ὧδ ̓ ἴθι Κισσαίθα, τὸ δ ̓ ἄμελγέ νιν. αἱ δὲ χίμαιραι,
οὐ μὴ σκιρτασεῖτε, μὴ ὁ τράγος ὑμιν ἀναστῇ.

5

Idyll. II.
Φαρμακεύτρια.

Πᾷ μοι ταὶ δάφναι; φέρε Θέστυλι. πᾷ δὲ τὰ φίλτρα ;
στέψον τὴν κελέβαν φοινικέῳ οἰὸς ἀώτῳ,

ὡς τὸν ἐμὸν βαρὺν εὖντα φίλον καταδήσομαι ἄνδρα,
ὅς μοι δωδεκαταῖος ἀφ ̓ ᾧ τάλας οὐδὲ ποθείκει,
οὐδ ̓ ἔγνω, πότερον τεθνάκαμες ἢ ζοοὶ εἰμές.
οὐδὲ θύρας ἄραξεν ἀνάρσιος. ἦρά οἱ ἀλλᾷ

ᾤχετ ̓ ἔχων ὅ τ' Ἔρως ταχινὰς φρένας ἅ τ' Αφροδίτα.
βασεῦμαι ποτὶ τὴν Τιμαγήτοιο παλαίστραν

138. κισσήθα Κ., κιναίθα v. 1. in Scholl. — χίμαραι Ρ., χίμαροι (., χίμαρροι D. (corr. Db.).

139. σκιρτασείτε] Porsonus, σκιρτασῆτε k. a. p. D. Q., σκιρτάσῆτε Call., σκιρτάσητε Ms vulg., cf. SchCall, οὐ μὴ σκιρτήσετε, Schm. οὐ μὴ πηδήσετε. – υμιν] υμιν Vind.", ύμμιν 21. Elb. Vind.. Ald. Call., ύμμιν vulg.

Libri: k. a. p. s.* v.* 6. 9. (Vs. 5-fin.) 16.* 23. (desunt Vs. 5-40). D. M. Y. Med. Ald. Iunt. Call.

Φαρμακεύτριαι] Y. Hypoth. in E. F. N. et SchGen. ex emendatione Duebneri, item Athen. XV. 475. Ε. et Eustath. 1767, 19., Φαρμακεύτρια p. vulg. et Serv. ad Edi, VIII, 1., praemisso Θεοκρίτου Med. Ald. Call., addito Δωρίδι Iunt. et Δωρίδι διαλέκτῳ β., Σιμαίθα 23. Φ.

1. Malim πεί.

2. φοινικίῳ 3.

3. quòv] k. a. p. s. v. 6. 16. 23.

βα

5

D. M. Y. Antt., ἐμοὶ Steph.
ούν εύντα Steph., βαρυνεῦντα κ.
a. p. s. v. 6, 23. D. M. Y. Antt.
φίλα κ. καταδήσομαι] v. 1.
in Scholiis a Toupio restitutis, κατα-
θήσομαι Κ. et ICall. altero loco,
καταθύσομαι vulg.

4. τάλαν a. p. 23. οὐδὲ ποθείκει] οὐδὲ ποθήκει Harl., cf. Sch6. ΠΟΘ. προσήκει, ἐπλησίασεν (sic Wart. et Gaisf.) et GIM. ΠΟΘΗΚΕΙ, ἦλθεν ὧδε πρὸς μὲ (sic Gail.), οὐδέποθήκει Αld., οὐδέ ποθ' ἥκει 23. Μ. vulg., (οὐδέποθ') ἵκει Κ.

5. ζωοὶ k. a. p. D. Call. Κ., ἔμμες 94, ἐσμές p. 95.

εἶμες

ἄλλα

6. ἄραξεν] Κ. 95. Med. Ald. Iunt., ἄρραξεν D. M. Call. vulg., ἔρραξεν p., ἔραξεν a. ἀλλά] Kiessl., ἀλλὰ a. 94, ἀλλὰ 95, D. Antt., ἄλλα Steph. vulg. 7. ἀφροδίτη p. 9. Interrogationem Meinekius indicavit praeeunte Eobano Hesso.

-

TESTIMM. 2. Athen. ΧΙ, 475. Ε. (ἐν ταῖς Φαρμακευτρίαις).

IMITT. 1] Nonn. Dion. XXXVII, 415. πῇ θρόνα; πῇ βοτάναι; πῇ ποικίλα φάρμακα Κίρκης; 2] Virg. Ecl. VIII, 64. effer aquam et molli cinge haec altaria vitta. 3] Ibid. 66. coniugis ut magicis sanos avertere sacris | experiar sensus.

10

15

Ι.

20

αὔριον, ὥς νιν ἴδω καὶ μέμψομαι οἷά με ποιεῖ.
νῦν δέ νιν ἐκ θυέων καταδήσομαι. ἀλλὰ Σελάνα
φαῖνε καλόν· τὶν γὰρ ποταείσομαι ἅσυχε δαῖμον,
τᾷ χθονίᾳ θ ̓ Ἑκάτα, τὰν καὶ σκύλακες τρομέοντι
ἐρχομέναν νεκύων ἀνὰ τἠρία καὶ μέλαν αἷμα.
χαῖρ ̓ Ἑκάτα δασπλῆτι, καὶ ἐς τέλος ἁμὶν ὀπάδει
φάρμακα ταῦτ' ἔρδοισα χερείονα μήτε τι Κίρκης
μήτέ τι Μηδείας μήτε ξανθᾶς Περιμήδας.

Ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
"Αλφιτά τοι πρᾶτον πυρὶ τάκεται· ἀλλ ̓ ἐπίπασσε
Θεστυλί. δειλαία, πᾶ τὰς φρένας ἐκπεπότασαι;
ἦρά γέ τοι μυσαρὰ καὶ τὶν ἐπίχαρμα τέτυγμαι;
πάσσ ̓ ἅμα καὶ λέγε ταῦτα τὰ Δέλφιδος ὄστια πάσσω.“
ἶυγξ, ἕλκε τὸ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Δέλφις ἔμ' ἀνίασεν· ἐγὼ δ ̓ ἐπὶ Δέλφιδι δάφναν
αἴθω· χὡς αὕτα λᾶκον μέγαν ἔκπυρος ᾆσε,

10

15

20

19. Θεστυλί] susp. Lobeckius Prolegg. p. 125., Θέστυλι vulg. et sic Vs. 35. 59. 94. · ἐκπεπότα σαι] M5. Med. Ald. Iunt., ἐκπεπότησαι k. a. p. 6. 9. D. Y. Call. Interpunctio Reiskio debetur; vulgo Θέστυλι δειλαία. πᾷ

20. τοι γε 9., fort. γ ̓ ἐγὼ.
21. ὄστια] με, ὀστία και, ὀστέα

vulg.

D. 5. 5. Αntt.

24. αυτα] a. 9., αὕτη k. (fort. sec.) et 6., αὐτὰ vulg. λάκον] λάκκον EiG. EiSorb., λακῇ ΕΙΜ., λακή. a. p. s. 6. 9., λακεί k. 16. μέγαν] EuSorb., μέγα vulg. ἔκπυρος ἀσε] κακπυρίσαισα ΕιM. in cod. D. et fere cod. M., κἀκπυρίσασα vulg. in Ε.Μ., κακπυρίσασα EiG., καὶ πυρίσασθαι EuSorb., πυρίσασα p., καπυρίσασα 95, καππυρίσασα vulg. ap. Theocr., cf. GIE. Ν. ἐκπυρωθεῖσα.

TESTIMM. 14. Ε.Μ. 299, 12. Zonar. p. 468. Εκάτη δασπλῆτις. 17. Scholl. Aristid. p. 318. A.. Phav. Ecl. 255, 2. Serv. ad Ecl. VIII, 21. Spectat versum Aelian. H. An. XV, 19. 24. EtM. 250,

35. EtG. 135, 25.

IMITT. 17] Ibid. 68. ducite ab urbe domum mea carmina, ducite Daphnin. 18] Ibid. 82. sparge molam. 23] Ibid. 82. et fragiles incende bitumine laurus. | Daphnis me malus urit, ego hanc in Delphide laurum.

25

30

35

40

κἠξαπίνας ἅφθη, κοὐδὲ σποδὸν εἰδομες αὐτᾶς,
οὕτω τοι καὶ Δέλφις ἐνὶ φλογὶ σάρκ ̓ ἀμαθύνοι.

ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Νῦν θυσῶ τὰ πίτυρα, τὰ δ ̓ ̓́Αρτεμι καὶ τὸν ἀναιδῆ
κινήσαι κ' ἀδάμαντα καὶ εἴτί περ ἀσφαλὲς ἄλλο.
Θεστυλί, ταὶ κύνες αμιν ἀνὰ πτόλιν ὠρύονται.
ὁ θεὸς ἐν τριόδοισι· τὸ χαλκέον ὡς τάχος ἄχει.
ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ἡνίδε σιγῇ μὲν πόντος, σιγῶντι δ ̓ ἀῆται·
ἃ δ ̓ ἐμὰ οὐ σιγῇ στέρνων ἔντοσθεν ἀνία,
ἀλλ ̓ ἐπὶ τήνῳ πᾶσα καταίθομαι, ὅς με τάλαιναν
ἀντὶ γυναικὸς ἔθηκε κακὰν καὶ ἀπάρθενον εἶμεν.
ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ὡς τοῦτον τὸν κηρὸν ἐγὼ σὺν δαίμονι τάκω,
ὡς τάκοιθ ̓ ὑπ ̓ ἔρωτος ὁ Μύνδιος αὐτίκα Δέλφις.
χὡς δινεῖθ ̓ ὅδε ῥόμβος ὁ χάλκεος ἐξ Αφροδίτας,

25. κἠ ξαπίνας] k., κἠξαπίνης Di M. vulg., κἐξ ἀπίνης Υ., της ἀπήνης 9, καξαπίνης 6. — αφ 9η] Steph. vulg., ἀφθῆ Call., άφ↑ŋ p1. 95. D. M. Y. Med. Ald., ἀφθῆ Iunt. – καὶ οὐδὲ k. pl. εἴδομεν Μ., εἵλομες a. pl. 2. s. 62. 92.4., είλομεν p. 64, είλη' 95. αὐτῆς Y. Antt. et ante Wint.

-

26. ἀμαθύνει s. et superscr. η θ', ἀμαθυνεί superscr. η 95, ἀμαθυνη a. P.,

28. τὰ δ'] τὸ δ' vulg., τύδε 95. ἀναιδῆ] Taylorus, ἐν ἅδη p. 6., ΚΑΙ ΤΟΙ ΕΝ ΑΔΗ 1Sch6. ap. Wart., ἐν ᾅδα Med. Ald. Call., ἐν ἅδα 95, ἐν ᾅδα Mor. vulg. Vulgo post πίτυρα punctum, quod mutavi.

29. κινήσαι κ ἀδάμαντα] κινήσαις ἀδ— k. et Sch6., κινήσαις ῥαδάμαντα β. pr. 95. SchCall. Mor., κινήσαις ῥ ̓ ἀδάμαντα ν. 6.

sec. Antt. vulg., κινήσαις κ' ἀδ Ι. Η. Vossius.

30. άμιν] αμιν Harl., ἄμμιν vulg. πόλιν 95. ὠρύοντι κ.

31. χαλκέον] p. 92.4., χάλκεον a. 6. 95. D., χαλκίον vulg., χάλκεον Med. Ald., χαλκείον ICall. ας 92, έως 95.

33. ἡ νίδε] ηνίδε Mor. vulg., ἠνὶ δὲ k. a. 6. 95. D. M. Y. Antt. σιγῇ] σιγῆ k. a. s. 6., σιγᾷ vulg.

34. σιγῇ] σιγή k., σιγά vulg. 36. εἶμεν] ήμεν vulg., εἶμες d. et Sch4., ήμες a. 6. 9. Μ.

38. κηρὸν] k. a. p. 6. 9., καρὸν Ms. vulg. Haec stropha hoc loco in k. legitur, vulgo post Vs. 27. 40. ρόμβο χάλκεος superscr. ος sec. 6., ὁ om. a. p. 9. ἀφροδίτης p. 9., om. pl. Comma in f. v. habent v. Antt., ante ἐξ Mor., que loco Comm.

utro

TESTIMM. 28. Eustath. 1767, 19. (ἐν ταῖς Φαρμακευτρίαις) θύειν ἐπὶ τοῦ θυμιᾶν. 40. Eustath. ad Dion. 1134. ῥόμβος.

IMITT. 28. 29] Martial VII, 99. Pontice, voce tua posses adamanta movere. 34] Virg. Ecl. IX, 57. et nunc omne tibi stratum silet aequor et omnes, | adspice, ventosi ceciderunt murmuris aurae. 38. 39] Virg. Ecl. VIII, 80. limus ut hic durescit et haec ut cera liquescit uno eodemque igni, sic nostro Daphnis amore.

BUCOLICI GR. I.

2

45

50

55

ὡς τῆνος δινοῖτο ποθ ̓ ἡμετέρῃσι θύρῃσιν.

ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ἐς τρὶς ἀποσπένδω καὶ τρὶς τάδε πότνια φωνῶ·
εἴτε γυνὰ τήνῳ παρακέκλιται εἴτε καὶ ἀνήρ,
τόσσον ἔχοι λάθας, ὅσσόν ποκα Θησέα φαντί
ἐν Δίᾳ λασθῆκεν ἐϋπλοκάμω Αριάδνας.

ἶυγξ, ἕλκε τὸ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Ἱππομανὲς φυτόν ἐστι παρ' Αρκάσι, τῷ δ ̓ ἐπὶ πᾶσαι
καὶ πῶλοι μαίνονται ἀν' ώρεα καὶ θοαὶ ἵπποι.
ὡς καὶ Δέλφιν ἴδοιμι, καὶ ἐς τόδε δῶμα περάσαι
μαινομένῳ ἔκελος λιπαρᾶς ἔκτοσθε παλαίστρας.

ἶυγξ, ἕλκε τὸ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Τοῦτ ̓ ἀπὸ τῆς χλαίνας τὸ κράσπεδον ὤλεσε Δέλφις,
[γὼ νῦν τίλλοισα κατ' ἀγρίῳ ἐν πυρὶ βάλλω.
αἰαϊ Ερως ἀνιαρέ, τί μεν μέλαν ἐκ χροὺς αἷμα
ἐμφὺς ὡς λιμνᾶτις ἅπαν ἐκ βδέλλα πέπωκας;

ἶυγξ, ἕλκε τὸ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.

Σαύραν του τρίψασα κακὸν ποτὸν αὔριον οἰσῶ.
Θεστυλί, νῦν δὲ λαβοῦσα τὸ τὰ θρόνα ταῦθ ̓ ὑπόμαξον

41. tỷvos] k., xɛivos M3. vulg. in Antt., puncto in Brub., commate δινεῖτο a. p. et superscr. οι 6.

ποτ ̓ ἀμετέρῃσι 95

Med. Ald. Iunt.

--

θύραισιν

λάθος

45. ἔχει 2. p. 2. Μ. p1. 2. 9. Μ. Θησέα] k. a. p. 6. 9. M. Med. Ald. Iunt., Θασέα 15. Call., Θασσέα Υ.

λε

46. λαθήμεν D., λαθέμεν P;, λάθημεν s. 9. ἐϋπλοκάμω] k. D. ΜS. Υ., ἐϋπλοκάμου pl. vulg. Αριάδνης 9.

48. τῷ δ ̓ ἐπὶ] Ms. Med. Ald. Iunt., τῷ δ ̓ ἔπι Call. et tae. Ziegl., τῷδ ̓ ἔπι Wint., τῷδ ̓ ἐπὶ vulg. post Valck. Post Αρκάσι non distinctum

in Mor. seqq., colo inde a Wint.
50. περάσαι] k., περῆσαι 23.

vulg.

TESTIMM. 48. Serv. ad Aen. IV, 516. Id. et Philarg. ad Georg. III, 280. hippomanes. 58. Phrynich. Bekk. p. 64, 16. σαυρος. ἀρρενικῶς λέγουσι. Θεόκριτος θηλυκῶς εἶπε σαῦρον (σαύραν Valck.).

IMITT. 43] Virg. Ecl. VIII, 73. terna tibi haec primum triplici diversa colore | licia circumdo, terque hanc altaria circum | effigiem duco: numero deus impare gaudet. 53. 54] Ibid. 91. has olim exuvias mihi perfidus ille reliquit | pignora cara sui, quae nunc ego limine in ipso, terra, tibi mando. 55. 56] Nic. Eng. IV, 398. ἐμφὺς γὰρ (Ἔρως) ὥσπερ βδέλλα λιμνῆτις πίνει | τὸν αἵματος ῥοῦν πάντα.

60

II.

65

70

τᾶς τήνω φλιᾶς καθυπερτέρω ἷς ἔτι καὶ νῦν,
καὶ λέγ' ἐπιφθύζοισα· τὰ Δέλφιδος ὄστια μάσσω.“
ἶυγξ, ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα.
Νῦν δὴ μούνα ἐοῖσα πόθεν τὸν ἔρωτα δακρύσω;
ἐκ τήνω δ ̓ ἀρξῶ, τίς μοι κακὸν ἄγαγε τοῦτο.
ἦνθ ̓ ἡ τῶ Εὐβούλοιο καναφόρος μιν Αναξώ
ἄλσος ἓς Αρτέμιδος, τῷ δὴ τόκα πολλὰ μὲν ἄλλα
θηρία πομπεύεσκε περισταδόν, ἐν δὲ λέαινα.

φράζεό μεν τὸν ἔρωθ ̓ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα.
Καί μ' & Θευχαρίδα Θρᾷσσα τροφὸς ἃ μακαρῖτις
ἀγχίθυρος ναίοισα κατεύξατο καὶ λιτάνευσε
τὰν πομπὰν θάσασθαι· ἐγὼ δέ οἱ ἁ μεγάλοιτος
ὡμάρτευν βύσσοιο καλὸν σύροισα χιτῶνα
ἀμφιστειλαμένα, τὰν ξυστίδα τὴν Κλεαρίστας.
φράζεό μεν τὸν ἔρωθ ̓ ὅθεν ἵκετο, πότνα Σελάνα.

ἐκ θυμῷ δέδεμαι, ὃ δέ μευ λόγον οὐδένα ποιεῖ.

60. φλοιᾶς p. v., φιλίας a. et v. 1. in Scholl. καθυπερτέρω] καθυπέρτερον vulg. ἃς Med. Comma, quod vulgo ante as

Ald.

est, in f. v. transtuli.

[61.] ἐκ θυμώ] 23. Ald. Iunt. (cf. Scholl. ἐκδέδεμαι τῷ θυμῷ), ἐκ θυμῶ Ms. Call. vulg., ἐν θυμῷ a. s. 92. Med., ἐν θυμῷ at p. 6.

ποιῆ a. p. Versus deest in k. neque inventus erat a scholiasta, qui in Sch. P. verba &ς ἔτι interpretatur ἕως ἔτι ἐνδέχεται καταδεθῆναι αὐτόν.

61. ἐπιφθύζοισα] k. 23. Antt., —ζουσα a. p. 6. 9. D) 5. M5. Υ. ὄστια] κ, ὀστία k, ὀστέα 23. Ds. vulg. μάσσω] Ahlwardtus, πάσσω vulg.

63. δὲ Υ. – μούνα] conj. Val. ckenarius, μούνη kt vulg., μώνη k2. δακρύσω] k. 6. 23. Med. Ald., δακρυσῶ vulg., δακρυῶ p.

--

64. τήνω δ'] Κ., τίνος vulg. ἀρξῶ] ἄρξω Κ., ἄρξομαι p. 9., ἄρξωμαι s. 6. Med. Ald. Iunt., ἄρξομ ̓ ἐγώ α. ν. 23. D. M. Y. Call. ἄρξευμ ̓ ἐγώ 16.

τῶν βούλοιο Ald., τὼ ἐβούλοιο Iunt., τῶ ἐβούλοιο Call. vulg., ἦνθ τωβούλοιο p., ἅτ' ωυβώλοιο 23.

κανηφόρος κ. θ., κανιφόρος p.
άμιν] ἄμμιν vulg.

Μ. Υ., ἐπ' 9. Antt.
66. s] s k. a. p. 6. 16. 23. D5.
SchGen. cf. Gl6. ποκα, τότε),
τόκα]
πόκα lCall. et Zieglero teste libri,
δήποκα 23. Antt. et vulg.

69. Θευχαρίδα] conj. Reiskius,
Θευμαρίδα k. a. p. s. 6. 9. 23. Med.
Iunt., Θευχαρίλα D5. Μ. Υ. Ald.
Call. Θράσσα cum v. 1. φίλα 23.

70. κατηύξατο 23.

71. θάσασθαι] D5. corr. Μ5. Ys. Med. Ald. Iunt., Θεάσασθαι κ. a. p. 6. 9. 23. Call. et D. pr. ut videtur, ubi prius a in rasura duaum literarum scriptum.

72. Distinctionem, quae vulgo in f. v. est, transposui post αμφιστει λαμένα.

τὰν

φιστειλαμένη 6., κἀμφιστειλαμένα 73. ἀμφιστειλαμένα] s., ἀμvulg., κἀμφιστειλαμένη 23. Μ. Υ., 65. τῷ Εὐβούλοιο] (τω) εὐ- κλ] K. a. Ds. Ms. pr. Y. Comm., καὶ ἀμφιστειλαμένη p1 βούλοιο Vat., τῶν βούλοιο Med., τῆς p. 6. Μ. sup., τᾶς s. 9. 23. Antt. TESTIMM. 61. Eustath. 1392, 42. et 1482, 17. ἐπιφθύζειν.