15

20

25

vulg.

ποίησαι καλιὰν μίαν εἶν ἑνὶ δενδρίῳ,

ὅππῃ μηδὲν ἀπίξεται ἄγριον ὄρπετον.

νῦν δὲ τῶδε μὲν ἄματος ἄλλον ἔχεις κλάδον,
ἄλλον δ' αὔριον, ἐξ ἑτέρω δ ̓ ἕτερον μάλα.
καὶ μέν σευ τὸ καλόν τις ἰδὼν ῥέθος αἰνέσαι,
τῷ δ ̓ εὐθὺς πλέον ἢ τριέτης ἐγένευ φίλος,
τὸν πρῶτον δὲ φιλεῦντα τρίταιον ἐθήκαο.
ἀνδρῶν τῶν ὑπὲρ ἀνορέαν δοκέεις πνέειν.
φίλη δ ̓, ἷς κε ζόης, τὸν ὅμοιον ἔχειν ἀεί.
αἰ γὰρ ὧδε πόης, ἀγαθὸς μὲν ἀκούσεαι
ἐξ ἀστῶν· ὁ δέ τοι κ' Ἔρος οὐ χαλεπῶς ἔχοι,
ὃς ἀνδρῶν φρένας εὐμαρέως ὑποδάμναται,
κἤμε μαλθακὸν ἐξ ἐπόησε σιδαρίω.
ἀλλὰ πὲρ ἀπάλω στόματός σε πεδέρχομαι

κεν Iunt.

15

20

25

πνείειν Κ. Β5.

κε] Hermannus, καὶ vulg., Call. δόκεις 12.
D. pr., fort. πνέυην.
20. φίλη] c. B. pr. D. pr., φίλει

12: ποίησαι] De Iunt. Call., (κ.) Β. corr. D. ApA. Iunt. Call. ποίησον κ. Β. D. δενδρίῳ] k. Iunt., δενδρίω Β. D. Call.

-

13. ὅππη] Comm., ὅππη D. sup. ead. Iunt. Call., ὅπη k. B. D. pr. ἀφίξεται κ. Β. D. – ὄρπετον] e., ὅρπετον D. (post e litera erasa est, fort. a) et Iunt., ἕρπετον (κ.) Β. De, ἑρπετόν Call.

15. μάλα] μάτα Β. D. pr., μάταν D. v recens addito, μάτη κ., μάτης Da·, ματῆς Iunt. Call., μάθης c.

16. καὶ μέν σευ] καὶ μὲν σοῦ coni. Brunckius, καὶ μὲν σοῦ ΑρΑ., καὶ μὲν σᾷ c. καὶ μὴν σεῦ Call., και κέν σευ k4, (και) κεν σεῦ k, και κέν σευ Β, καὶ κέν σευ D., και κεν σεν Iunt.

17. τῷ δ'] Kiessl., τῷδ' vulg. post Valck., τώδ' D. Iunt. Call., των δ'

Bas. I.

18. τρίταιον] D. Iunt., τριταίον Call., τρίτατον k. B. Dc mg. ἐθήκαο] Camer., ἔθηκας k. c. Β. D. Iunt. Call., haec cum γρ. ἔλειπες. 19. ὑπὲρ ἀνορέαν] υπεραναρέων k. c. B. D., ὑπερηνορέων Iunt.

ας κε] lunt., ας κε ApA., αἴσκε c., — ζόης] Β. pr. ApA. Iunt., ζώης ώσκε Β. D., ώσκε Call., ώς κε (κ.) Gaisf., quod siglum, nisi fallor, valet (k.) B. corr. D. Call., τρόης mm. (sic lectio αἴσκε antecedit.), fort. νόης. medesimo i. e. cod. c., cuius libri

ὅμοιον] Β. corr. D. corr. ead. ApA. Iunt. Call., ὕμνιον c., ὅμιον k. Β. pr. D. pr.

21. πόης] D., ποῆς Β'. Call., ποῆς κ. Call., ποιῆς Iunt.

22. Toi x' "Egos] k. c. ApA., τοι κι ἔρος Β. D., τοι ἔρος Call., τοι χρόνος Iunt.

24. κ ἤμε] D., κἠμὲ vulg. ૐ ἐπόησε] ἐξεπόησε Β. corr. D. sec., ἐξεποίησε Κ. Β. pr. D. pr., ἐξεπό νησε c., ἐξεπόνασε Iunt. Call. σιδαρίω] σιδαρίου c., σιδαρέου ρέω Valck. Iunt. Call., σιδάριον κ. Β. D., σίδα

25. πέρ] περὶ κ. Β. D., γὰρ περὶ γε. 26. c., πέριξ Iunt. Call. ut Pt., vid. ad Comm., ἁπαλῶ vulg., ἀπαλλῶ ο. — ἀπάλω] Β·, ἀπαλῶ στύματός] k. B. corr. D. ApA.

IMITT. 12. 13] Nic. Eug. V, 35. μίαν καλιὰν πῆξον εἰς ἕνα κλά δον, [ οὗ μὴ προβαίνειν εὐχερῶς ἂν ἰσχύοι | ἢ πτηνὸς ὄρνις ἢ προσερπύζων ὄφις.

164

30

35

40

THEOCRITI IDYLL. XXIII. (XXIX.)

ὀμνάσθην, ὅτι πέρυσιν ἦσθα νεώτερος,
χῶτι γηραλέοι πέλομες πρὶν ἀποπτύσαι
καὶ φυσσοί, νεότατα δ ̓ ἔχειν παλινάγρετον
οὐκ ἔστι· πτέρυγας γὰρ ἐπωμαδίαις φόρει,
κἄμμες βαρδύτεροι τὰ ποτήμενα συλλαβεῖν.
ταῦτα χρὴ νοέοντα πέλειν ποτιμώτερον,
καί μοι τὠραμένῳ συνερᾶν ἀδόλως σέθεν,
ὅπως, ἡνίκα τὰν γένυν ἀνδρεΐαν ἔχεις,
ἀλλάλοισι πελώμεθ' ̓Αχιλλένοι φίλοι.
αἱ δὲ ταῦτα φέρειν ἀνέμοισιν ἐπιτρόπεις,
ἐν θυμῷ δὲ λέγεις τί με δαιμόνι' ἐννοχλεῖς“;
νῦν μὲν κἠπὶ τὰ χρύσεα μᾶλ ̓ ἕνεκεν σέθεν
βαίην καὶ φύλακον νεκύων πέδα Κέρβερον,
τόκα δ ̓ οὐδὲ καλεῦντος ἐπ' αὐλείαις θύραις
προμόλοιμί κε παυσάμενος χαλεπῶ πόθω.

Iunt. Call., στόματος De Cam., στέ ματός B. pr. - σ ̓ ἐπιδέχομαι Mor. Interpunctionem, quae vulgo in f. v. erat, Ameisius delevit. Post h. v. in B5. D. nullum lacunae indicium, neque in Pt. inventum est vel in k. esse videtur. Quod a Brunckio illatum Huschkio auctore Meinekius sustulit; editores ante Brunckium sequentes versus post epigrammata relegaverant.

26. ὀμνάσθην] Ρι., ὁμνάσθην Κ., ὃ μνάσθην Β. D. πέρρυσιν] cod. Ismaelis Bonilland inter copias Dorv. teste Wordsworthio, πέρυσιν vulg. - Verba άλλα πέριξ μ', quae in Pt. ineunte versu leguntur, absunt ab k. c. B. D.

27. πέλομες] Ρι., πέλοιμες κ.

B. D.

28. φυσσοί] (k.) D. Pt., ουσοί

c. B5.

νεώτατα Β5. D.

(k.) B5. D. Pt., Ex†veiv c.

ἔχειν]

29. ἔστι] (κ.) 5. D. Pt. ἐπωμαδίαις] Mein., ἐπωμαδίας vulg., ἐπωμασίαις c. φόρει] B5. D., φορεῖ (k.) Pt., φορῆ c.

30

35

40

B.

35. ταῦτα] D. sec. ταῦτά γε (κ.) Β5 D. pr. Pt. - ἐπιτρόπεις] ἐπιτρόποις k. Β. pr. D. pr., ἐπίτρο πις c., ἐπιτρέποις Γ5. sec. D. corr. ead. ἐπιτρέπεις Ρι.

36. δὲ] Β. D. vulg. λέγῃς ε. ἐννοχλείς ] Hermannus ad Vig. p. 926., ἐνοχλεῖς vulg., ἐνοχλῇς ε. 37. μὲν] Brunck., μὲν δὴ κ. ἤπι τὰ Ρι., κἠπεὶ τὰ κ., κἔπειτα c. κἐπὶ τὰ] Comm., κ

Β. D. Ρι.

B. D.

38. πέδα] De mg. Pt., παῖδα κ. c. B. D.

39. αὐλεΐαις] k., αὐλείαις Ρι., αὐλίαις Β. D.

IMITT. 35] Nonn. Dion. XXX, 248. κλονέειν ἀνέμοισιν ἐπέτρεπεν, XLVII, 271. XLVIII, 651. ανέμοισιν ἐπιτρέπειν.

5

5

THEOCRITI EPIGRAMMATA.

I. (I.)

Τὰ ῥόδα τὰ δροσόεντα καὶ ἡ κατάπυκνος ἐκείνα
ἕρπυλλος κεῖται ταῖς Ελικωνιάσι,

ταὶ δὲ μελάμφυλλοι δάφναι τὶν Πύθιε Παιάν,
Δελφὶς ἐπεὶ πέτρα τοῦτό τοι ἀγλάϊσε.
βωμὸν δ' αἱμαξεῖ κεραὸς τράγος οὗτος ὁ μᾶλος,
τερμίνθου τρώγων ἔσχατον ἀκρεμόνα.

II. (VII.)

Ἦλθε καὶ ἐς Μίλητον ὁ τοῦ Παιήονος υἱός,
Ζητῆρι νόσων ἀνδρὶ συνοισόμενος
Νικίᾳ, ὅς μιν ἐπ ̓ ἦμαρ
ἀεὶ θυέεσσιν ικνείται,

καὶ τόδ ̓ ἀπ ̓ εὐώδους γλύψατ ̓ ἄγαλμα κέδρου,
Ἠετίωνι χάριν γλαφυρᾶς χερὸς ἄκρον ὑποστάς
μισθόν· ὃ δ ̓ εἰς ἔργον πᾶσαν ἀφῆκε τέχνην.

5

5

5

III. (Χ.)

Ὑμῖν τοῦτο θεαὶ κεχαρισμένον ἐννέα πάσαις
τὤγαλμα Ξενοκλῆς θῆκε τὸ μαρμάρινον,
μουσικός· οὐχ ἑτέρως τις ἐρεῖ. σοφίῃ δ ̓ ἐπὶ τῇδε
αἶνον ἔχων Μουσέων οὐκ ἐπιλανθάνεται.

IV. (XII.)

Δημομέλης ὁ χορηγός, ὁ τὸν τρίποδ ̓ ὦ Διόνυσε
πὰρ σὲ τὸν ἥδιστον θεῶν μακάρων ἀναθείς,

༣

μέτριος ἦν ἐν πᾶσι, χορῷ δ ̓ ἐκτήσατο νίκην
ἀνδρῶν, καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ προσῆκον ὁρῶν.

V. (XIII.)

Ἡ Κύπρις οὐ πάνδημος. ἱλάσκες τὴν θεὸν εἰπών
οὐρανίην, ἁγνῆς ἄνθεμα Χρυσογόνας
οἴκῳ ἓν ̓Αμφικλέους, ᾧ καὶ τέκνα και βίον εἶχε
ξυνόν. ἀεὶ δέ σφιν λώιον εἰς ἔτος ἦν

ἐκ σέθεν ἀρχομένοις ὦ πότνια· κηδόμενοι γάρ
ἀθανάτων αὐτοὶ πλεῖον ἔχουσι βροτοί.

III. AP. VI, 338. Εἰς ἄγαλμα Μουσῶν Iunt., τοῦ αὐτοῦ εἰς Ξενοκλέα ταῖς Μούσαις ἀνατεθηκότα ἄγαλμα λίθινον et in marg. τοῦ αὐτοῦ Θεοκρίτου ΑΡ.

5

V. AP. VI, 340. Εἰς ἄγαλμα τῆς οὐρανίας ̓Αφροδίτης Iunt., τοῦ

1. 2. ἄνθετο ριο ἐννέα et τοῦτο αὐτοῦ AP. In hac Vs. 36. a primo pro θῆκε ΑΡ.

disticho separata leguntur post IX,
433. (Ep. XIII.), cui epigrammati tan-
quam pars adhaerent. Eadem duo
disticha cum lemmate Θεοκρίτου ex-
tant in Anth. Plan. p. 38. Steph.
1. ἁ — πάνδαμος τὰν ΑΡ.
ἱλάσκεο] D. corr. (o in ras.) et
vulg., ἱλάσκετο e. De

2. οὐρανίην] k. Β. D. Call., οὐρανίαν Iunt. AP. – ἁγνῆς] ἁγνᾶς vulg. ἄνθεα Κ. Β. pr. D. pr. (corr. Da)

3. ἓν] ἐν vulg. - Αμφιλέους ΑΡ. - ἔσχε Iunt. AP. Flor.

5. 6. κηδόμενοι ἀπ ̓ ἀθανάτων Call, versibus pessime distributis.

IMITT. IV, 2] Dioscor. AP. VI, 29. Παρμενὶς ἡδίστῃ θῆκε παρ' Οὐρανίῃ.

5

5

VI. (XX.)

Τὸν τοῦ Ζανὸς δ ̓ ὑμιν υἱὸν ὠνήρ
τὸν λεοντομάχαν, τὸν ὀξύχειρα,
πρᾶτος τῶν ἔτ ̓ ἄνωθε μουσοποιῶν
Πείσανδρος συνέγραψεν οΰκ Καμίρου,
χώσσους ἐξεπόνασεν εἶπ ̓ ἀέθλους.
τοῦτον δ ̓ αὐτὸν ὁ δῆμος, ὡς σάφ ̓ εἰδῇς,
ἔστασ ̓ ἐνθάδε χάλκεον ποήσας

πολλοῖς μησὶν ὄπισθε κἠνιαυτοῖς.

VII. (XVI.)

Θᾶσαι τὸν ἀνδριάντα τοῦτον ὦ ξένε
σπουδᾷ, καὶ λέγ ̓ ἐπὴν ἐς οἶκον ἔνθῃς·
· Ανακρέοντος εἰκόν ̓ εἶδον ἐν Τέῳ

τῶν πρόσθ ̓ εἴ τι περισσὸν ᾠδοποιοῦ.
προσθεὶς δὲ χῶτι τοῖς νέοισιν ἅδετο,
ἐρεῖς ἀτρεκέως ὅλον τὸν ἄνδρα.

VIII. (XVII.)

"Α τε φωνὰ Δώριος χανὴρ ὁ τὰν κωμωδίαν
εὑρὼν Επίχαρμος.

5

5

VI. AP. IX. 598. Εἰς ἀνδριάν- ης επεα ποιῆσαι, quae verba ex τα Πεισάνδρου τοῦ τὴν Ἡράκλειαν Ep. XXIV. ducta. ποιήσαντος Iunt. Call., Θεοκρίτου εἰς ἀνδριάντα Πεισάνδρου ΑΡ.

1. των Ζηνὸς ΑΡ. — υμιν] ὑμῖν D. corr. (& in ras.) Iunt. Call. AΡ., ἡμῖν κ. Β. Da νής] ὠνής Db. (in ras.) AP., άvne B5. vulg. 2. λεοντομάχαν] Β. D. AP., λειοντ— vulg.

3. πρᾶτος] k. c. B. D., πρατος ΑΡ., πρώτος Iunt. Call. ἔτ ̓ ἄνωθε] ἔτ ̓ ἄνωθεν ΑΡ., ἐπάνωθε vulg., ἐπάνωθι Iunt.

οὐκ

4. συνέγραψεν] k. c. Β. D. ΑΡ., ξυνέγραψεν Iunt. Call. Καμίρου] ώ 'κκαμίρου k., ὠκαμέρου D., καμίρου Β, ωκαμίρου ΑΡ., &κκαμείρου Iunt. Call., εκ Και μείρου Mor.

5. χώσσους] χώσους vulg., χόσσους ΑΡ.

7. ποήσας] ΑΡ., ποιήσας vulg. 8. μησίν] De AP., μασιν D. vulg. In AP. sequitur versus ότι δεξιος

VII. AP. IX, 599. Εἰς ̓Ανακρέοντος ἄγαλμα Iunt., εἰς ̓Ανα κρέοντα Call., τοῦ αὐτοῦ εἰς Ανακρέοντος ἀνδριάντα AP. Idem epigramma e marmore Venetiis (dans la cour de la maison d'Erizzo) posito edidit Sponius It. Graec. III. p. 64. In Corp. Inscr. eum titulum non inveni. 2. σπουδαῖε B. Spon., σπουδαῖς D. pr. ut videtur. ἐπὴν] Da·, ἐπὰν D. vulg. εἰς k. Spon. ἔλθης D. Iunt. Spon.

4. προσθέντι ΑΡ. περισσῶν k. B. pr. D. pr. ᾠδοποιού] ὠδοποιοῦ ΑΡ., ᾠδοποιών vulg.

5. δέχ' ωτι καὶ τοῖς ΑΡ. νέ οισιν] Db. Iunt. Call., νέοις Κ. Β. D. Spon., νέουσιν ΑΡ. · ήδετο ΑΡ.

VIII. AP. IX, 600. Εἰς Ἐπίχαρμον Iunt. Call., τοῦ αὐτοῦ εἰς Επιχάρμου ἀνδριάντα ΑΡ.

1. δώρειος Iunt. Call. et ante Comm.