20

25

χὰ μάτηρ, τὰ δὲ μᾶλα ποθ ̓ ἕσπερα πάντ ̓ ἀριθμεῦντι.

ΔΑΦΝΙΣ.

ἀλλὰ τί μὰν θησεῖς; τί δέ τυ πλέον ἑξεῖ ὁ νικῶν;

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Σύριγγ ̓ ἣν ἐπόησα καλὰν ἐγὼ ἐννεάφωνον,
λευκὸν κηρὸν ἔχοισαν, ἴσον κάτω, ἶσον ἄνωθεν
ταύταν κα θείην, τὰ δὲ τῶ πατρὸς οὐ καταθησῶ.

ΔΑΦΝΙΣ.

Η μάν τοι κἠγὼ σύριγγ ̓ ἔχω ἐννεάφωνον,
λευκὸν κηρὸν ἔχοισαν, ἴσον κάτω, ἶσον ἄνωθεν,
πρώαν νιν συνέπαξ'· ἔτι καὶ τὸν δάκτυλον ἀλγῶ
τοῦτον, ἐπεὶ κάλαμός ἑ διασχισθεὶς διέτμαξεν.
ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

̓Αλλὰ τίς ἁμὲ κρινεῖ; τίς ἐπάκοος ἔσσεται ἁμέων;

ΔΑΦΝΙΣ.

Τῆνόν πως ἐνταῦθα τὸν αἰπόλον ἢν καλέσωμες,

pr. D. L., ποκα γ ̓ ἀμνὸν 6., πόκα γ ̓ ἀμνὸν Comm., fort. ποίμναθεν. cf. Virgil. de grege. χαλεπὸς ὁ] k. a. p. s. 6. 9. L. Q., χαλεπός θ ̓ ὁ vulg.

16. μήτηρ k. p. – ποθ' ἕσπερα] coni. Stephanus, ποθέσπερα vulg., ad vespera Div.

-

17. θησῆς L., θησοὶς 16. τί δέ τυ] τί δὲ τὸ vulg., τί δὲ et postea τὲ δὲ reformatum in τὸ δέ το γ1. ἕξει k. a. p. 6. 9. Q. pr. Yā Antt. et ante Wint., ἔξω νικῶν v. 1. in Q.

18. ἐπόησα] k. 8. Q. ἐποίησα Mor. vulg.

Antt.,

19. κηρὸν] p. 6., καρὸν vulg. – ἔχουσαν k.

20. ταύταν] k. p. (9.) D5 Q., ταύτην a. 6. 8. M. Y. Antt. κα θείην] καθείην Mor., θείην B. D5 (in hoc literae τα erasae), zaradɛíŋv k2 pl. 2. v. L. Q. Y., loco.

κτα

L.

―

κατα

κατθείην Μ. vulg. - Tov a. 6. 9., om.
p. οὐ καταθησῶ vulg., οὐ
τισῶ Ald. Malim οὐκ ἄρα θησῶ.
22. κηρὸν] p. 6., καρὸν vulg.
23. συνέπηξ’k. a. 6.

24. ἑ] Graefius, με k. p. s. 6. 9. Q. Iunt., γε a. v. 8. 16. L. Y. vulg., τε 10., δὲ 12., γ ̓ ἑ Reisk., cf. GIP. ἔκοψεν αὐτόν, GIE. Μ. Ν. ἔτεμεν αὐτόν.

4.

25. ἁμὲ] ἄμμε vulg. ἐπάκουος k., ἐπήκοος p. 6. L. ἔσσετ ̓ Ι. Q. ἁμέων] p?4 6. 9. D. Iunt., ἀμέων pl Q., ἡμέων k. a. 8., ἁμῶν Μ5· Steph., ἡμῶν Υ. Med. Ald. Call., ἡμῖν L. Vulgo hic versus Daphnidi continuatur duobus sequentibus Menalcae tributis; ut dedimus, distribuunt v. D. In Med. ante Vs. 32. [33.] nulla personarum iudicia extant.

20

25

20. πῶς Iunt. Mor. ICall. priore καλέσωμεν p. 6. Υ.

TESTIMM. 19. Isaac. Mon. in Ann. Bachm. II. 180, 20. βραχεῖα δὲ καὶ μακρὰ εἰς μίαν μακράν (συνιζάνεται), ὡς παρὰ Θεοκρίτῳ· καιρὸν ἔχοισαν ἴσον (?).

IMITT. 17] Virg. Ecl. III, 31. tu dic, mecum quo pignore certes. 18] Ibid. 36. pocula ponam | fagina, caelatum divinum opus Alcimedontis. 21] Ibid. 44. et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit.

BUCOLICI GR. I.

5

30

35

ᾧ ποτὶ ταῖς ἐρίφοις ὁ κύων ὁ φαλαρὸς ὑλακτεῖ.

30

Χοἱ μὲν παῖδες ἄϋσαν, ὁ δ ̓ αἰπόλος ἦνθ ̓ ἐπακοῦσαι. 28 πρᾶτος δ ̓ ὦν ἄειδε λαχὼν ἰυκτὰ Μενάλκας, εἶτα δ ̓ ἀμοιβαίαν ὑπελάμβανε Δάφνις ἀοιδάν βουκολικάν· οὕτω δὲ Μενάλκας ἄρξατο πρᾶτος.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

̓́Αγκεα καὶ ποταμοί, θεῖον γένος, αἴ τι Μενάλκας
πήποχ ̓ ὁ συριγκτὰς προσφιλὲς ᾆσα μέλος,
βόσκοιτ ̓ ἐκ ψυχᾶς τὰς ἀμνάδας· ἢν δέ ποκ ̓ ἔνθῃ
Δάφνις ἔχων δαμάλας, μηδὲν ἔλασσον ἔχοι.

ΔΑΦΝΙΣ.

Κρᾶναι καὶ βοτάναι, γλυκερὸν φυτόν, αἴπερ ὁμοῖον μουσίζω Δάφνις ταῖσιν ἀηδονίσι,

τοῦτο τὸ βουκόλιον πιαίνετε· κἤν τι Μενάλκας

Χοἱ μὲν παῖδες ἄειδον, ὁ δ ̓ αἰπόλος ἤθελε κρίνειν.

morat.

κ

ὡ

[29.] Versus deest in 82 Μ.Υ., χᾧ Comm., χ ̓ ᾧ v., χῶ D. (χ' οἱ Db) κρίνειν] k. p. s. v. 6. 84. 9. D. L5. sup. M. Q. Y., κρίναι L5. pr. Call., κρῖναι (a.)

Med. Ald. Iunt.

TESTIMM.

20. πρῶτος a. v. 6. 8. L. Y. ἰυκτὰς a. p. 6. sup. 9. L. Q., ἰύγματα β. pr.

30. ἀμοιβαίαν] k. p. 6., ἀμοιβαίην vulg., ἀμειβαίην på v.

35

32. ayyeα pl. 2. Q. SchCall. πή ποχ ̓ 15. "(et. Scholl. τὸ πὴ πε33. πήποχ] 21. Med. Ald. Call., ἴδιον ἔχει τὸν τόνον), πῆ ποχ ̓k. ρισσόν, διὸ καὶ ὀξύνεται· οὐ γὰρ a. p. s. 6. 8. 9. Iunt. lCall, πῆ πόχ ̓ Mor., πῇ πόχ' L. M. Q. v. K., συρικτὰς α. p. v. 6. 8. 9. D. συριγκτὰς] k. w. L Med. Ald. Call. – ᾆσα] c. w. sup., M. Q. Y. Iunt. lCall., συρικτά pa ᾆσε vulg.

Comm.

29

38. βουκόλιον] a. 9. D5 L 31. βουκολικών] κ. ν.β., βωκ--- M5 Q5 Y. Antt., βωκόλιον (κ.) p. vulg. ἤρξατο a. 6. 9. πρω- s. 6. (8.) ποιμαίνετε a. s. et cum

τος v. Υ.

v. l. πιαίνετε 6.

34. άuvádas] k. a. p. 6. 8. 16. D. L. M. Q. Y. Med. Ald. Call.,

duvidas p1. 9. Iunt.

36. γλυκερὰ φυτά a. p.

37. μουσίζω] μουσίζοι p., μουσίσδοι vulg., μωσίσδοι 6., μου

οὐ

σίσδει a?.

32. seqq. Isaac. 1. 1. 187, 4. hinc ἡρωελεγεία comme

40

45

50

τεῖδ ̓ ἀγάγῃ, χαίρων ἄφθονα πάντα νέμοι.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

45

46

Ἔνθ ̓ οἶς, ἔνθ ̓ αἶγες διδυματόκοι, ἔνθα μέλισσαι
σμάνεα πληροῦσιν, καὶ δρύες ὑψίτεραι,
ἔνθ ̓ ὁ καλὸς Μίλων βαίνει ποσίν· αἱ δ ̓ ἂν ἀφέρπῃ, 47
χὡ ποιμὴν ξηρὸς τηνόθι χαΐ βοτάναι.

44

ΔΑΦΝΙΣ.

Παντᾷ ἔαρ, παντᾷ δὲ νομοί, παντᾷ δὲ γάλακτος
οὔθατα πιδῶσιν, καὶ τὰ νέα τρέφεται,
ἔνθα καλὰ Ναῖς ἐπινίσσεται· αἱ δ ̓ ἂν ἀφέρπῃ,
χὼ τὰς βῶς βόσκων χαί βόες αὐότεραι.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Ω τράγε, τῶν λευκᾶν αἰγῶν ἄνερ, ὦ βάθος ὕλας
μυρίον, ὦ σιμαὶ δεῦτ ̓ ἐφ ̓ ὕδωρ ἔριφοι·
ἐν τήνῳ γὰρ τῆνος· ἴθ ̓ ὦ καλὲ“ καὶ λέγε „Μίλων,

66

""

39. τείδ ̓] k. Iunt., τείνδ ̓ p. Q3. Qb. pro v. l., τῆδ” 55 D5. Med. Call., τῇδ' Ald. vulg. ἀγάγῃ] s. 6. (Scholl. ἐὰν - ἀγάγῃ), ἀγάγοι 6. sup. et vulg., ἀναγάγοι p.

40. οἷς] Wint., όϊς vulg., οἴες

21. Bar".

Ordo

versuum

in Vs. 40-47. debetur Viro Docto in Ephemm. Goth. 1803. nr. 22.; vulgo leguntur, ut in margine indicatum

s. 62. 92. L2 Iunt. et SchCall. 3. 4., πηδῶσι k a^· 64. pr. 94. L3 Q. pr., πλήθουσιν 8. v. l. in Scholl. et vulg., πλήθουσι p. et v. 1. in 6. Q., πλή

TESTIMM. 48. Serv. ad Ecl. VII, 7. Add. ὦ ἄνερ.

40

σουσι γ1.

•

46. ἔνθα] a. p. s. pr. Q., ἔνθ' & s. sec. et vulg., ἡ καλὴ ν. Naΐς] coni. Meinekius, παῖς vulg. ἐπινείσσεται 6. sec. v. Y., ἐπινείσεται 6. pr. ἀφέρποι p. D. 47. χ ̓ ἁ βόες v. Υ.

48. αἰγῶν] 6. 20., αἰγᾶν vulg., ἄνερ αἰγᾶν p. 9. Q. Call. ὡ] v. corr. Μ5 Q. pro v. i. Scholl., ubi Div., pl. v. pr. D. L. Q. Y5. Antt. De Ziegleri libris non apparet. ΰλης a. 6. 9. Med. Ald. Iunt.

49. o va. Y.

41

42

43

50

50. ὦ καλὲ] Sam. Petitus, ω κόλε vulg., ὦ κόλε pa Μίλων] *k. p. s4 v. pr. 6. 9. Call., Μίλων s2 Mor., Μίλωνι L., Μίλῳ v. sec. 8. Iunt., Μίλω a. D. M. Q. Y. Med. Ald. ICall. Post λέγε in k. commate distinctum, in s. puncto.

IMITT. 40-42. et 44-46] Virg. Εcl. VII, 59. Phyllidis adventu nostrae nemus omne virebit. 42. 43. et 46. 47] Ibid. 55. at si formosus Alexis montibus his abeat, videas et flumina sicca. 7. vir gregis ipse caper.

48] Ibid.

55

60

65

ὁ Πρωτεὺς φώκας καὶ θεὸς ὢν ἔνεμε.66

ΔΑΦΝΙΣ.

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Μή μοι γᾶν Πέλοπος, μή μοι Κροίσεια τάλαντα
εἴη ἔχειν, μηδὲ πρόσθε θέειν ἀνέμων·
ἀλλ ̓ ὑπὸ τᾷ πέτρα τᾷδ ̓ ᾄσομαι ἀγκὰς ἔχων τυ,
σύννομα μᾶλ ̓ ἐσορῶν τὰν Σικελάν τ ̓ ἐς ἅλα.

ΔΑΦΝΙΣ.

Δένδρεσι μὲν χειμὼν φοβερὸν κακόν, ὕδασι δ ̓ αὐχμός,
ὄρνισιν δ ̓ ὕσπλαγξ, ἀγροτέροις δὲ λίνα,
ἀνδρὶ δὲ παρθενικᾶς ἁπαλῶς πόθος. ὦ πάτερ ὦ Ζεῦ,
οὐ μόνος ἠράσθην· καὶ τὸ γυναικοφίλας.

Ταῦτα μὲν ὦν δι ̓ ἀμοιβαίων οἱ παῖδες ἄεισαν· τᾶν πυματᾶν δ ̓ ᾠδᾶν οὑτῶς ἐξῆρχε Μενάλκας.

55

60. οὔδασι a? vô Med. Ald. αὐχμοὶ s. 6b. 2.

59. σικελικὰν k. Q. τ ̓ ἐς] Heinsius, ἐς vulg., cf. Scholl. καὶ τὸ Σικελικὸν πέλαγος. Malim autem

καὶ ἅλα.

60

TESTIMM. 61. Eustath. ad Dion. 119. ὥσπληγξ.

61. ὕσπληγξ k. p', ὕσπληξ pἀγρομένοις L.

62. ἁπαλὸς κ.

63. ἀράσθην p.

65. τῶν πυματᾶν δ ̓ ῳδᾶν] τᾶν πυμάτων δ ̓ ὠδᾶν L., τὰν πυμάταν δ ̓ ᾠδὰν vulg. οὑτῶς] Ziegl. tac., οὕτως Q., οὕτως vulg.

IMITT. 60-62] Virg. Εcl. III, 80. triste lupus stabulis, maturis frugibus imber, | arboribus venti, nobis Amaryllidis irae. Eug. V, 204. αὐχμὸς ποταμῷ καὶ χιὼν δένδρῳ βλαβή, | στρουθοὺς τὸ λίνον, ἡ νόσος τῷ σαρκίῳ, [ νεανίαις δὲ τῶν γυναικῶν ἀγάπη.

Nic.

70

75

ΜΕΝΑΛΚΑΣ.

Φείδευ τῶν στερίφων, φείδευ λύκε τῶν τοκάδων μεν,
μηδ ̓ ἀδίκει μ ̓, ὅτι μικκὸς ἐὼν πολλαῖσιν ὁμαρτέω.
Ω Λάμπουρε κύον, οὕτω βαθὺς ὕπνος ἔχει τυ ;
οὐ χρὴ κοιμᾶσθαι βαθέως σὺν παιδὶ νέμοντα.

Ταὶ δ ̓ ὄϊες, μηδ ̓ ὑμὲς ὀκνεῖθ ̓ ἁπαλᾶς κορέσασθαι
ποίας· οὔτι καμεῖσθ ̓, ὅκκα πάλιν ὧδε φύηται.
Σίττα νέμεσθε νέμεσθε, τὰ δ ̓ οὔθατα πλήσατε πᾶσαι,
ὡς τὸ μὲν ὧρνες ἔχωντι, τὸ δ ̓ ἐς ταλάρως ἀποθῶμαι.
Δεύτερος αὖ Δάφνις λιγυρῶς ἀνεβάλλετ ̓ ἀείδεν·

ΔΑΦΝΙΣ.

Κἤμ ̓ ἐκ τῶ ἄντρω σύνοφρυς κόρα ἐχθὲς ἰδοῖσα
τὰς δαμάλας παρελᾶντα καλὸν καλὸν εἶμεν ἔφασκεν·

-

66. tav] k. p. M5. Q5. Iunt., τῶν D5 L Y. vulg. στερίφων] ἐρίφων vulg. τῶν τοκάδων 9. Med, Ald. Call. φ. τῶν ἀρνῶν φ. λ. τῶν ἐρίφων μεν Stob.

μικρὸς Stob. ὁμαρτέω] ὁμαρτῶ D. L.

68. κύον] k2 c. T., κύων vulg. 69. κωμᾶσθαι 92 et superscr. παισὶ al. s.

οι

Q.

ΰμ. 9,

70. ὑμὲς] ὕμμες Εlb. Call, Vat., ύμμ’p Vat., ὔμμ ̓ με ὔμμες vulg. ὀκνείθ’] D. Ys. vulg., ozvñ k. 9. M. Q., on νῆτε 6., ὀκνᾶθ ̓ a?, ὀκνεῖσθ ̓ p', ὀκνῆσθα p12, vox mutila in L5 μαλακᾶς 6.

,

72. πλήσετε a. L., πλήθετε Med., οὔθατ ̓ ὀπλήσατε D. 73. ἄρνες L. ἔχωντι] Μ corr. ead. Y vulg., ἔχοντι k. a. p. 6. 9. L. M5. pr. Q5. τϊ δ' μ2. ἀποθῶμαι] k. 6. 9. Μ. Υ., ἀπόθῶμαι Call., ἀπόθωμαι vulg.

74. d' av k. καλῶς pro λιγυρῶς a. ἀεῖδεν Call. et tac. Ziegl 75. κήμ ̓] 6. 11. G. K., κἄμ' vulg. τοῦ ἄντρου a., τὤντρω p. w., τὤντρου 17., τὤντρων D. (τω συνοφρυς ἰδοῖσα p' (συνόφους p', ἄντρω D*) Δ. Φ. Β. ἡ παῖς συνοφρὺς p2), ἡ παὶς συνόφους ἴδοισα 17., ἃ παῖς συνοφρὺς ἰδω w2, σύνοφρυς ἃ παὶς ἰδ— w, ἔ oa quatuor vel quinque literis detritis pro ἐχθὲς ἰδοῖσα 15, ποτὲ pro ἐχθές P. Suspicor olim scriptum fuisse: πράν ποκά μ ̓ ἐκ τὤντρω Ναΐς κυάνοφρυς ἰδοῖσα. κα

――

71. καμεῖσθ’] (8.) D5 Y Med. Ald. Call., καμῆσθ' L. M. Q3, κά μησθ' p. Qb, κάμοισθ ̓ k., μείθε superscr. ησ 9., καμείθ' a', καμᾶθ ̓ ἦν, καμῆθ' s2 62, κάμηθ” 54 61, καμηθ' Iunt. ὅκα P., ὅκκ ἂν st. 6., όκκαν 56. ἅδε] ἅδε

vulg.

65

70

76. παρελᾶντα] p. M. Q., παρελαῦντα &, παρελεῦντα k. 32 9., παρελῶντα (6. 8.) D. L. Y. Antt. εἶμεν] p. C., εἶμες Q., ἦμεν k. v. 6. 8. D. L. Y., ἦμες vulg.

TESTIMM. 66. 67. Stob. Flor. LXXVIII, 2. (Θεοκρίτου Βουκολικῶν Α., Θεοκρίτου Τrinc. - με Trinc. – φεύγεν pro φείδεν Α. teste Presselio, locus deest in L.).