50

55

60

91

πῶς μὲν ἕλω μέγαν ἰχθὺν ἀφαυροτέροισι σιδάροις;
εἶθ ̓ ὑπομιμνάσκων τῶ τρώματος ἠρέμ ̓ ἔνυξα,
καὶ νύξας ἐχάλαξα, καὶ οὐ φεύγοντ ̓ ἐνέτεινα.
ἤνυσ ̓ ἑλὼν τὸν ἄεθλον, ἀνείλκυσα χρύσεον ἰχθῦν,
πάντά γέ τοι χρυσῷ πεπυκασμένον· εἶχε δὲ δεῖμα,
μήτι Ποσειδάωνι πέλει πεφιλημένος ἰχθῦς
ἢ τάχα τᾶς γλαυκᾶς κειμήλιον ̓Αμφιτρίτης.
ἠρέμα δ ̓ αὐτὸν ἐγὼν ἐκ τὠγκίστρω ἀπέλυσα,
μὴ ποτὶ τῶ στόματος τὠγκίνια χρυσὸν ἔχοντι.
· καὶ τὸν μὲν σπεύσας ὅκ ̓ ἀνάγαγον εὐσπείρατον,
ὤμοσα μηκέτι λοιπὸν ὑπὲρ πελάγους πόδα θεῖναι,
ἀλλὰ μενεῖν ἐπὶ γᾶς καὶ τῷ χρυσῷ βασιλεύσειν.
ταῦτά με κἀξήγειρε, τὺ δ ̓ ὦ ξένε λοιπὸν ἔρειδε
τὰν γνώμαν· ὅρκον γὰρ ἐγὼ τὸν ἐπώμοσα ταρβῶ.

κνώδαλον Call. εὐρὺν] 11. 18. Μ., εὑρὺν Ald., εὗρον Iunt. Call. Distinxi cum Antt., quum vulg. auctore Winsemio in f. v. comma positum sit.

50. ὑπομιμνάσκω 18. Μ. — τρώματος] 111b. Μ., τραύματος vulg. – ἠρέμ ̓ ἔνυξα] Hermannus (praeeunte Eidikio, qui ὑπομίμνασκεν ἠρέμα νύξας), ἆρ ̓ ἐμὲ νύξας 18. Μ. Ald, ἄρ ̓ ἐμὲ νύξας 11., ἆρ ̓ ἐμὲ νύξεις Iunt. Call.

51. νύξας ἐχάλαξα] Hermannus praeeunte Briggsio (qui νύξας ἐχάλασσα), νύξαι χαλέξας 111. 1., sic vel νύξαι χαλάξας 114, νύξε αι χαλέξας Mb, νύξεαι χαλέξας 18. Μ3. Ald., νύξη χαλέψας Call., νύξη χαλεπῶς Iunt. καὶ om. Call. φεύγοντ ̓ ἐνέτεινα] coni. Briggsius, φεύγοντες ἔτεινα 11. 18. Μ. Ald., φεύγοντος ἔτεινα Iunt. Call.

Antt.

52. ἤνυσ ̓ ἑλών] Fr. Iacobs, ἠνυσιδὼν 11. 18. Μ., ἤνυσ ̓ ἰδὼν ἀνείλκυσα] 11. 18. Μ., ἀνήλκυσα Antt. – ἐχθῦν] 111 Antt., ἰχθύν Mor. vulg. 53. πάντά γέ τοι] πάντα τὲ τῷ 18., πάντα τε τῷ Μ., πάντα τοι τῶ Αld., πάντα τόι 1111, πάν. τοι τοι 114, παντᾶ τοι Iunt., παντὰ τῶ Call. σε 114, με Call. δεῖμα] Iunt. Call., σῆμα 11. 18. M. Ald.

54. πέλει] 18. Ald., πέλοι vulg.

– πεφιλημένος] 18., πεφιλαμέvos vulg., ὁ πεφιλαμένος Ald. Iunt. ἰχθύς] Antt., ἰχθύς Mor. vulg. 55. λευκᾶς 18 – Αμφιτρίτης]

·

11. 18. Μ· Antt.

56. ἐγὼν] (18.) Iunt., ἐγὼ 11. M5 Ald. Call. τῶν ̓γκίστρων 11. Ald. Iunt.

57. μὴ ποτὶ] μή ποτε vulg; τοῦ 11. 18. τωγκίνια] τωγκίστρια 110.4. 18. Μ., τῷ ̓γκίστρια 11' Ald. Iunt., τὼ 'γκίστρια Call. ἔχοντι] 18. Μ., ἔχοισα 11. Ald, ἔχοιεν Iunt. Call.

58. σπεύσας ὅκ ̓ ἀνάγαγον] στεύσασα καλά γε τόν Μ. Αld., πιπιστεύσασα καλαγετὸν 114 18., πιστεύσασα καλώγε τόν 111, πιστῆρσι κατῆγον Iunt. Call., σπεύσας ἄκαλ ̓ ἄγαγον Graefius. — εὐ σπείρατον] ἠπείρατον Ald., ἠπήρατον 11. 18. Μ., ἐπ ̓ ἠπείροιο Iunt. Call.

59. μηκέτι] Brunck., δ ̓ ὠχέτι Myut videtur, δ ̓ οὐκέτι Antt., δ ̓ οὐκ ἔτι 11. 18.

60. μενεῖν] Mein., μένειν vulg. καὶ τῷ χρυσῷ] καὶ τῷ χρυσῶ Call., και τοι χρυσῷ 11. 18. M. Ald. Iunt. βασιλεύσειν] 11· 18. M. Call., βασιλεύσει 111. D., βασιλεύσει Αld., βασιλεύειν Iunt.

ทุ

καὶ

61. καὶ τὸ δ ̓ ὦ ξεῖνε Αld., δ ̓ ὦ ξένε Iunt.

62. ταρβῶ] Iunt. Call., ταῤῥῶ c., θαρρω 11. 18. Μ5· Ald.

50

55

60

IDYLL. III. IV. (THEOCR. XXI. XIX.)

ΑΛΙΕΥΣ Β ́.

καὶ σύγε τί τρέσσεις; οὐκ ὤμοσας· οὐδὲ γὰρ ἰχθῦν
χρύσεον ὡς ἴδες εὗρες, ἴσα δ ̓ ἦν ψεύδεσιν ὄψις.

5

65 εἰ – μὴ γὰρ κνώσσων – τὺ τὰ χωρία ταῦτα ματεύεις 65

Ὄλπις τῶν ὕπνων, ζάτει τὸν σάρκινον ἰχθῦν,
μὴ σὺ θάνῃς λιμῷ κἀπὶ χρυσοῖσιν ὀνείροις.

Idyll. IV. (Theocr. XIX.)
K η οι οκλέπτη ς.

Τὸν κλέπταν πότ ̓ Ἔρωτα κακὰ κέντασε μέλισσα
κηρίον ἐκ σίμβλων συλεύμενον, ἄκρα δὲ χειρῶν
δάκτυλα πάνθ ̓ ὑπένυξεν. ὃ δ ̓ ἄλγεε καὶ χέρ ̓ ἐφύση
καὶ τὰν γᾶν ἐπάταξε καὶ ἅλατο, τᾷ δ ̓ ̓Αφροδίτᾳ
δεῖξέ τε τὰν ὀδύναν καὶ μέμφετο, ὅττί γε τυτθόν
θηρίον ἐστὶ μέλισσα καὶ ἁλίκα τραύματα ποιεῖ.

η εύρες Call.

63. σύγε τί] σύ γε 11. 18. Μ.
Ald, σύ γε μὴ Iunt. Call. – τρέσ-
σεις] 11. 18. Μ., τρέσεις Ald,
τρέσσης 11. sup. Iunt. Ald.
ἰχθύν] Antt., ἰχθύν Mor. vulg.
64. ὡς ἴδες εὑρες] Iunt., ὡς
εἶδες εὗρες 11. 18. M. Ald,, εἶδες
ἴσα δ ̓ ἦν] ἴσα
δ ̓ ἐν 18. Μ., εἴσα δ ̓ ἐν 11., εἶσα
δ ̓ ἐν Ald., ἴσαι δὲ Iunt. Call.
ὄψις] Κ., ὄψεις vulg.
65, εἰ — μὴ γὰρ] εἴ με γὰρ 11.
18. M. Ald., εἴ γ ̓ ὕπαρ ὡς Iunt.,
εἰ δ ̓ ὕπαρ, οὐ Call. τὺ τὰ]
Iunt. Call., τοῦτο 11. M. Ald, τούς

μ

του 18. · χωρία 18. Μ. · ματεύ-
εις] 18. Μ., μαντεύεις 11., μαν-
τεύσεις Ald., ματεύσεις Iunt. Call.

1

229

5

τὸν

(.

66. Ολπις] ἐλπὶς vulg. ὕπνον 11. 18. corr. (pr. ὕπνων). Ald.“ – ζάτει] coni. Stephanus in ed. II., ζατεὶ vulg. σάρκιον 11. Ald.“. Call. – ἰχθῦν]͵ Ald.β. Iunt., ἰχθύν Call. vulg., ἰχθήν Ald. a. 67. κἀπὶ] καίτοι vulg.

Libri: c.* 23. Ald.“. Αld.β. Iunt. Call.

Κηριοκλέπτης] c. 23. Antt., Θεοκρίτου r. mg.

3. χεῖρ ̓ 23. Ald. α. β. ἐφύση] Kiessl., ἐφύσει c. 23., ἐφύσσει Ald.α., ἐφύσση vulg.

5. δεῖξέ τε] coni. Reiskius, δείξε 23. Ald.α.β., δεῖξεν vulg. ὅττι δε r.

6. ἐστὶ] Iunt., ἐντὶ vulg.

IMITT. 67] Lucian. Gall. 1. σὺ δὲ ὅρα, ὅπως μὴ ὄναρ πλουτῶν λιμώττῃς ἀνεγρόμενος. — Ibid. 6. ὄνειρος χρυσοῦς.

---

1 seqq.] Anacreont. 33. Bgk., cf, Nic. Eugen. IV, 311 seqq; 3. 4] Agath. AP. V, 287. ἡ δὲ μέγα στονάχησε καὶ ἥλατο καὶ τὸ πρόςωπον | πλῆξε.

5

10

χὰ μάτηρ γελάσασα· τί δ ̓; οὐκ ἴσος ἐσσὶ μελίσσαις,
ὡς τυτθὸν μὲν ἵης, τὰ δὲ τραύματα ἁλίκα ποιεῖς;

Idyll. V. (Theocr. XXIII.)
Ἐραστή ς.

̓Ανήρ τις πολύφιλτρος ἀπηνέος ἤρατ ̓ ἐφάβω,
τὰν μορφὰν ἀγαθῶ, τὸν δὲ τρόπον οὐκέθ ̓ ὁμοίω.
μίσει τὸν φιλέοντα καὶ οὐδὲ ἓν ἅμερον εἶχε,
κοὐκ ᾔδει τὸν Ἔρωτα, τίς ἦν θεός, ἁλίκα τόξα
χερσὶ κρατεῖ, πῶς πικρὰ βέλη ποτὶ καὶ Δία βάλλει·
πάντα δὲ κἀν μύθοισι καὶ ἐν προσόδοισιν ἀτειρής.
οὐδέ τι τῶν πυρσῶν παραμύθιον, οὐκ ἀμάρυγμα
χείλεος, οὐκ ὄσσων λιπαρὸν σέλας, οὐ ῥόδα μάλων,
οὐ λόγος, οὐχὶ φιλάματ ̓ ἐκούφιζον τὸν ἔρωτα.
οἷα δὲ θὴρ ὑλαῖος ὑποπτεύησι κυνάγως,
οὕτως πάντ ̓ ἐποίει ποτὶ τὸν βροτόν· ὥρια δ ̓ αὐτῷ

7. γελάξασα c. 23. Ald.“. — τί δ'] 23. Ald.β. Call., τὶ δ ̓ Ald. Iunt., τὺ δ ̓ Steph. Interrogationem post τί δ ̓ Wartonus poni iussit praeeunte Winsemii interpretatione,,quid, inquit, · an non tu similis es apibus“. - ἴσος] 23. Steph., ἴσον c. Ald.β. Iunt. Call., ἶσον Ald.“. In f. v. pro vulgato interrogationis signo comma posui cum Ald.β.

– τυτθὸν] coni. Koehlerus, τυτ-
8. ὡ5] coni. Schaeferus, χώ vulg. Ant.,

θὸς vulg. ΐης] coni. Stephanus
ed. II., ἔης vulg. Interrogationis
signum in f. v. ex Comm. manavit.
Libri: 18. 23. (Vs. 1-53.) M.
Ald.“. Ald.β. Iunt. Call.

Ἐραστής] 11. rec., Εραστής. Δωρίδι. διηγηματικόν M. et praefixo Θεοκρίτου c r. Ald.β. Call. (διηγ. post Θεοκρ. c, διηγήμαται Ald.β.), Μισῶν φιλέοντα Alda, Δύσερως Iunt., sine tit. 23.

5

1. ἐφάβω] Wint., ἐφάβου 23. M. vulg.

3. ἐνάμερον 23. M. Alda.
4. ᾔδει] Μ3, ἤδει 18. 23. Mb.
Ald... Iunt., dŋ Call.
ἁλίκα]
Κ., ἡλίκα vulg.

5. καὶ Δία] παιδία vulg.
6. κἀν] 18. 23. Antt., κἂν Μ·
8. ῥόδα μάλων] ῥοδόμαλον

M5, ῥοδόμαλλον 18.
ῥοδομάλλον 23., ῥοδόμάλλον

ου

9. φιλάματ ̓ ἐκούφιζον] φίλαμα τὸ κουφίζον vulg., κουφίζει 18. Μ., κουφίζειν 23. Ald. .

10. οἷα δὲ θηβυλέος 23. Αld., οἷα θηβυλέος 18. Μ.

11. οὕτως] 23. Ald. Iunt., οὔτω vulg. - Fort. πτοιῶν βροτόν. ὥρια] ἄρια 23. M. Aid.a. β. Call., ἄρινα Iunt., ἄγρια Brub. III. praeeunte Winsemii interpretatione saeva et vulg.

10

15

20

25

χείλεα καὶ κῶραι δεινὸν βλέπος εἶχον ἀνάγκας·
τᾷ δὲ χολᾷ τὸ πρόσωπον ἀμείβετο, φεῦγε δ ̓ ἀπὸ χρῶς
ὁ πρὶν τοῖς ῥέθεσιν περικείμενος. ἀλλὰ καὶ οὕτως
ἦν καλός· ἐξ ὀργᾶς ἐρεθίζετο μᾶλλον ἐραστάς.
λοίσθιον οὐκ ἤνεικε τόσαν φλόγα τᾶς Κυθερείας,
ἀλλ ̓ ἐλθὼν ἔκλαιε ποτὶ στυγνοῖσι μελάθροις,
καὶ κύσε τὰν φλιάν, οὕτω δ ̓ ἀντείνετο φωνᾷ·
„ ̓́Αγριε παῖ καὶ στυγνέ, κακᾶς ἀνάθρεμμα λεαίνας,
λάϊνε παῖ καὶ ἔρωτος ἀνάξιε, δῶρά τοι ἦλθον
λοίσθια ταῦτα φέρων, τὸν ἐμὸν βρόχον· οὐκέτι πὰρ σέ
κῶρε θέλω αὖτίς ποχ ̓, ὁρώμενος ἀλλὰ βαδίζω,
ἔνθα τύ μευ κατέκρινας, ὅπῃ λόγος ἦμεν ἀταρπόν
ξυνάν, τοῖσιν ἐρῶσι τὸ φάρμακον ἔνθα τὸ λᾶθον.
ἀλλὰ καὶ ἢν ὅλον αὐτὸ λαβὼν ποτὶ χεῖλος ἀμέλξω;
οὐδ ̓ οὕτως σβέσσω τὸν ἐμὸν πόθον. ἄρτι δὲ χαίρειν

20

β.

τό

16. ἤνεικε] Steph., ἐνι καὶ 23., ἔνικαι Mr. Alda, ἔνι καὶ Μ3. Αld. Iunt., ἐνίκι 18., ἀνέηκε Call. σαν φλόγα τᾶς] Eldikius, σαμφαότατος 23. Μ. Αld., τοσαμ. φαότατος Iunt., τὸ sequente lacuna pro reliquis 18. Αld.β., τὰ δάκρυα τᾶς Call.

τὸ

in

12. βλέπος εἶχον ἀνάγκας] coni. Meinekius, gravem visum habebant necessitate Div., βλέπον εἶχεν ἀνάγκαν vulg. Post βλέπον Ald. β. Call. nulla distinctio, in Iunt. colon, Brub.III. vulg. comma. 13. ἀπὸ χρώς] M vulg., ἀποχρώς Alda Iunt., ἄπο χρώς (18.?) 14. ὁ πρίν τοῖς ῥέθεσιν] ὕβριν τᾶς ὀργῆς vulg.

cum Reiskio.

22. κώρε θέλω] 23. M. Ald. Iunt., κῶρ ̓ ἐθέλω 18. Ald.β. Call. - αὐτίς] λύπης 18. 23. M. Ald. α. β. Call., λυπὴν Iunt. – ποχ ̓, ὁρώμενος] ποχ ̓ ὁρώμενος commate postposito Eldikius, ποχολωμένος 23. Μ5, χορλωμένος 18, ποχολωμένος Alda, κεχολωμένος Ald.β. Call., κεχολωμένον Iunt.

୧

η

15. ἦν] Heins., ἦς coni. Stephanus, ἦ 18., ἡ 23. M. Ald.α. β., Iunt., ἡ Call. ἐξ ὀργᾶς] coni. Auberus, ἐξ ὀργᾶς δ ̓ coni. Stephanus ed. I., δ ̓ ἐξορπασ 23., δ ̓ ἐξόρπασ ̓ Μ., δ ̓ ἐξορπασ 18., δ ̓ ἐξ· 23. ἔνθα τ' ἐτῦμε 23., ἔνθα τέορπασερ ̓ ἐθίζετο Alda, δ ̓ ἐξόρ- τυμε Alda, ἔνθ ̓ ἐ τυ με 18., ἔνθ' πὰς Αld.β·, δ ̓ ἐξόρπα Iunt., ἑτῦμε Μ. ἐξόρπαξ ἀταρπών 23., ἀταρπ sine δ’Call. Ald.“, ἀταρπῶν 18. Μ. 24. ξυνάν] Τoupius, ξυνόν vulg., τοῖς 23. Ald.α. ξὺν Alda λᾶθον] λᾶθος vulg., ἔρωσι Alda. λάθος 23. Locum distinxi e mente Ald.β. Iunt. Call. nulla

Toupii; in

distinctio, in Ald.

punctum post

17. ἐλθὼν] 18. 23. M5 Antt. 18. φλιάν] (23.) Iunt., φθιάν Ald., φλοιάν 18. M. Ald.β. Call. ἀντείνετο φωνᾷ] ἀντέλοντο

15

25

φωναί 18. 23. Μ. Ald.*, ἀνενείκατο φωνάν Ald.β. Iunt. Call.

20. ἦλθον] 18. 23. M5 Antt. 21. πὰρ σὲ] 13. Μ3· Ald.β. Call., παρσὲ 23. Mh., πάρ σε Ald.“, γάρ

σε Iunt.

ἔρωσι.

26. οὐδ ̓ οὕτως] coni. Briggsius, οὐδ ̓ οὕτω Κ3· Μ3, οὐδὲ τὼς 18., οὐδὲ τῶς 23. Μ', οὐδὲ τῶν Αld., οὐδέ κε τὼς Ald.β. Iunt. Call. πόθου] r. corr. Iunt. Call., πόνον Im., χόλον 18. 23. M. Ald.α. β.

30

35

40

τοῖσι τεοῖς προθύροις ἐπιτέλλομαι. οἶδα τὸ μέλλον.
καὶ τὸ ῥόδον καλόν ἐστι, καὶ ὁ χρόνος αὐτὸ μαραίνει·
καὶ τὸ ἴον καλόν ἐστιν ἐν εἴαρι, καὶ ταχὺ γηρᾷ·
καὶ κάλλος καλόν ἐστι τὸ παιδικόν, ἀλλ ̓ ὀλίγον ζῇ.
· ἥξει καιρὸς ἐκεῖνος, ὁπανίκα καὶ τὺ φιλάσεις,
ἁνίκα τὰν κραδίαν ὀπτεύμενος ἁλμυρὰ κλαύσεις.
ἀλλὰ τὺ παῖ καὶ τοῦτο πανύστατον ἁδύ τι ῥέξον·
ὁππόταν ἐξενθὼν ἠρτημένον ἐν προθύροισι
τοῖσι τεοῖσιν ἴδῃς τὸν τλάμονα, μή με παρένθῃς,
στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον, ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ
λῦσον τᾶς σχοίνω με καὶ ἀμφίθες ἐκ ῥεθέων σῶν
εἵματα καὶ κρύψόν με, τὸ δ ̓ αὖ πύματόν με φίλασον, 40
κἂν νεκρῷ χάρισαι τὰ σὰ χείλεα. μή με φοβαθῇς·
οὐ δύναμαι σίνειν σε, διαλλάξεις με φιλάσας.
χῶμα δέ μοι χῶσόν τι, τό μευ κρύψει τὸν ἔρωτα.
κἂν ἀπίῃς, τόδε μοι τρὶς ἐπαίασον· ὦ φίλε κεῖσαι.

λευκὸν τὸ κρίνον ἐστί, μαραίνεται ἁνίκα πίπτει.
ἃ δὲ χιὼν λευκά, καὶ τάκεται ἁνίκα παχθῇ.

32. κλαύσης Ald. Iunt.

33. καὶ] 18. 23. M. Ald.α. β. Iunt., μευ 23. M. Aid. β. Iunt. κἂν Call.

29

32

37. τᾶς] Ald. Iunt., τα 23., τῷ Μ., τω 18. Call., τῷ Ald β·

39. σὰ om. 11. Ald β.

35

་

་

40. σίνειν σε] εἴν σε 23. Μ. Ald.“, εἴ σε Ald.β., ἣν εὖ 18., ζῆν εἴγε Iunt. Call., ξη εἴστε Ζ. διαλλάξεις] M. Ald.“. Iunt., διαλάξεις 23., διαλλάξας 18. Ald.β. Call.

φιλάσας] 18. M. Ald.β., φιλάσσας 23. Ald. Iunt., φιλάσεις

Call.

30 31

41. δέ μοι] 18. corr. Call., δέ

IMITT. 38] Agath. AP. VII, 220. δάκρυ δ ̓ ἐπισπείσας.

χω. σόν τι, τό] κοίλον τι τό 23., κοιλον τι τί Ald.α., κοίλον τό 18. Μ., κοίλον τόδε Al.β, κοίλανον ὅ Iunt. Call.

42. ἀπίῃς] ἀπίης 23. Ald. a. Iunt., ἀπίηι Μ5·, ἀπίκῃ (18.) Αld.β., ἀπίκη Call. ἐπαίασον] ὅπαυσον 18. 23., ὄπασον Alda, ὄπαϋσον Μ., ἐπ ̓ αύσον Ald.β·, ἐπ ̓ ἄϋσον Call., ἐπάϋσον Iunt.