τολμασεῖς ἐπιόντα μένειν θρασὺν ἀσπιδιώταν,
ᾗ τάχος εἰς Αἴγυπτον. ἀπὸ κροτάφων πελόμεσθα
πάντες γηραλέοι, καὶ ἐπισχερὼ ἐς γένυν ἕρπει
λευκαίνων ὁ χρόνος· ποιεῖν τι δεῖ, ἷς γόνυ χλωρόν. το

k. a. p. s. v. 6. 16. 23. B. D. L. M. Ys. Med. Iunt., ἀμφοτέρας Ald, ἀμφοτέρων Call. - βεβηκώς 6. Υ., βεβαιών L. sec. Med. Ald.

66. τολμησεῖς 6. Υ., τολμασῆς Α. p. v., τολμᾶς B. D. · μένην a. p. 4. L. pr., μένην pl. Med.

67. ᾧ τάχος] Μor. vulg., αἱ ταχὸς Dé. ὰ τάχος k. sec. 23. sec. Iunt. Call., ἃ τάχος Med., ἃ & τάχος 23., ἡ ἡ τάχος L., ὦ τάχος k. pr. Ald., ὦ ταχὺς Β. D. κροτάφω v. 23. pr. L. pr. M.

69. ποιείν] Κ. a. p. v. 6. 23. B. D. L. M. Antt. &ς] k. p. Eustath., ὡς ν., ὡς L., ὡς 23. pr.

Eustath. 727, 26. et Scholl. γηραλέοι. Eustath. 877, 10. Scholl. Arist. Ach. 219. corEustath. Prooem. Pind. in

-

TESTIMM. 67-69. Eustath. 492, 41. et Scholl. Π. δ, 502. in Ann. Pariss. III. 204, 10. ἀπὸ — χρόνος. II. 9, 518. ibid. p. 233, 20. άлò et Phav. Ecl. 199, 31. ἐπισχερώ. rupte ποιηταὶ δὲ λόγων χλωρῶν. Opuscc. p. 57, 22. παρὰ τῷ εἰπόντι ἧς γόνυ χλωρόν. Suid. s. v. στερρός: γόνυ χλ. Eustath. 812, 49. 1237, 22. 1615, 25. χλωρόν γόνυ. 1. Ioann. Al. 36, 8. ἔνδοι Πρ., Ε.Μ. 663, 28. ἐνδοί Πρ. (cod. D. ἔνδοι), Greg. S. 175. ἐνδοὶ Πρ. (Θ. ἐν 'Αδωνιαζούσαις), ubi libri fere ἔνδοι. Apollon. de synt. 610, 20. τινὲς τὸ ἔνδοι πειράζουσα (leg. Πραξινόα) περιέσπασαν. Ann. Oxx. III. 397, 8. Eustath. 140, 13. 1839, 55. ἐνδοῖ.

IMITT. 69] Horat. Epod. 13, 6. dumque virent genua.

θαῦμ ̓ ὅτι καὶ νῦν ἦνθες. ὅρη δίφρον Εὐνόα. αὐτεῖ.

ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον.

ΓΟΡΓΩ.

Ἔχει κάλλιστα.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

ΓΟΡΓΩ.

Καθίζει.

5

10

Ὢ τᾶς ἀλεμάτω ψυχᾶς· μόλις υμιν ἐσώθη

Πραξινόα. πολλῶ μὲν ὄχλω, πολλῶν δὲ τεθρίππων· ὁ παντᾷ κρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες·

ἃ δ ̓ ὁδὸς ἄτρυτος· τὺ δὲ μασσοτέρω ἔμ' ἀπώκεις.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

Ταῦθ ̓ ὁ πάραρος τῆνος ἐπ ̓ ἔσχατα γᾶς ἔλαβ ̓ ἐνθών
εἰλεόν, οὐκ οἴκησιν, ὅπως μὴ γείτονες ώμες

ἀλλάλαις, ποτ ̓ ἔριν, φθονερὸν κακόν, αἰὲν ὁμοῖος. 10

ΓΟΡΓΩ.

Μὴ λέγε τὸν τεὸν ἄνδρα φίλα Δίνωνα τοιαῦτα,

2. ἦλθες k. p. 6. ὄρα a. 23. L. M. ὦ νόα w. — αὐτεί] αὐτῆ L. Med. Call., αὐτῇ k. a. p. 6, 23. Μ. Υ. Αld. Iunt. Gregor, αυτή D. Punctum ante hanc vocem addidi. - Verba θαῦμ' - ποτίκρανον Praxinoae adscribuntur in 23. L. M. Med. Call. vulg., Θεραπαίνῃ in Ald. Iunt. 3. Verba έχει κάλλιστα in D. Antt. Eunoae data, in p. s. 6. Ancillae, in L. Μ. γ. Θεραπαίνῃ, in 23. Θεράπνα Εὐνόα. Gorgoni tribuenda esse Casaubonus viderat.

4. ] 4. L. Antt., ὦ 23. Heins. vulg., Ω sine accentu et spiritu Ziegl. tac. ἀλεμάτω] coni. Stephanus, ἀδεμάτω κ4 23. L. Ms. Iunt., ἀδεμάτου D. Med. Ald. Call., ἀδαμάτω k2. a. L. sup., ἀδαμάτου p., άδαμάντου 6. sup., ἀδειμάντου s. 6. 16.

Υ.- υμιν] ἔμμινι, ἔμμιν νοίς. ἐσώθη] L., ἐσώθην vulg., cf. GIEM.

5. πολλῶ μὲν ὄχλω] Wint., πολλοῦ μὲν ὄχλου 23. D. L. MS. Y. vulg. Post Πραξινόα punctum Antt., comma Wins. Mor. vulg. 7. ή δ' 23. L. δὲ μασσοτέ ρω] δ' ἑκαστέρω k. 23. pr., δ ̓ ἑκαστοτέρω 23. corr. L. Μ. vulg. (in so et pars literae v sec.) ἀπώ κεις] ἀποικεῖς vulg.

8. πάναρος Μ. γᾶς] k. a. p. 23. M. Y5, yns (6.) D5. Antt., om. L. 9. εἰλεόν] λεόν vulg.

10. αἰεὶ k. a. pr. (corr. sec.) L. Y. ouoios] k. a. p. s. 6. 16. 23. L. Y. Iunt., ὁμοίως Με, ἐμοῖο 23. sec. D. Med. Ald. Call., ἐμεῖο 6. marg.

11. Δίνωνα τοιαῦτα] p24. 6.

TESTIMM. 2. 3. Greg. S. 176. τὸ κράνιον κράνον λέγουσιν, ὡς ὁ αὐτός· δίφρον αὐτῇ ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον. Ita Schaef., ποτικράνον Koen., qui primus verba ὡς ὁ αὐτὸς seqq. e codd. edidit. At codd. a. b. ἔμβαλε ποτὶ κράνον, c. ἔμβαλλε ποτὶ κράνον Gregorii interpretationi magis convenienter, ut Schaeferus vidit. 4. Greg. §. 177. ἀδέματον ψυχήν s. n. 8. Eustath. 672, 60. 1319, 12. πάραρος.

15

κωνα τ

τῶ μικκῶ παρεόντος· ὅρη γύναι, ὡς ποθορῇ τυ. θάρσει Ζωπυρίων, γλυκερὸν τέκος· οὐ λέγει ἀποῦν.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

Αἰσθάνεται τὸ βρέφος, ναὶ τὰν πότνιαν. καλὸς ἀπφῦς.
κέπφος μὲν τῆνος τὰ πρόαν – λέγομες δὲ πρόαν θην
βάντα νίτρον καὶ φῦκος ἀπὸ σκανᾶς ἀγοράσδειν -
ἦνθε φέρων ἅλας ἅμιν, ἀνὴρ τρισκαιδεκάπηχυς.

ΓΟΡΓΩ.

Χωμὸς ταὐτῷ ἔχει, φθόρος ἀργυρίω, Διοκλείδας·

23. Μ. Y. Iunt., δίχωνα T- - Κ., διL., δίωνα τ a. 5., διώνα τη μ', τοιαῦτα διώνα (*) D. Med. Ald. Call. Fortasse vera lectio Δίκωνα, quod praeter L. extat in 11. mg. A. E. F. N. O. corr. P., vel Δίκκωνα.

14. πότνιαν] k. a. p. s. 6. 16. 23. D. L. Μ. Υ., πότναν Antt. ἀπούς 6. L. Μ., ἀπούν L. sup. Versum vulgo Gorgoni datum Praxinoae esse idem Spohnius vidit.

15. κέπφος] ἀποῦς vulg., ἀπ qvs 6. 23. L. — μàv] k. (a.) p. s. 23. Μ5. Υ., μὲν 6. D. L. Antt. τὰ πρόαν] k. a. p. s. 16. 23. pr. L. M. Y. Iunt., τὰν πρόαν 6., πρόαν 23. corr., πρώαν D. Med. Ald. Call. λέγωμες Call. δὲ πρόαν] Κ. 23. L. Ms. Iunt., πρόαν siue δὲ a.,

15

πρώαν p. s. 6. D. Y. Med. Ald. Call. Post nv in Med. Ald. Call. comma est, in Iunt. nulla distinctio.

16. βάντα] βαντα 0. corr., πάντα vulg. - ἀγοράσειν] ἀγοράσδων vulg., cf. SchM. νίτρον καὶ φύκος ὠνήσασθαι ἀπελθὼν ἅλας ἤνεγκεν ἡμῖν. Interpunctionem novavi. In f. v. Antt. punctum habent, Mor. vulg. comma; post πάντα in Ald. comma, in Med. Iunt. nihil, in uncinis inclusa. Call. et vulg. verba λέγομες - πάντα

17. ἦλθε 23. L. SchHermog., κἦνθε D. Med. Ald. Iunt. άμιν] ἄμιν 11., ἄμμιν vulg., ύμμιν pl. C., ὄμμιν μ2.4. τρισκαιδεκάπηxvs] k. a. p. 6. 23. D. Lă M3. Y.

Antt. SchHerm.

18. ταὐτῷ] ταυτῷ coni. Reiskius ἐπὶ τῇ αὐτῇ ὁδῷ interpretatus, ut ταυτα voluisse videatur, ταὐτὰ Ο. Κ., ταῦτα F., ταῦτα ἔχει ICall, ταῦτ ̓ k. p., ταῦτα γ' Μs. γ. Med. Ald. Call., ταῦτά γ' vulg., ταὐτά γ' Mor. – ἀργυρίω] Wint., ἀργυρίου Κ. a. p. 6. 23. D. L. M5. Y. Antt.

TESTIMM. 13. Eustath. 565, 28. 971, 30. ἀπούς. Greg. S. 132. ἀπούν s. n. (codd. a. b. ἀπφῦν). 17. Scholl. Hermog. Rhett. VII. 970. ἐν γὰρ Συρακουσίαις ἢ Αδωνιαζούσαις (codd. αδωνιζούσαις) δύο γυναικῶν πολλὰ πρὸς ἀλλήλας λεγομένων δωριστὶ καὶ πολλῷ τῷ ἀ χρωμένων οἷον· θᾶσαι κ. τ. λ. (vid. ad Vs. 65.) καὶ γραιᾶν ἀ. π. (Vs. 19.) καὶ ἦλθε τρισκαιδεκάπηχυς (Mon. Par. 2. et teste Bastio Par. nr. 1983. atque 2977. i. e. Par. 1. ὧν ἦν pro ἀνὴρ) ἔφη τις ἀκούσας αὐτῶν, ὡς πλατειάσδουσαι ἅπαντα (codd. Par. 1. Ven. πλατιάζουσαι, Mon. πλατειάσουσαι, Par. nr. 1983. recte πλατειάζουσαι, deinde omnes ἕπονται pro ἅπαντα), ὅ ἐστι πλατέως λαλοῦσαι.

20

25

ἑπταδράχμως κυνάδας, γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν, πέντε πόκως ἔλαβ ̓ ἐχθές, ἅπαν ῥύπον, ἔργον ἐπ ̓ ἔργῳ. 20 ἀλλ ̓ ἴθι τὠμπέχονον καὶ τὰν περονατρίδα λάξευ.

βᾶμες τῶ βασιλῆος ἐς ἀφνειῶ Πτολεμαίω

θασόμεναι τὸν Αδωνιν· ἀκούω χρῆμα καλόν τι
κοσμεῖν τὴν βασίλισσαν.

ΠΡΑΞΙΝΟΑ.

Ἐν ὀλβίω ὄλβια πάντα. ἡνίδ ̓ ἐγών. εἴπαις κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι,

25

χ ̓ ὧν Iunt. — εἴπαις κεν] Brunck. praeeunte Toupίο, qui εἴπαις ἂν (Scholl. διηγήσαιο αν), εἶπες κεν

οι

Κ., εἶπες καὶ Μ», εἶπες καὶ k. a. p. s1. 6. 23. L., ɛinas nai a2 s2. 16.

(ut videtur) Y. Greg., εἶπας sine καὶ vulg. - ἰδοῖσα] μ& a. s. 6. vulg., ἰδοῦσα k4. p. 23. L. M5. (τὸ 1,5. ut vulg.) Vulgata personarum distributio in Vs. 18-25., quam secuti sumus, e Lovan. manavit. Eandem voluit Call., sed ante Vs. 23. sphalmate II. praefixum habet. In D. Med. Ald. Iunt. Vs. 18-24. Gorgoni data, Contra in pl sequentia Praxinoae. Verba

δαζεν 23., λαζεῦ vulg.

p.

22. 23. βώμες s. 6. 16. Υ. θασ σόμεναι Call., θασόμεθα 23. (sup. ναι sec.) L. Μ., Θασοῦμες D. Αδωνιν] "Αδωνιν vulg. Πτολ. ἀκούω desunt in Med. Ald.

s. 6. L. omnia Gorgonis sunt, sed in pt adscripto ante Vs. 25. Gorgonis homine, ut appareat Praxinoae nomen ante omissum esse. Postremo in 23. Vs. 21-25. Praxinoae adscribuntur.

26. έρπειν] k. p. 16. 23. L. ΜS. Υ, ἔρπην a. 6. Call., ἕρπην D. Med.

Ald. Iunt.

TESTIMM. 19. Greg. S. 133. κυνάδας s. n.

Scholl. Hermog. l.

1. γραιᾶν ἀπ. πηρᾶν (Parr. 1983. et 2977. sec. Βast. γραίαν πηρὰν), Ioann. Sicel. ad Herm. Rhett. VI. p. 226. (ἐν ̓Αδωνιαζούσαις τῷ δράματι) γραιᾶν ἀποτίλλεται (ita codex) πηραν, Tzetz. ad Hermog. ap. Κoen. ad Greg. p. 329. ('Αδωνιάζουσαι ἢ Συρακούσιαι) γραῖας ἀποτίλματα πηρᾶν. 20. Eustath. 108, 19. 1553, 42. ἅπαν ῥύπον. 25. Greg. S. 134. de ἴδες diserte testatus. 26. Greg. S. 135. ἀεργός s. n.

t

30

35

Εὐνόα, αἶρε τὸ βᾶμα καὶ ἐς μέσον ἁνιόδρυπτε

θές. πάλιν αἱ γαλέαι μαλακῶς χρῄζοντι καθεύδειν.
κινεῖ δή, φέρε θάσσον ὕδωρ. ὕδατος πρότερον δεῖ.
ἃ δὲ σμᾶμα φέρει. δὸς ὅμως. σμῆ δή ποκ'. ἄπληστε, 30
ἔγχει ὕδωρ. δύστανε, τί μευ τὸ χιτώνιον ἄρδεις;
παύε ̓, ὅχ ̓ οἷα θεοῖς ἐδόκει, τοιαῦτα νένιμμαι.
ἁ κλὰξ τᾶς μεγάλας πεῖ λάρνακος; ὧδε φέρ' αὐτάν.

ΓΟΡΓΩ.

Πραξινόα, μάλα τοι τὸ καταπτυχὲς ἐμπερόναμα
τοῦτο πρέπει· λέγε μοι, πόσσω κατέβα τοι ἀφ ̓ ἱστῶ; 35
ΠΡΑΞΙΝΟΛ.

Μὴ μνάσῃς Γοργοῖ· πλέον ἀργυρίω καθαρῶ μνᾶν
ἢ δύο· τοῖς δ ̓ ἔργοις καὶ τὴν ψυχὴν προτέθεικα.

-

27. βᾶμα] νᾶμα vulg. - & νιόδρυπτε] αἰνόδρυπτε k. a. Y. Iunt., οἰνόδρυπτε 6., οἰνοίδρυπτε 1Sch6., αἰνόθρυπτε 6. sup. et vulg.

28. χρήζοντι] D. L. M. Y. Mor., χρήζοντι κ. a. 23. Antt., χρήσδοντί p., de 6. non apparet. καθεύ dɛɩv] k. p. 6. 23. L3. M5. Y3. και θεύδην a. Call., καθεύδην D. Med. Ald. Iunt. Distinctionem, quae vulgo post πάλιν est auctore Winsemio (in Antt. nulla), cum Mor. ante hanc vocem transposui.

29. θάσσον φέρε pl. 4. φέρ' p.) 30. ἃ δὲ σμᾶμα] God. Hermannus, ἁδὲς νᾶμα κ', ἅδ ̓ ἐς νᾶμα k. a. (sup. es scripto τι sec.) D., ἁδὲς νάμα st. pr., ἄδ ̓ ἐς νᾶμα L., ἀδὲς ὕδωρ et pro v. 1. ἄδὲς νᾶμα p., αδ δὲς νάμα β., ἀδδὲς ναμα s. sec., ἄδδες νάμα 16. Υ., ἀϊδ ̓ ἐς νᾶμα 23. Μb. 3., ἀϊδ ̓ ἐονᾶμα Με, ἃ δ ̓ εἰς ναμα 23. sec. ἅδ' ὡς νᾶμα Med. Αld., ἃ δ ̓ ὡς νᾶμα Iunt. Call. σμη δή ποκ'] μὴ δὴ πολὺ κ., μὴ δὲ πολὺ a. p. 23. L., μὴ πουλι vulg. In distinctione ultimorum Winsemium secutus sum; Antt. punctum habent in f. v., quod Steph. delevit.

Μ. Υ. vulg., ἄρδης a., ἀρδεὶς D. L. Antt. Recte distinxerunt Eob. Hessus et Crisp., postea Valckenarius Luzacio auctore, ante quem δύστανε vulgo ad praecedentia relatum erat; in Call. nulla distinctio.

32. παύε ̓, ὅχ ̓ οἷα] παύε ὁχοῖα ρε, παύε ὀχοῖα pl. wt, παύει χολα pr. w, πανε ὁκοῖα k. 6. 16. Υ., παύεο (ὁκοῖα) 52, παυσὁποῖα a., παύσει χοἷα Μ., παύσεο. κ' οἷα 23., παύσε ̓ ὁκοῖα L. pr. (ὁποῖα sec. rec.), παῦσαι. ὁκοῖα Iunt., παύσαι. ὁποῖα D. Med. Ald. Call. ταῦτα pro τοιαῦτα a., ταύτη γε D. Med., ταυτῆ γε 6. marg.

30. Greg. 136. τὸ δαψιλὲς ἀδές s. n.