴη,
αὑτοῦ δ ̓ εὖ εἵκων ἐς ἀλαθινὸν ἄνδρ ̓ ἀποβαίη.
ἀλλ ̓ ὅτε τὸ χρύσειον ἔπλει μετὰ κῶας Ἰήσων
Αἰσονίδας, οἱ δ ̓ αὐτῷ ἀριστῆες συνέποντο
πασᾶν ἐκ πολίων προλελεγμένοι, ὧν ὄφελός τι,
ἵκετο χω ταλαεργὸς ἀνὴρ ἐς ἀφνειὸν Ἰωλκόν,
̓Αλκμήνης υἱὸς Μιδεάτιδος ἡρωίνης,
σὺν δ ̓ αὐτῷ κατέβαινεν Ὕλας εὔανδρον ἐς Αργώ.
ἷμος δ ̓ ἀντέλλοντι Πελειάδες, ἐσχατιαὶ δέ

ἅτις κυανεᾶν οὐχ ἥψατο συνδρομάδων ναῦς,
ἀλλὰ διεξάϊξε, βαθὺν δ ̓ εἰσέδραμε Φᾶσιν,
αἰετὸς ὡς μέγα λαῖτμα, ἀφ ̓ οὗ τότε χοιράδες ἔσταν.

p·

11. οὔτ ̓ ἄρ ̓] οὔτ ̓ a2 12. Vat., o' k2 a p. s. 6. 9. D5. L5. M. Q., οὐδ' k v. Y., οὔδ’ Antt. ox'] N., ox' 12., öna k. a1. s. v; 6. 9. D5. L5. M. Q. Y., ốnα a2, ozz' Med. Ald., oxx Iunt., oxx Call. – ἀνατρέχοι] Schaef., ἀνατρέχει vulg. ἐκ διὸς Q. Med. 12. οὐ δ' ] k. M. Antt., οὔθ ̓ a. p. 6. 9. D5. L. Q. Y. ὁπόκ] 5. 6. 16. Y., oлót k. a. p. 9. D5. "L3. M. Q5. Antt.

1.

"

.

EV

L.

༣

13. πεταύρῳ] a. 6. Q. et v. in SchL., πετεύρῳ vulg., ποτ ρῷ γε, ποτ ̓ εὔρώ νια, πετάλῳ 14. αὐτῶ pa v. Med., αὐτοῦ Q., αὐτὸ Call. πεποθαμένος Q. 15. αὑτοῦ δ ̓ εὖ εἵκων] αὐτῷ δ ̓ εὖ ἕλκων vulg., αὐτῶ Med. Call. cum interpr. αὐτόθεν SchCall., αὐτῷ δ ̓ εὖ ἥκων coni. Heinsius, αὑτῶ δ ̓ εὖ ἥκων Valckenarius ad Herod. VII, 157, 3. ἀληθινὸν v. 6. Υ. 16. otε] k. a p. 6. 9. D5. L. M. Q. Y. Antt. Ιάσων v.

et

2

15

17. οἱ δ' Med., οἳ δ ̓ Ald. Call. 18. πασῶν L. Q. πολίαν p., πολιᾶν a. v. L. Q.

TESTIMM. 21. Eustath. 197, 12. εὔεδρον ̓Αργώ. 1713, 8. ἀντέλλουσι Π.

20

21

25

2225

τις ν. 9. 19. άvǹe] k. p. s. v. 6. 9. 16. De L. Y., om. (a.) D5. M3. Q3. Antt. ἐς ἀφνειον Ιωλκόν] k., ἐς ἀφνειον Ιολκόν ν, ἐς ἀφνεῖον Ιόλκον ν (Ἴολκον etiam v2). ἐς ἀφνειὰν Ἰαολκόν Μ. corr. (pr.Ἰαλκόν) et vulg.

23

-

24

20. ̓Αλκμήνης] k. v. L5. M5., ̓Αλκμήνας vulg. - ἡρωίνης] κ.

ᾑροίνης Ρ', ἡρανίνης νί·,

a. p. 6. 9. D5. L5. M5. Q5. Y5. Call., ἡρωίνας

Med. Ald. Iunt.

marg.,

ἐς

21. εὔανδρον] Dc. πεπονημένος 6. Υ., ̓Αργὼ εὔανδρον 6., εὔενδρον k., εὔεδρον vulg. et Eustath., εξεδρον Iunt., εὔ δρον ἐς Αργῶ Med. Malim εὔανδρον ἐπ ̓ Αργώ.

[24.] άq' ov] k. a. p. 6. 9. D5. L5 M5 Q5 Y. Antt. Hos tres versus spurios esse Greverus intellexit. 22. ἅμος] ἆμος vulg., ἦμος 9. πλειάδες Med. Ald.

22. Eustath.

IMITT.

16. 17. 21] Quint. Sm. XII, 267. οἷον ὅτ' Αἴσονος υἱὸς ἔσω νεὸς ᾠκυπόροιο | Αργῴης καλέεσκεν ἀριστέας, ὁππότ ̓ ἔγωγε | πρῶτος ἀριστήων καταβήμεναι ὁρμαίνεσκον.

25

30

35

ἄρνα νέον βόσκοντι, τετραμμένου εἴαρος ἤδη,
τᾶμος ναυτιλίας μιμνάσκετο θεῖος ἄωτος
ἡρώων, κοίλαν δὲ καθιδρυθέντες ἐς ̓Αργώ
Ἑλλάσποντον ἵκοντο νότῳ τρίτον ἀμαρ ἀέντι,
εἴσω δ ̓ ὅρμον ἔθεντο Προποντίδος, ἔνθα Κιανάν
αὔλακας εὐθύνοντι βόες τρίβοντες ἀρότρῳ.
ἐκβάντες δ ̓ ἐπὶ θῖνα κατὰ ζυγὰ δαῖτα πένοντο
δειελινήν, πολλοὶ δὲ μίαν στορέσαντο χαμεύναν.
λειμὼν γάρ σφιν ἔκειτο, μέγα στιβάδεσσιν ὄνειαρ,
ἔνθεν βούτομον ὀξὺ βαθύν τ ̓ ἐτάμοντο κύπειρον.
κᾤχεθ ̓ Ὕλας ὁ ξανθὸς ὕδωρ ἐπιδόρπιον οἰσῶν
αὐτῷ θ ̓ Ἡρακλῆϊ καὶ ἀστεμφεῖ Τελαμῶνι,
οἳ μίαν ἀμφ ̓ ἕτεροι αἰεὶ δαίνυντο τράπεζαν,
χάλκεον ἄγγος ἔχων. τάχα δὲ κράναν ἐνόησεν
ἡμένῳ ἐν χώρῳ· περὶ δὲ θρύα πολλὰ πεφύκη,
κυάνεόν τε χελιδόνιον χλωρόν τ ̓ ἀδίαντον

30

35

a2. L. Q. ἔταμον L., βαθὺ δὲ
tάuov SchCall. post Vs. 34.
33. ᾤχεθ ̓ sine n Iunt.
35. ἀμφ ̓ ἕταροι] ἄμφω ἑταῖροι
yulg. – αἰεὶ] Y., ἀεὶ vulg., ἀμφὶ
ἑταῖροι ἀεὶ coni. Hemsterhusius, er
λαμὼν καὶ ὁ Ὕλας.
Schl. οἳ μίαν, ὁ Ἡρακλῆς, ὁ Τε-

δαίννυντο

40

Q. Iunt.

36. ἄγγος] (k.) Dβ· mg. Mā Antt. SchM. Q., ἄγχος p', ἔγγος 64 corr., ἔγχος a. p24 s. v. 62 9. D. L. Q. Y. Nescio an ἔντος scriptum fuerit. 37. ἡμένῳ] D. L. M. Q. Y. Call. vulg., ἡμένον ν', ειμένῳ Med. Αld., εἰμένῳ Iunt. χώρῳ] (k. a.) v. D. L5. Call., χόρτῳ p. s. c. 16. D. M. Q. Y. Med. Ald. Iunt. θρύα] k. v. SchCall. ad Vs. 36., θρία 9. δρία superscr. θ' Q., δρύα a2 credo. (ubi i ex corr.) D. L. M. Y. vulg.,

πεφύκη] a. 6. L* Q. sup. Y, πεφύκει k. p. 9. (ubi et ex corr.) D. M. Q. Antt.

38. χλωρόν] k a. v1 Q2 L. SchCall. ad Vs. 36., χρωρόν k, χωρόν ν2, χλοερόν vulg.

32.

TESTIMM. 24. Eustath. 1429, 14. θεῖον ἄωτον ἡρώων.
33. Apostol. VIII,

Scholl. Arist. Ran. 244. in sola Ald. (om. Dind.)
34. (ύδας οἴγων). 35. Scholl. Apoll. I, 1289.

40

45

50

καὶ θάλλοντα σέλινα καὶ εἰλιτενὴς ἄγρωστις.
ὕδατι δ ̓ ἐν μέσσῳ Νύμφαι χορὸν ἀρτίζοντο,
Νύμφαι ἀκοίμητοι, δειναὶ θεαὶ ἀγροιώταις,
Εὐνείκα καὶ Μαλὶς ἔαρ θ ̓ ὁρόωσα Νύχεια.
ἤτοι ὁ κοῦρος ἐπεῖχε ποτῷ πολυχανδέα κρωσσόν
βάψαι ἐπειγόμενος, ταὶ δ ̓ ἐν χερὶ πᾶσαι ἔφυσαν·
πασάων γὰρ ἔρως ἁπαλὰς φρένας ἐξεσόβησεν
̓Αργείῳ ἐπὶ παιδί· κατήριπε δ ̓ ἐς μέλαν ὕδωρ
ἀθρόος, ὡς ὅτε πυρσὸς ἀπ ̓ οὐρανοῦ ἤριπεν ἀστήρ
ἀθρόος ἐν πόντῳ, ναύταις δέ τις εἶπεν ἑταίροις
,κουφότερ ̓ ὦ παῖδες ποιεῖσθ ̓ ὅπλα· πλευστικὸς οὖρος
Νύμφαι μὲν σφετέροις ἐπὶ γούνασι κοῦρον ἔχοισαι
δακρυόεντ ̓ ἀγανοῖσι παρέψηχον μελέεσσιν.
̓Αμφιτρυωνιάδας δὲ ταρασσόμενος περὶ παιδί

39. εἰλιτενὴς] Antt. EtM., εἰλιτενὶς Vat., εἱλιτενὴς D5 L5 M5 Q5 Y Comm. vulg., εΐλιπηης al 41. ἀγριώταις pua v. M. Q. Y. Call., ἀγροιῶται Med.

42. Εὐνείκα] k. a. p s v. 9. (ubi ει ex corr.) 16. D. L. Q. Y. Med., Εὐκνείκαι p14. s6, Εὐνίκα (6.) Μ5· Ald. Iunt. Call. Νύχεια] L Q Y Vat. Iunt. ICall., Νύσχεια Μ., Νυχεία vulg.

43. κοῦρος] k. a. p. 6. 9. D5. L. M3. Q5. Y. Antt. ποτῷ] κ. 6. Iunt. vulg., ποτῶ (a. p. 9.) Med. Ald. Call.

45. anlas p2. Q5. ἐξεσόβησεν] coni. Fr. Iacobs, ἐξεφόβησεν y. 1. in 5b 9b, ἐξεφηβόβησεν κ', ἐξεφηβόησεν k2, ἀμφεκάλυψεν Μ. corr. Q5 vulg., ἐκάλυψεν Μ. pr., ἀμφεκάλυψε D. L. Y., ἀπεκάλυψεν p.

47. ὅτε et οὐρανοῦ] k. a. p. 6. 9. D5. L5. M5. Q5. Y. Antt. πυρσὸς] k. v. 6. 9. L. Iunt., πυρρὸς D. M. Q. Y. vulg.

45

48. ἐξαίφνης pro ἀθρόος v. ἐν πόντῳ] k. a. p. s. 6. 94. 16. D. L. Q. Y., ἐς πόντον §2. M. Antt., ἐπὶ πόντον v. ἑταίροις] k2

v. Iunt., ἑταῖρος k* (ita Zieglero distincte scriptum esse visum est) et vulg. Ante ναύταις in Antt. et vulg. colon est, rectius comma iam in Bas. I. Cam.

50

55

49. ποιεῖθ” p. Q. πλευστικὸν Med., πνευστικὸς Call.

50. nov qov] k. a. p. 6. 9. D5. L5 M. Q. Y. Antt.

51. παρέψηχον μελέεσσιν] παρεψύχοντ ̓ ἐπέεσσιν p. v. D. Q. vulg., παρεμψύχοντ ̓ ἐπέεσσιν Db, παραψύχοντ ̓ ἐπ— k., παρεψυχῶντ ̓ ἐπ— 22 M. Antt., παρέψηχον ἐπέεσσιν Ernestius, ut videtur, quum ad Callim. h. Cer. 46. hinc παραψήχειν

afferat.

52. ̓Αμφιτρυωνίδας a. pl v. 9. pr. Di (corr. Da) L. M. Q., ̓Αμφιτρυωνίδης p

TESTIMM. 39. EtM. 299, 17. et s. n. 330, 38. ɛll. άyo. grammatici etymologia utroque loco asperum flagitante. 40. seqq. Scholl. Apoll. I, 1236. Θ. ἐν τοῖς Βουκολικοῖς ἐν τῷ Ὕλᾳ ἐπιγραφομένῳ ὑπὸ πασῶν φησὶν αὐτὸν τῶν Νυμφῶν ἁρπάσθαι.

IMITT. 50. 51]͵ Nonn. Dion. III, 399. γούνασι δ ̓ ἄρσενα παῖδα συνίδρυε θήλεϊ κούρῃ | καὶ τεκέων κλάζουσα μέλος θελκτήριον ΰπνου [ ἀμφοτέρους εὕδοντας ἐκοίμισε μοιάδι τέχνῃ | · τέκνα καταψύχουσα καὶ ἔσβεσε καύματος ὁρμήν.

55

60

65

ᾤχετο, Μαιωτιστὶ λαβὼν εὐκαμπέα τόξα
καὶ ῥόπαλον, τό οἱ αὐὲν ἐχάνδανε δεξιτερὴ χείρ.
τρὶς μὲν Ὕλαν ἄϋσεν, ὅσον βαθὺς ἤρυγε λαιμός·
τρὶς δ ̓ ἄρ ̓ ὁ παῖς ὑπάκουσεν, ἀραιὰ δ ̓ ἵκετο φωνά
ἐξ ὕδατος, παρεὼν δὲ μάλα σχεδὸν εἴδετο πόρρω.
ὡς δ ̓ ὁπότ ̓ ἠϋγένειος ἀπόπροθι λῖς ἐσακούσας
νεβροῦ φθεγξαμένας τις ἐν οὔρεσιν, ὠμοφάγος λῖς
ἐξ εὐνᾶς ἔσπευσεν ἑτοιμοτάταν ἐπὶ δαῖτα,
Ἡρακλέης τοιοῦτος ἐν ἀτρίπτοισιν ἀκάνθαις
παῖδα ποθῶν δεδόνητο, πολὺν δ ̓ ἐπελάμβανε χώρον. 65
σχέτλιοι οἱ φιλέοντες, ἀλώμενος ὅσσ ̓ ἐμόγησεν
οὔρεα καὶ δρυμούς, τὰ δ ̓ Ἰήσονος ὕστερα πάντ ̓ ἦς.
ναῦς μὰν ἄρμεν ̓ ἔχοισα μεταρσία ἅπερ ἰόντων,
ἱστία δ ̓ ἡμίθεοι μεσονύκτιον ὥστε καθεῖργον
Ἡρακλῆα μένοντες. ὃ δ ̓ ᾧ πόδες ἆγον ἐχώρει
μαινόμενος· χαλεπὸς γὰρ ἔσω θεὸς ἧπαρ ἄμυσσεν.

α

54. δεξιτερὴ] k. a. p. 6. 9. D5 L5 M5 Q. Υ. Anut.

55. ἤϋσεν k. Iunt. - βαρὺς k. Db. 56. again p. Q. ICall. Mor. φωνὴ p. Antt. ante Mor.

58. ὁπότ'] a. p. 9. D5 L5 M5 Q. Y. Antt., ὁπόκ 6. λὶς] (5, λὶς vulg. Versus deest in k. 59. νεβροῦ] a. sup. ead., νεBo a. pr. D5. L5. Y5. vulg. λὶς pro τις på D. (corr. Db) Q., λὶς pl οὔρεσιν] k. a. 9. L5 Antt., ὤρεσιν Mor. vulg. λίς] p1, λὶς vulg., ὠμοφαγήσας pro ὠμοφάγος λις s. (cum v. 1. ος λίς) 6. 16. Υ., ὠμοφαγοίσας D. Q. Olim Vs. 58. ut in cod. k. defuisse videtur, hic vero in hunc fere modum scriptus fuisse: νεβροῦ φθεγξαμένας χαροπὸς λις νῆστις ἀκούσας, cf. SchCall. ὁ δὲ Ἡρακλῆς — ἐκινή, θη κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, καθ' ὃν ἂν καὶ λέων χαροπὸς ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ κοίτης ὢν καὶ πεινῶν, ἀκούσας νεβροῦ φθεγξαμένης, ἐπήδησεν εἰς τροφὴν ἑτοιμοτάτην.

60. ἑτοιμοτάταν] Wint., την k. a. p. 6. 9. D5 L5 Μ5 Q5 Υ. Antt.

61. τοιοῦτο Μ.

62. δεδύνητο] k. 6. Υ., δεδόνατο vulg. — ἐπιλάμβανε Med. 03. ὡς pro ὅσσα κ. Vulgo post φιλέοντες colon est, quod Meinekius mutavit.

――

ὐ4. οὔρεα] k. a. 9. L5 Antt., ὤρεα Mor. vulg. - δρυμούς] Ziegl – e coni., δρυμὼς vulg. —Ἰήσονος] Ιήσωνος Ι., Ιάσονος vulg.

65. μàv] s. 9., μǹv Ď., μèv k. a. p. v. 6. 16. I. M. Q. Y. Med. Ald. Iunt., μένεν Call. · ἄρμεν ̓ D. μεταρσία] Graefius, qui reliqua aliter, μετάρσια vulg., μετάρστα L. – απερ ιόντων τῶν παρεόντων vulg.

――――

66. ἡ μίθεοι] ἡμιθέοι k2, ἠΐθεοι vulg., cf. οἱ ἔνδοξοι ἥρωες GiM. ὥστε καθείργον] ἐξεκάθαιρον vulg., ἐξεκάθερον Call., ἔστ ̓ ἐκάθαιρον Reisk. (qui simul ἴκρια pro ἱστία).

- χα

68. Fort. μαινόμενοι. λεπὸς] (1. 6. 9.) v6 D. L. M. Q. Y. Call., χαλεπὰ a. p. Med. Ald. Iunt. ἔσω om. L. pr. et Y., ubi δὲ θεὸς. ἔμυσσεν a2 pl Qb, ἔμυσεν v. 62. L. M. Q3

TESTIMM. 55. Spectat Eustath. ad Dion. 805.

60

70

70

οὕτω μὲν κάλλιστος Ὕλας μακάρων ἀμιθρεῖται·
Ηρακλέα δ ̓ ἥρωες ἐκερτόμεον λιποναύταν,
οὕνεκεν ἠρώησε τριακοντάζυγον ̓Αργώ,
πεζᾷ δ ̓ εἰς Κόλχους τε καὶ ἄξενον ἵκετο Φᾶσιν.

Idyll. XIV.
Κυνίσκας ἔρως ἢ Θυώνιχος.

1

ΘΥΩΝΙΧΟΣ.

Χρόνιος; τί δέ τοι τὸ μέλημα ;

ΑΙΣΧΙΝΗΣ.

Πράσσομες οὐχ ὡς λῷστα Θυώνιχε.

ΘΥΩΝΙΧΟΣ.

̓́Αλλα τοιαῦτα

Κυνίσκας ἔρως ἢ Θυώνιχος] vulg. et SchCall., Κυνίσκας ἔρως αὖ, Αἰσχίνας ἢ Θυώνιχος p. Y. (hic Αἰσχίνης), Θεοκρίτου Αἰσχίνης καὶ

BUCOLICI GR. I.

Ταῦτ ̓ ἄρα λεπτός,

Θ. 23., Αἰσχίνας Θυώνιχον D., sine

inscr. 6. L.

Iunt. ICall.

τοι

1. χαίρειν]β. 23. sup. L., χαίρνι χαίρην D. (ι subscr. a pictore additum) M5 Call. vulg., χαίρῃν 23. Med. Αld. ἄλλα] yl. w1, ἀλλὰ p4. D., toì avτá k2. p2. B., tv avta vulg. τοιαῦτα] I., τοι αὐτά k4. 23. pr. L., τὸ αὐτά v, M., το αὐτό a*, τὸ αὐτό a2 V., τοι αὐτό αὐτῶ 23. sec. Y. Ald. Call., τοι αὐτῷ Iunt., τοὶ αὐτῷ s. 6. Med. Comm. . Aloziva ICall. Steph. et vulg., Al2. Αἰσχίνα] Reisk. et tac. Ziegl., σχίνη Med. Ald. Iunt., Αἰσχίννη αἰσχ. per abbreviati Call., om. L., ubi pictor eius loco em tanquam pictor al, personae indicium, item 23., ubi

3. πράσσομεν 23. pr. L.

97

75