5

ὧδ ̓ ἴθι Κισσαίθα, τὺ δ ̓ ἄμελγέ νιν. αἱ δὲ χίμαιραι,
οὐ μὴ σκιρτασεῖτε, μὴ ὁ τράγος ὑμιν ἀναστῇ.

Idyll. II.
Φαρμακεύτριαι.

Πᾷ μοι ταὶ δάφναι; φέρε Θέστυλι. πᾷ δὲ τὰ φίλτρα;
στέψον τὰν κελέβαν φοινικέῳ οἰὸς ἀώτῳ,

ὡς τὸν ἐμὸν βαρὺν εὖντα φίλον καταδήσομαι ἄνδρα,
ὅς μοι δωδεκαταῖος ἀφ ̓ ᾧ τάλας οὐδὲ ποθείκει,
οὐδ ̓ ἔγνω, πότερον τεθνάκαμες ἢ ζοοὶ εἰμές.
οὐδὲ θύρας ἄραξεν ἀνάρσιος. ἦρά οἱ ἀλλὰ
ᾤχετ ̓ ἔχων ὅ τ ̓ Ἔρως ταχινὰς φρένας ἅ τ ̓ Αφροδίτα.
βασεῦμαι ποτὶ τὰν Τιμαγήτοιο παλαίστραν

D. M. Y. Antt., ἐμοὶ Steph. βα-
ρὺν εὖντα Steph., βαρυνεῦντα k.
a. p. s. v. 6. 23. D. M. Y. Antt.

φίλα k. καταδήσομαι] v. 1.
in Scholiis a Toupio restitutis, κατα-
θήσομαι Κ. et iCall. altero loco,
καταθύσομαι vulg.
4. τάλαν a. p. 23. οὐδὲ πο-
θείκει] οὐδὲ ποθήκει Harl., cf.
Sch6. ΠΟΘ. προσήκει, ἐπλησία-
σεν (sic Wart, et Gaisf.) et GIM.
ΠΟΘΗΚΕΙ, ἦλθεν ὧδε πρὸς μὲ
(sic Gail.), οὐδέποθήκει Αld., οὐδέ
ποθ ̓ ἥκει 23. Μ5· vulg., (οὐδέποθ')
ἥκει κ.

5. ζωοὶ k. a. p. D. Call. εἶμες K., ἔμμες 94, ἐσμές p. 95

6. ἄραξεν] ' κ. 95. Med. Ald. Iunt., ἄρραξεν D5 Μ5. Call. vulg., ἀλλὰ] ἔρραξεν p., ἔραξεν a. Kiessl., ἀλλᾶ a. 94, ἀλλὰ θ', ἄλλα D. Antt., ἄλλῳ· Steph. vulg. 7. ἀφροδίτη p. 9. Interrogationem Meinekius indicavit praeeunte Eobano Hesso.

5

2. φοινικίῳ 3.

3. quòv] k. a. p. s. v. 6. 16. 23.

TESTIMM. 2. Athen. XI, 475. Ε.

(ἐν ταῖς Φαρμακευτρίαις).

IMITT. 1] Nonn. Dion. XXXVII, 415. πῇ θρόνα; πῇ βοτάναι; πῇ ποικίλα φάρμακα Κίρκης; 2] Virg. Εcl. VIII, 64. effer aquam et molli cinge haec altaria vitta. 3] Ibid.66. coniugis ut magicis sanos avertere sacris | experiar sensus.

10

15

I.

20

αὔριον, ὥς νιν ἴδω καὶ μέμψομαι οἷά με ποιεῖ.
νῦν δέ νιν ἐκ θυέων καταδήσομαι. ἀλλὰ Σελάνα
φαῖνε καλόν· τὶν γὰρ ποταείσομαι ἅσυχε δαῖμον,
τᾷ χθονίᾳ θ ̓ Ἑκάτᾳ, τὰν καὶ σκύλακες τρομέοντι
ἐρχομέναν νεκύων ἀνὰ τἠρία καὶ μέλαν αἷμα.
χαῖρ ̓ Ἑκάτα δασπλῆτι, καὶ ἐς τέλος ἁμὶν ὀπάδει
φάρμακα ταῦτ ̓ ἔρδοισα χερείονα μήτέ τι Κίρκης
μήτέ τι Μηδείας μήτε ξανθᾶς Περιμήδας.

Ιυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. ̓́Αλφιτά τοι πρᾶτον πυρὶ τάκεται· ἀλλ ̓ ἐπίπασσε Θεστυλί. δειλαία, πᾷ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι; ἦρά γέ τοι μυσαρὰ καὶ τὶν ἐπίχαρμα τέτυγμαι ; πάσσ ̓ ἅμα καὶ λέγε ταῦτα „τὰ Δέλφιδος ὄστια πάσσω.“ ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα. Δέλφις ἔμ ̓ ἀνίασεν· ἐγὼ δ ̓ ἐπὶ Δέλφιδι δάφναν αἴθω· χὼς αὗτα λᾶκον μέγαν ἔκπυρος ᾆσε,

18. πρᾶτον] Μ e., πρῶτον k. a. p. 6. 9. D5. Y. Antt. κάεται v. 1. in Scholl., fort. δάκεται.

10

15

19. Θεστυλί] susp. Lobeckius Prolegg. p. 125., Θέστυλι vulg. et sic Vs. 35. 59. 94. ἐκπεπότασαι] M Med. Ald. Iunt., ἐκπεπότησάι k. a. p. 6. 9. D. Y. Call. Interpunctio Reiskio debetur; vulgo Θέστυλι δειλαία. πᾷ,

20. τοι γε 9., fort. γ ̓ ἐγὼ. 21. ὄστια] [2, ὀστία κ, ὀστέα vulg.

Dã Mã. Y5. Antt.

24. αΰτα] a. 9., αὕτη k. (fort. λᾶκον] sec.) et 6., αὐτὰ vulg. λάκκον EiG. EtSorb., λακῇ ΕιΜ., λακῆ a. p. s. 6. 9., λακεῖ κ. 16. μέγαν] ElSorb., μέγα vulg. – ἔκπυρος ᾆσε] κακπυρίσαισα EtM. in cod. D. et fere cod. M., κἀκπυρίσασα vulg. in EtM., κακπυρίσασα ΕiG., καὶ πυρίσασθαι EtSorb., πυρίσασα p., καπυρίσασα 95, καππυρίσασα vulg. ap. Τheocr., cf. GIE. N. ἐκπυρωθεῖσα.

20

TESTIMM. 14. EtM. 299, 12. Zonar. p. 468. Ἑκάτη δασπλῆτις. 17. Scholl. Aristid. p. 318. A.. Phav. Ecl. 255, 2. Serv. ad Ecl. 24. EtM. 250, VIII, 21. Spectat versum Aelian. H. An. XV, 19. 35. EtG. 135, 25.

-

IMITT. 17] Ibid. 68. ducite ab urbe domum mea carmina, ducite Daphnin. 18] Ibid. 82. sparge molam. 23] Ibid. 82. et fragiles incende bitumine laurus. | Daphnis me malus urit, ego hanc in Delphide laurum.

25

30

35

40

κἠξαπίνας ἄφθη, κοὐδὲ σποδὸν εἰδομες αὐτᾶς,
οὕτω τοι καὶ Δέλφις ἐνὶ φλογὶ σάρκ ̓ ἀμαθύνοι.
ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Νῦν θυσῶ τὰ πίτυρα, τὰ δ ̓ ̓́Αρτεμι καὶ τὸν ἀναιδῆ
κινήσαι κα ̓ ἀδάμαντα καὶ εἴτί περ ἀσφαλὲς ἄλλο.
Θεστυλί, ταὶ κύνες ἷμιν ἀνὰ πτόλιν ὠρύονται.
ὁ θεὸς ἐν τριόδοισι· τὸ χαλκέον ὡς τάχος ἄχει.
λυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ἡνίδε σιγῇ μὲν πόντος, σιγῶντι δ ̓ ἀῆται·
ἃ δ ̓ ἐμὰ οὐ σιγῇ στέρνων ἔντοσθεν ἀνία,
ἀλλ ̓ ἐπὶ τήνῳ πᾶσα καταίθομαι, ὅς με τάλαιναν
ἀντὶ γυναικὸς ἔθηκε κακὰν καὶ ἀπάρθενον εἶμεν.
ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ὡς τοῦτον τὸν κηρὸν ἐγὼ σὺν δαίμονι τάκω,
ὣς τάκοιθ ̓ ὑπ ̓ ἔρωτος ὁ Μύνδιος αὐτίκα Δέλφις.
χὡς δινεῖθ ̓ ὅδε ῥόμβος ὁ χάλκεος ἐξ ̓ Αφροδίτας,

25. κἠ ξαπίνας] k., κἠξαπίνης Di M. vulg., κἠξ ἀπίνης Υ., κήξ ἀπήνης 95, κἀξαπίνης 6. - φθη] Steph. vulg., ἀφθῆ Call., ἁφ9 p. 95. D. M. Y. Med. Ald., ἀφθῆ Iunt. – καὶ οὐδὲ k. p εἴδομεν Μ., εΐλομες a. pl. 2. s. 62. 924, εἷλομεν p 6, εἷλκ’95 αὐτῆς Y. Antt. et ante Wint.

26. ἀμαθύνει s. et superscr. η 9', ἀμαθυνεῖ superscr. η 95, ἀμαθυνῆ a. p.

28. τὰ δ ̓] τὺ δ ̓ vulg., τύδε 95. ἀναιδῆ] Taylorus, ἐν ᾅδη p. 6., KAI TOI EN AAH Sch6. ap. Wart., ἐν ᾅδα Med. Ald. Call., ἐν ἅδα 95, ἐν ᾅδα Mor. vulg. Vulgo post πίτυρα punctum, quod mutavi. 29. κινήσαι κ ̓ ἀδάμαντα] κινήσαις ἀδ— k. et ISch6., κινήσαις ῥαδάμαντα 6. pr. 95. SchCali. Mor., κινήσαις ῥ ̓ ἀδάμαντα v. 6.

25

-

sec. Antt. vulg., κινήσαις κ ̓ ἀδ— 1. H. Vossius.

30. άμιν] αμιν Harl., ἄμμιν vulg. πόλιν 95. ὠρύοντι κ.

40

42

28

30

31. χαλκέον] p. 924, χάλκεον a. 6. 95. D., χαλκίον vulg., χάλκεον Med. Ald., χαλκεῖον ICall. ὣς 92, ἕως 95

33. ἡνίδε] ἠνίδε Mor. vulg., ἠνὶ δὲ κ. a. 6. 95. D. M. Y. Antt. σιγῇ] σιγῆ k. a. s. 6., σιγᾷ vulg.

34. σιγῇ] σιγῆ k., σιγᾷ vulg. 36. εἶμεν] ἦμεν vulg., εἶμες d. et Sch4., ήμες a. 6. 9. Μ.

38. κηρὸν] k. a. p. 6. 9., καρὸν M. vulg. Haec stropha hoc loco in k. legitur, vulgo post Vs. 27. 40. ῥόμβο χάλκεος superscr. ος sec. 6., ὁ om. a. p. 9. ἀφροδίτης p. 9., om. pl habent v. Antt., ante ἐξ Mor., utroque loco Comm.

Comma in f. v.

TESTIMM. 28. Eustath. 1767, 19. (ἐν ταῖς Φαρμακευτρίαις) θύειν ἐπὶ τοῦ θυμιᾶν. 40. Eustath. ad Dion. 1134. ῥόμβος.

IMITT. 28. 29] Martial VII, 99. Pontice, voce tua posses adamanta movere. 34] Virg. Εcl. IX, 57. et nunc omne tibi stratum silet aequor et omnes, | adspice, ventosi ceciderunt murmuris aurae. 38. 39] Virg. Ecl. VIII, 80. limus ut hic durescit et haec ut cera liquescit | uno eodemque igni, sic nostro Daphnis amore.

BUCOLICI GR. I.

2

ὣς τῆνος δινοῖτο ποθ ̓ ἁμετέρῃσι θύρῃσιν.

ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ἐς τρὶς ἀποσπένδω καὶ τρὶς τάδε πότνια φωνῶ·
εἴτε γυνὰ τήνῳ παρακέκλιται εἴτε καὶ ἀνήρ,
τόσσον ἔχοι λάθας, ὅσσόν ποκα Θησέα φαντί
ἐν Δίᾳ λασθῆμεν ἐϋπλοκάμω ̓Αριάδνας.

ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ἱππομανὲς φυτόν ἐστι παρ' Αρκάσι, τῷ δ ̓ ἐπὶ πᾶσαι
καὶ πῶλοι μαίνονται ἀν ̓ ὤρεα καὶ θοαὶ ἵπποι.
ὣς καὶ Δέλφιν ἴδοιμι, καὶ ἐς τόδε δῶμα περάσαι
μαινομένῳ ἴκελος λιπαρᾶς ἔκτοσθε παλαίστρας.

ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Τοῦτ ̓ ἀπὸ τᾶς χλαίνας τὸ κράσπεδον ὤλεσε Δέλφις,
̔γὼ νῦν τίλλοισα κατ ̓ ἀγρίῳ ἐν πυρὶ βάλλω.
αἰαῖ Ἔρως ἀνταρέ, τί μευ μέλαν ἐκ χροὸς αἷμα
ἐμφὺς ὡς λιμνᾶτις ἅπαν ἐκ βδέλλα πέπωκας;

ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Σαύραν τοι τρίψασα κακὸν ποτὸν αὔριον οἰσῶ.
Θεστυλί, νῦν δὲ λαβοῦσα τὺ τὰ θρόνα ταῦθ ̓ ὑπόμαξον

41. τῆνος] k., κεῖνος M5 vulg. δινείτο a. p. et superscr. οι 6.

ποτ ̓ ἀμετέρῃσι θ Med. Ald. Iunt.

θύραισιν

λάθος k. a. p. 6. Θασέα D5

32

43

45. ἔχει a? p1. 2. Μ. pl. 2. 9. M. Θησέα] 9. M. Med. Ald. Iunt., Call., Θασσέα Υ.

51. ἴκελος] k. a. 16. M. Y., ἴκελον 23. vulg. λιπαρῆς k. p. Y. παλαίστρης 23. Call., παλά46. λαθῆμεν D., λαθέμεν p., στρης Υ. λελάθημεν s. 9. ἐϋπλοκάμω] k. D5 M5 Y., ἐϋπλοκάμου pl vulg. ― ̓Αριάδνης 9.

54. ὡγὼν Comm.

55. άvingè k. p. 23. (a sec.). D. Mor. et superscr. a Y.

48. τῷ δ' ἐπὶ] Μ· Med. Ald. Iunt., τῷ δ ̓ ἔπι Call. et tae. Ziegl., τῷδ ̓ ἔπι Wint., τῷδ ̓ ἐπὶ vulg. post Valck. Post ̓Αρκάσι non distinctum

45

in Antt., puncto in Brub., commate
in Mor. seqq., colo inde a Wint.
50. περάσαι] k., περῆσαι 23.
vulg.

50

55

56. λιμνῆτις a. p. 6. 9.

5S. σαύραν] 11., σαῦράν vulg. κακὸν ποτὸν] k. a. p. s. 6. 9. D. M. Y. Comm., ποτὸν κακὸν Antt.

TESTIMM. 48. Serv. ad Aen. IV, 516. Id. et Philarg. ad Georg. III, 280. hippomanes. 58. Phrynich. Bekk. p. 64, 16. σαῦρος. ἀρρενικῶς λέγουσι. Θεόκριτος θηλυκῶς εἶπε σαῦρον (σαῦραν Valck.).

IMITT. 43] Virg. Εcl. VIII, 73. terna tibi haec primum triplici diversa colore | licia circumdo, terque hanc altaria circum | effigiem duco: numero deus impare gaudet. 53. 54] Ibid. 91. has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit | pignora cara sui, quae nunc ego limine in ipso, | terra, tibi mando. 55. 56] Nic. Eug. IV, 398. ἐμφὺς γὰρ (Ἔρως) ὥσπερ βδέλλα λιμνῆτις πίνει ] τὸν αἵματος ῥοῦν πάντα.

60

II.

65

70

τᾶς τήνω φλιᾶς καθυπερτέρω ἷς ἔτι καὶ νῦν,
καὶ λέγ ̓ ἐπιφθύζοισα· τὰ Δέλφιδος ὄστια μάσσω.66
ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Νῦν δὴ μούνα ἐοῖσα πόθεν τὸν ἔρωτα δακρύσω;
ἐκ τήνω δ ̓ ἀρξῶ, τίς μοι κακὸν ἄγαγε τοῦτο.
ἦνθ ̓ ὁ τῶ Εὐβούλοιο καναφόρος ἇμιν ̓Αναξώ
ἄλσος ἐς ̓Αρτέμιδος, τᾷ δὴ τόκα πολλὰ μὲν ἄλλα
θηρία πομπεύεσκε περισταδόν, ἐν δὲ λέαινα.
φράζεό μευ τὸν ἔρωθ ̓ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα.
Καί μ ̓ ἃ Θευχαρίδα Θρᾷσσα τροφὸς ὁ μακαρῖτις
ἀγχίθυρος ναίοισα κατεύξατο καὶ λιτάνευσε
τὰν πομπὰν θάσασθαι· ἐγὼ δέ οἱ ἁ μεγάλοιτος
ὡμάρτευν βύσσοιο καλὸν σύροισα χιτῶνα
ἀμφιστειλαμένα, τὰν ξυστίδα τὰν Κλεαρίστας.
φράζεό μευ τὸν ἔρωθ ̓ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα.

&

Ald.

60. φλοιᾶς p. v., φιλίας a. et v. 1. in Scholl. καθυπερτέρω] καθυπέρτερον vulg. – ἃς Med. Comma, quod vulgo ante as est, in f. v. transtuli. [61.] ἐκ θυμῷ] 23. Ald. Iunt. (cf. Scholl. ἐκδέδεμαι τῷ θυμῷ), ἐκ θυμῶ Μ5· Call. vulg., ἐν θυμῷ a2 s. 92. Med., ἐν θυμῶ at p. 6. ποιῆ a. p. Versus deest in k. neque inventus erat a scholiasta, qui in Sch5. P. verba ἷς ἔτι interpretatur ἕως ἔτι ἐνδέχεται καταδεθῆναι αὐτόν.

k2.

61. ἐπιφθύζοισα] k. 23. Antt., -Sovoa a. p. 6. 9. D5. M5. Y. ὄστια] k2, ὀστία k*, ὀστέα 23. D vulg. μάσσω] Ahlwardtus, πάσσω vulg. 63. δὲ Υ. μούνα] conj. Val. ckenarius, μούνη k vulg., μώνη δακρύσω] k. 6. 23. Med. Ald., δακρυσώ vulg., δακρυῶ p. 64. τήνω δ ̓] κ., τίνος vulg. ἀρξῶ] ἄρξω k., ἄρξομαι p. 9., ἄρξωμαι 5. 6. Med. Ald. Iunt., ἄρξομ ̓ ἐγώ, a. v. 23. D. M. Y. Call, ἄρξευμ ̓ ἐγώ 10. 65. τῷ Εὐβούλοιο] (τῶ) εὖβούλοιο Vat., τῶν βούλοιο Med.,

ἐκ θυμῷ δέδεμαι, ὃ δέ μευ λόγον οὐδένα ποιεῖ.

19

72. Distinctionem, quae vulgo in f. v. est, transposui post ἀμφίστειλαμένα.

φιστειλαμένη 6., κἀμφιστειλαμένα 73. ἀμφιστειλαμένα] s., ἀμvulg., κἀμφιστειλαμένη 23. Μ. Χ., Kλ— k. a. D5. M. pr. Y. Comm., καὶ ἀμφιστειλαμένη pl τῆς p. 6. M. sup., τᾶς s. 9. 23. Antt. TESTIMM. 61. Eustath. 1392, 42. et 1482, 17. ἐπιφθύζειν.

τὰν

65

61

τῶν βούλοιο Ald, τὼ ὐβούλοιο Iunt., τῷ ὐβούλοιο Call. vulg., ἦνθ τωβούλοιο p., ἅτ' ωυβώλοιο 23. κανηφόρος κ. θ., κανιφόρος p. ἇμιν] ἄμμιν vulg.

70

75

M. Y., ἐπ’9. Antt.
66. s] s k. a. p. 6. 16. 23. D5.
1SchGen. (cf. Gl6. ποκα, τότε),
τόκα]
πόκα ICall. et Zieglero teste libri,
δήποκα 23. Antt. et vulg.

69. Θευχαρίδα] conj. Reiskius, Θευμαρίδα k. a. p. s. 6. 9. 23. Med. Iunt., Θευχαρίλα D5 M5 Y Ald. θράσσα cum v. 1. φίλα 23. 70. κατηύξατο 23.

Call.

71. θάσασθαι] D5 corr. Μ5· Y5 Med. Ald. Iunt., θεάσασθαι κ. a. p. 6. 9. 23. Call. et D. pr. ut videtur, ubi prius a in rasura duaum literarum scriptum.