Roma si vestrum est opus, Iliaeque Sospite cursu, Cui per ardentem sine fraude Trojam Liberum munivit iter, daturus Plura relictis: Di, probos mores docili juventac, Di, senectuti placidae quietem, Romulae genti date remque prolemque Et decus omne! Quaeque vos bobus veneratur albis Jam mari terraque manus potentes Jam Fides et Pax et Honos Pudorque Priscus et neglecta redire Virtus Audet, apparetque beata pleno Copia cornu. Augur et fulgente decorus arcu Phoebus acceptusque novem Camenis, Corporis artus, 40 45 5) 55 60 Applicet aures. Haec Jovem sentire deosque cunctos Spem bonam certamque domum reporto, Doctus et Phoebi chorus et Dianae Dicere laudes. 75 EPODON LIBER. I. IBIS Liburnis inter alta navium, Quid nos, quibus te vita sit superstite An hunc laborem mente laturi decet Vel Occidentis usque ad ultimum sinum Roges tuum labore quid juvem meo, Comes minore sum futurus in metu, Qui major absentes habet; Ut assidens implunibus pullis avis Magis relictis, non, ut adsit, auxili Libenter hoc et omne militabitur Aratra nitantur mea, Pecusve Calabris ante sidus fervidum Lucana mutet pascuis, Neque ut superni villa candens Tusculi Satis superque me benignitas tua Quod aut avarus ut Chremes terra premam, II. BEATUS ille qui procul negotiis, Neque excitatur classico miles truci, Ergo aut adulta vitium propagine Aut in reducta valle mugientium Aut pressa puris mella condit amphoris, 15 Vel cum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pira, Qua muneretur te, Priape, et te, pater Libet jacere modo sub antiqua ilice, Labuntur altis interim ripis aquae, Queruntur in silvis aves, Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, Somnos quod invitet leves. At cum tonantis annus hibernus Jovis Imbres nivesque comparat, Aut trudit acres hinc ct hinc multa cane Apros in obstantes plagas, Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos, 30 25 20 10 Pavidumque leporem et advenam laqueo grucm 25 Jucunda captat praemia. Quis non malarum quas amor curas habet Haec inter obliviscitur? Quodsi pudica mulier in partem juvet Domum atque dulces liberos, Sabina qualis aut perusta solibus Pernicis uxor Apuli, Sacrum vetustis exstruat lignis focum Claudensque textis cratibus laetum pecus Et horna dulci vina promens dolio Non me Lucrina juverint conchylia Si quos Eois intonata fluctibus Hiems ad hoc vertat mare; Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis Oliva ramis arborum Aut herba lapathi prata amantis et gravi Vel agna festis caesa Terminalibus, Has inter epulas ut juvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves Positosque vernas, ditis examen domus, Haec ubi locutus fenerator Alphius, Jam jam futurus rusticus, Omnem redegit Idibus pecuniam, Quaerit Kalendis ponere. III. PARENTIS olim si quis impia manu 40 20 Edit cicutis allium nocentius. O dura messorum ilia! Quid hoc veneni saevit in praecordiis? Incoctus herbis me fefellit? an malas Canidia tractavit dapes? Ut Argonautas praeter omnes candidum Ignota tauris illigaturum juga Perunxit hoc Jasonem; Hoc delibutis ulta donis pellicem Serpente fugit alite. Nec tantus unquam siderum insedit vapor Siticulosae Apuliae, Nec munus humeris efficacis Herculis Inarsit aestuosius. At si quid unquam tale concupiveris, Manum puella savio opponat tuo IV. LUPIS et agnis quanta sortito obtigit, Licet superbus ambules pecunia, Sectus flagellis hic triumviralibus Arat Falerni mille fundi jugera Sedilibusque magnus in primis eques Quid attinet tot ora navium gravi 155 10 5 |