τολμασεῖς ἐπιόντα μένειν θρασὺν ἀσπιδιώταν,
ᾗ τάχος εἰς Αἴγυπτον. ἀπὸ κροτάφων πελόμεσθα
πάντες γηραλέοι, καὶ ἐπισχερὼ ἐς γένυν ἕρπει
λευκαίνων ὁ χρόνος· ποιεῖν τι δεῖ, ἷς γόνυ χλωρόν. 70

Idyll. XV.
Συρακούσιαι ἢ ̓Αδωνιάζουσαι.

ད

ΓΟΡΓΩ.

p. v6 6. 23.
ἃς] k. p.
os 23. pr.

B. D. M., ois 23. sec. Y. vulg., ois ἕως DC, οἷος a?

Libri: k. a. p. s. 6. 9. (Vs. 71-fin.) 16.* 23. (Vs. 1–34. 86126.) D. L. M. Y. Med. Ald. Iunt. Call.

"

Συρακούσιαι ἢ ̓Αδωνιάζουσαι] a p. vulg. (Αδωνίζουσαι 23. M. Y.), sine tit. L.

1. ἔνδοι bis] Grammatici vid. infr., ἐνδοὶ vulg., ἠνδοὶ v. 1. in SchGen. Γοργοί] k. p., Γοργὼ 23. D. L. M. Y. vulg. - Verba Γοργοὶ —ἔνδοι Valckenarius Praxinoae vindicavit; in D. vulg. Εὐνόα praefixum, in L. M. Υ. Θεράπαινα, in 23. Θεράπνα Εὐνόα.

--

TESTIMM. 67-69. Eustath. 492, 41. et Scholl. II. δ, 502. in Ann. Pariss. III. 204, 10. ἀπὸ χρόνος. Eustath. 727, 26. et Scholl. II. 9, 518. ibid. p. 233, 20. ἀπὸ γηραλέοι. Eustath. 877, 10. et Phav. Ecl. 199, 31. ἐπισχερώ. Scholl. Arist. Ach. 219. corrupte ποιηταὶ δέ λόγων χλωρῶν. Eustath. Prooem. Pind. in Opuscc. p. 57, 22. παρὰ τῷ εἰπόντι ἃς γόνυ χλωρόν. Suid. s. v. στερρός: γόνυ χλ. Eustath. 812, 49. 1237, 22. 1615, 25. χλωρόν γόνυ. 1. Ioann. Al. 36, 8. ἔνδόι Πρ., ΕίΜ. 663, 28. ἐνδοὶ Πρ. (cod. D. ἔνδοι), Greg. §. 175. ἐνδοὶ Πρ. (Θ. ἐν ̓Αδωνιαζούσαις), ubi libri fere ἔνδοι. Apollon. de synt. 610, 20. τινὲς τὸ ἔνδοι πειράζουσα (leg. Πραξινόα) περιέσπασαν. Ann. Oxx. III. 397, 8. Eustath. 140, 13. 1839, 55. ἐνδοῖ.

IMITT. 69] Horat. Epod. 13, 6. dumque virent genua.

5

10

θαῦμ ̓ ὅτι καὶ νῦν ἦνθες. ὅρη δίφρον Εὐνόα. αὐτεῖ.
ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον.

ΓΟΡΓΩ.

Ἔχει κάλλιστα.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

ΓΟΡΓΩ.

Ὢ τᾶς ἀλεμάτω ψυχᾶς· μόλις ὗμιν ἐσώθη

Πραξινόα. πολλῶ μὲν ὄχλω, πολλῶν δὲ τεθρίππων· 5
παντᾷ κρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες·
ἃ δ ̓ ὁδὸς ἄτρυτος· τὺ δὲ μασσοτέρω ἔμ ̓ ἀπῴκεις.

--

ΠΡΑΞΙΝΟ4.

Ταῦθ ̓ ὁ πάραρος τῆνος ἐπ ̓ ἔσχατα γᾶς ἔλαβ ̓ ἐνθών
εἰλεόν, οὐκ οἴκησιν, ὅπως μὴ γείτονες ὠμες
ἀλλάλαις, ποτ ̓ ἔριν, φθονερὸν κακόν, αἰὲν ὁμοῖος. 10

ΓΟΡΓΩ.

Μὴ λέγε τὸν τεὸν ἄνδρα φίλα Δίνωνα τοιαῦτα,

T

2. ἦλθες k. p. 6. ὅρα a. 23 L. M. ὦ 'νόα w. — αὐτεῖ] αὖτῇ L. Med. Call., αὐτῇ k. a. p. 6, 23. M. Y. Ald. Iunt. Gregor, αὐτή D. Punctum ante hanc vocem addidi. - Verba θαῦμ' – ποτίκρανον Praxi

noae adscribuntur in 23. L. M. Med.

Call. vulg., Θεραπαίνῃ in Ald. Iunt.

3. Verba ἔχει κάλλιστα in D. Antt. Eunoae data, in p. s. 6. Ancillae, in L. M. Y. Θεραπαίνῃ, in 23. Θεράπνᾳ Εὐνόᾳ. Gorgoni tribuenda esse

Casaubonus viderat.

Καθίζευ.

Υ.- ύμιν] ύμμινΙ., ὔμμιν vulg. -ἐσώθή] L., ἐσώθην vulg., cf. GIEM.

5. πολλῶ μὲν ὄχλω] Wint., πολλοῦ μὲν ὄχλου 23. D. L. ME Y. vulg. Post Πραξινόα punctum Antt., comma Wins. Mor. vulg.

7. ἡ δ ̓ 23. L. · δὲ μασσοτέρω] δ ̓ ἑκαστέρω k. 23. pr., δ ̓ ἑκαστοτέρω 23. corr. L. M5. vulg. (in s4 o et pars literae τ sec.) ἀπώκεις] ἀποικεῖς vulg. 8. πάναρος Μ. γῆς] k. a. p. 23. M. Y5, yns (6.) D5. Antt., om. L. 9. εἰλεόν] ἰλεόν vulg.

10. αἰεὶ k. a. pr. (corr. sec.) L. Y. ὁμοῖος] k. a. p. s. 6. 16. 23. L. Y. Iunt., ὁμοίως M5, ἐμοὶο 23. sec. D. Med. Ald. Call., ἐμεῖο

4. @] 4. I. Antt., ὦ 23. Heins. vulg., Ω sine accentu et spiritu Ziegl. tac. ἀλεμάτω] coni. Stephanus, ἀδεμάτω k 23. L. M5 Iunt., ἀδέμάτου D. Med. Ald. Call., ἀδαμάτω ka. a. L. sup. η ἀδαμάτου p., ada- 6. marg. μάντου 6. sup., ἀδειμάντου s. 6. 16.

11. Δίνωνα τοιαῦτα] p24. 6.

TESTIMM. 2. 3. Greg. §. 176. τὸ κράνιον κράνον λέγουσιν, ὡς ὁ αὐτός· δίφρον αὐτῇ ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον. Ita Schaef., ποτικράνον Koen., qui primus verba ὡς ὁ αὐτὸς seqq. e codd. edidit. At codd. a. b. ἔμβαλε ποτὶ κράνον, c. ἔμβαλλε ποτὶ κράνον Gregorii interpretationi magis convenienter, ut Schaeferus vidit. 4. Greg. §. 177. ἀδέματί τον ψυχήν s. n. 8. Eustath. 672, 60. 1319, 12. πάραρος.

15

τῶ μικκῶ παρεόντος· ὅρη γύναι, ὡς ποθορῇ τυ. θάρσει Ζωπυρίων, γλυκερὸν τέκος· οὐ λέγει ἀποῦν.

ΠΡΑΞΙΝΟ 4.

Αἰσθάνεται τὸ βρέφος, ναὶ τὰν πότνιαν. καλὸς ἀπφῦς.
κέπφος μὰν τῆνος τὰ πρόαν – λέγομες δὲ πρόαν θην 15
βάντα νίτρον καὶ φῦκος ἀπὸ σκανᾶς ἀγοράσσειν -
ἦνθε φέρων ἅλας ἅμιν, ἀνὴρ τρισκαιδεκάπηχυς.

ΓΟΡΓΩ.

Χωμὸς ταὐτῷ ἔχει, φθόρος ἀργυρίω, Διοκλείδας·

23. M. Y. Iunt., δίχωνα τ— k., δίκωνα τ- L., δίωνα τ- α2. s., διώ10 τ p', τοιαῦτα διώνα (*) D. Med. Ald. Call. Fortasse vera lectio

Δίκωνα, quod praeter L. extat in 11. mg. A. E. F. N. O. corr. P., vel Δίκκωνα.

12. μικρῶ p. 6. ὅρα L. M. 13. θάρση a. p. – λέγει] k. 23., λέγω 23. sup. L. vulg. ἀπφύν a. p. 6. L. ICall., ἀπφύς Μ. — Versum vulgo Praxinoae tributum Spohnius Gorgoni vindicavit.

14. πότνιαν] k. a. p. s. 6. 16. 23. D. L. M. Υ., πότναν Antt. ἀπφύς 6. L. M., ἀπφύν L. sup. Versum vulgo Gorgoni datum Praxinoae esse idem Spohnius vidit.

―――――

15. κέπφος] ἀπφῦς vulg., ἀπφὺς 6. 23. L. μὰν] k. (a.) p. s. 23. M5. Y., uèv 6. D. L. Antt. τὰ πρόαν] k. a. p. s. 16. 23. pr. L. M. Y. Iunt, τὰν πρόαν 6., πρόαν 23. corr., πρώαν D5. Med. Ald. Call. λέγωμες Call. - δὲ πρόαν] k. 23. L. M5 Iunt., πρόαν sine δὲ a.,

πρώαν p. s. 6. D. Y. Med. Ald. Call.
Post nv in Med. Ald. Call. com-
ma est, in Iunt. nulla distinctio.
16. βάντα] βᾶντα 0. corr., πάν-
τα vulg. ἀγοράσδειν] ἀγο-
ράσδων vulg., cf. SchM. νίτρον καὶ
φῦκος ὠνήσασθαι ἀπελθὼν ἅλας
ἤνεγκεν ἡμῖν. Interpunctionem no-
vavi. In f. v. Antt. punctum habent,
Mor. vulg. comna; post πάντα in
Ald. comma, in Med. Iunt. nihil, in
uncinis inclusa.
Call. et vulg. verba λέγομες — πάντα

17. ἦλθε 23. L. SchHermog., κἦνθε D. Med. Ald. Iunt. άμιν] ἄμιν 11., ἄμμιν vulg., ὕμμιν pi. C., ὔμμιν p2.1. τρισκαιδεκάπηxvs] k. a. p. 6. 23. D. L5 M5. Y. Antt. SchHerm.

4.

18. ταὐτῷ] ταυτᾷ coni. Reiskius ἐπὶ τῇ αὐτῇ ὁδῷ interpretatus, ut ταὐτῷ voluisse videatur, ταὐτὰ C. K., ταῦτα F., ταῦτα ἔχει ICall., ταῦτ ̓ k. p., ταῦτα γ ̓ Mā Y5 Med. Ald. Call., ταῦτά γ ̓ vulg., ταὐτά γ ̓ Mor. ἀργυρίω]“Wint., ἀργυρίου k. a. p. 6. 23. D. L. M5. Y. Antt.

TESTIMM. 13. Eustath. 565, 28. 971, 30. ἀπφύς. Greg. §. 132. ἀπφύν s. n. (codd. a. b. ἀπφῦν). 17. Scholl. Hermog. Rhett. VII. p. 970. ἐν γὰρ Συρακουσίαις ἢ Αδωνιαζούσαις (codd. ἀδωνιζούσαις) δύο γυναικῶν πολλὰ πρὸς ἀλλήλας λεγομένων δωριστὶ καὶ πολλῷ τῷ ἄ χρωμένων οἷον; θᾶσαι κ. τ. λ. (vid. ad Vs. 65.) καὶ γραιᾶν ἀ. π. (Vs. 19.) καὶ ἦλθε τρισκαιδεκάπηχυς (Mon. Par. 2. et teste Bastio Par. nr.1983. atque 2977. i. e. Par. i. ὧν ἦν pro ἀνὴρ) ἔφη τις ἀκούσας αὐτῶν, ὡς πλατειάσδουσαι ἅπαντά (codd. Par. 1. Ven. πλατιάζουσαι, Μon. πλατειάσουσαι, Par. nr. 1983. recte πλατειάζουσαι, deinde omnes έπονται pro ἅπαντα), ὅ ἐστι πλατέως λαλοῦσαι.

20

25

ἑπταδράχμως κυνάδας, γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν,
πέντε πόκως ἔλαβ ̓ ἐχθές, ἅπαν ῥύπον, ἔργον ἐπ ̓ ἔργῳ. 20
ἀλλ ̓ ἴθι τὠμπέχονον καὶ τὰν περονατρίδα λάζευ.
βῆμες τῶ βασιλῆος ἐς ἀφνειῶ Πτολεμαίω
θασόμεναι τὸν Αδωνιν· ἀκούω χρῆμα καλόν τι
κοσμεῖν τὰν βασίλισσαν.

ΠΡΑΞΙΝΟ Α.

Ἐν ὀλβίω ὄλβια πάντα.

ἡνίδ ̓ ἐγών. εἴπαις κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι,

ΓΟΡΓΩ.

Ἕρπειν ὥρα κ ̓ εἴη.

19. ἑπταδράχμως] k. a. p. s. 6. 23. D. L. M. Y. Med. Ald. Iunt., (ἑπτὰ) δραχμῶς 10., ζ' δράχμως Call. πηρᾶν] k. p. s. L. Y. vulg., πηρῶν D. Med. Ald. Iunt., πυρῶν

,

Call.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.
̓Αεργοῖς αἰὲν ἑορτά.

ῥύ

20. πόκους k. p. L. ICall. πον] k. 23. L. M. Eust., ῥύπος D.

Y. vulg.

21. λάζευ] 6. L. corr. Y., δάξευ L. pr., λδαζευ 23., λαζεῦ vulg. –

22. 23. βῶμες s. 6. 16. Υ. - θασσόμεναι Call., θασόμεθα p. 23. (sup. ναι sec.) L. Μ., θασοῦμες D. ̓́Αδωνιν], ̓́Αδωνιν vulg. Verba Πτολ. ἀκούω desunt in Med. Ald.

24. κοσμείν] . k. p. 6. 23. L. Μ5· Υ., κοσμῇν Med. Ald. Iunt., κοσμῆν Call. vulg. τὴν 6. Υ. ὀλβίῳ Med. Ald. Iunt.

25. ἡνίδ ̓ ἐγών] ὧν ἴδες ὧν a. s. 6. 16. 23. L. Y. Greg., ὧν εἶδες ὧν k. p. ὧν εἶδες ὧν pl Μ5, ὧν εἶδες χ ̓ ὧν vulg., ὧν εἶδες

"

25

χ ̓ ὦν Iunt. - εἶπαις κεν] Brunck.
praeeunte Toupio, qui εἶπαις ἂν
(Scholl. διηγήσαιο ἂν), εἶπες κεν
Κ., εἶπες καὶ Μ5, εἶπες καὶ κ.
p. s. 6. 23. L., εinas nai a2 s2. 16.

οι

(ut videtur) Y. Greg., εἶπας sine καὶ vulg. — ἰδοῖσα] με a. s. 6. vulg., ἰδοῦσα k*· p. 23. L. M5 (τὺ 15 ut vulg.) Vulgata personarum distributio in Vs. 18-25., quam secuti sumus, e Lovan. manavit. Eandem voluit Call., sed ante Vs. 23. sphalmate II. praefixum habet. In D. Med. Ald. Iunt. Vs. 18-24. Gorgoni data, sequentia Praxinoae. Contra in p1. s. 6. L. omnia Gorgonis sunt, sed in pt adscripto ante Vs. 25. Gorgonis nomine, ut appareat Praxinoae no

men ante omissum esse. Postremo in 23. Vs. 21-25. Praxinoae adscribuntur.

26. ἕρπειν] k. p. 16. 23. L. M5. Υ5, ἕρπην a. 6. Call., ἕρπην D. Med.

Ald. Iunt.

TESTIMM. 19. Greg. §. 133. κυνάδας s. n. Scholl. Hermog. 1. 1. γραιᾶν ἀπ. πηρᾶν (Parr. 1983. et 2977. sec. Βast. γραίαν πηρὰν), Ioann. Sicel. ad Herm. Rhett. VI. p. 226. (ἐν ̓Αδωνιαζούσαις τῷ δράματι) γραιᾶν ἀποτίλλεται (ita codex) πηρᾶν, Tzetz. ad Hermog. ap. Koen. ad Greg. p. 329. (Αδωνιάζουσαι ἢ Συρακούσιαι) γραίας ἀποτίλματα πηρᾶν. 20. Eustath. 108, 19. 1553, 42. ἅπαν ῥύπον, 25. Greg. §. 134. de ἴδες diserte testatus. 26. Greg. S. 135. ἀεργός s. n.

30

35

Εὐνόα, αἶρε τὸ βᾶμα καὶ ἐς μέσον ἁνιόδρυπτε
θές. πάλιν αἱ γαλέαι μαλακῶς χρῄζοντι καθεύδειν.
κινεῦ δή, φέρε θᾶσσον ὕδωρ. ὕδατος πρότερον δεῖ.
ἃ δὲ σμᾶμα φέρει. δὸς ὅμως. σμῆ δή ποκ'. ἄπληστε, 30
ἔγχει ὕδωρ. δύστανε, τί μευ τὸ χιτώνιον ἄρδεις;
παύε ̓, ὅχ ̓ οἷα θεοῖς ἐδόκει, τοιαῦτα νένιμμαι.
ἁ κλὰξ τᾶς μεγάλας πεῖ λάρνακος; ὧδε φέρ ̓ αὐτάν.

ΓΟΡΓΩ.

Πραξινόα, μάλα τοι τὸ καταπτυχὲς ἐμπερόναμα
τοῦτο πρέπει· λέγε μοι, πόσσω κατέβα τοι ἀφ ̓ ἱστῶ; 35

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

Μὴ μνάσῃς Γοργοῖ· πλέον ἀργυρίω καθαρῶ μνᾶν
ἢ δύο· τοῖς δ ̓ ἔργοις καὶ τὰν ψυχὰν προτέθεικα.

27. βᾶμα] νᾶμα vulg. – ἁνιόδρυπτε] αἰνόδρυπτε κ. a. Y Iunt., οἰνόδρυπτε 6., οἰνοίδρυπτε ISch6, αἰνόθρυπτε 6. sup. et vulg.

28. χρήζοντι] D. L. M. Y. Mor., χρήζοντι k. a. 23. Antt., χρήσδοντί p., de 6. non apparet. καθεύ. δειν] k. p. 6. 23. L5 M5 Υ, καθεύδην a. Call., καθεύδην D. Med. Ald. Iunt. Distinctionem, quae vulgo post πάλιν est auctore Winsemio (in Antt. nulla), cum Mor. ante hanc vocem transposui.

4.

20. θάσσον φέρε pla (φέρ p?) 30. ἃ δὲ σμᾶμα] God. Hermannus, ἁδὲς νὰμα k4, ἅδ' ἐς νᾶμα k? a. (sup. ἐς scripto τι sec.) D., ἁδὲς νᾶμα st pr., ἄδ ̓ ἐς νᾶμα L., ἀδὲς ὕδωρ et pro v. l. ἄδες νᾶμα p., ἅδ ̓ δὲς νᾶμα 6., ἀδδὲς νῆμα s. sec., ἄδδες νάμα 16. Υ., ἀϊδ ̓ ἐς νᾶμα 23. Mb3, ἀϊδ” ἐονᾶμα Με, εἰς νᾶμα 23. sec., ἅδ ̓ ὡς νᾶμα Med. Ald., ἃ δ ̓ ὡς νᾶμα Iunt. Call. σμῆ δή ποκ”] μὴ δὴ πολὺ Κ., μὴ δὲ πολὺ a. p. 23. L., μὴ πουλὺρίου vulg. In distinctione ulimorum Winsemium secutus sum; Antt. punctum habent in f. v., quod Steph. delevit.

ä d'

―――

31. μου p′, μοι pl

ἄρδεις]

TESTIMM. 30. Greg. 136. τὸ δαψιλὲς ἀδές s. n.

Μ. Υ. vulg., ἄρδης a., ἀρδεὶς D. L.
Antt.

Recte distinxerunt Eob. Hes

sus et Crisp., postea Valckenarius Luzacio auctore, ante quem δύστανε vulgo ad praecedentia relatum erat; in Call. nulla distinctio.

32. παύε, ὅχ ̓ οἷα] παύε ὁχοῖα pt, παύε ὀχοῖα pl. w', παύεο χοῖα p w?, πάνε ὁποῖα k. 6. 16. Υ., παύεο (ὁποῖα) s2, παυσόκολα a., παύσεο χοῖᾳ Μ., παύσεο. κ ̓ οἷα 23., παύσε ̓ ὁποῖα L. pr. (ὁποία sec. rec.), παῦσαι. ὁποῖα Iunt., παύσαι. ὁποία D. Med. Ald. Call. ταῦτα pro τοιαῦτα a., ταύτη γε D. Med., ταυτῆ γε 6. marg.

33. κλάξ] [Call. Steph. vulg., κλᾶξ Antt., κλὰξ L., κλαγξ k? ? τῆς μεγάλης κ. p. 23. L. πεῖ] πῆ k. p. 6. Y., πᾶ 23. Antt., πᾷ Comm. vulg. αὐτήν p. L. Υ. 34. ἐμπερόνημα 6. Υ. 35. πρέπη a.

36. Γοργὼ k2 a. L. M. ἀργυk. p. L. καθαροῦ k. p. Iunt., καθαρῶν 6. (v sec.), καθαρᾶν a. D.

L. Med. Ald.

37. προτέθεικα] k. a. pr. p24. 6. L. M. Y. Iunt., ποτέθρικα pl, προτέθηκα a. corr. D. Med. Ald. Cal.