Grata carpentis thyma per laborem Tiburis ripas operosa parvus Carmina fingo. Concines majore poëta plectro Quo nihil majus meliusve terris Nec dabunt quamvis redeant in aurum Tempora priscum. Concines laetosque dies et Urbis Publicum ludum super impetrato Fortis Augusti reditu forumque Tum meae si quid loquar audiendum Teque dum procedis, io Triumphe! Te decem tauri totidemque vaccae, Fronte curvatos imitatus ignes III. QUEM tu, Melpomene, semel Nascentem placido lumine videris, Illum non labor Isthmius Clarabit pugilem, non equus impiger Curru ducet Achaico Victorem, neque res bellica Deliis Ornatum foliis ducem, Quod regum tumidas contuderit minas, Ostendet Capitolio: Sed quae Tibur aquae fertile pracfluunt Et spissae nemorum comae Fingent Aeolio carmine nobilem. Romae principis urbium Dignatur suboles inter amabiles Vatum ponere me choros, 10 3 Et jam dente minus mordeor invido. O, testudinis aureae Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas, O mutis quoque piscibus Donatura cycni, si libeat, sonum, Totum muneris hoc tui est: Quod monstror digito praetereuntium Romanae fidicen lyrae, Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est. IV. QUALEM ministrum fulminis alitem, Juppiter in Ganymede flavo, Olim juventas et patrius vigor Venti paventem, mox in ovilia Tempus Amazonia securi 20 Dextras obarmet quaerere distuli, Sensere quid mens rite, quid indoles Quid debeas, o Roma, Neronibus Testis Metaurum flumen et Hasdrubal Ille dies Latio tenebris Qui primus alma risit adorea, Ceu flamma per taedas vel Eurus Post hoc secundis usque laboribus Fana deos habuere rectos; Dixitque tandem perfidus Hannibal: Fallere et effugere est triumphus. Pertulit Ausonias ad urbes, Duris ut ilex tonsa bipennibus Nigrae feraci frondis in Algido, Per damna, per caedes, ab ipso Ducit opes animumque ferro. Non hydra secto corpore firmior Maius Echioniaeve Thebae. Nominis Hasdrubale interempto. Nil Claudiae non perficient manus, Quas et benigno numine Juppiter Defendit et curae sagaces Expediunt per acuta belli. V. DIVIS orte bonis, optime Romulae Lucem redde tuae, dux bone, patriae Et soles melius nitent. Ut mater juvenem, quem Notus invido Dulci distinet a domo, Votis ominibusque et precibus vocat, Sic desideriis icta fidelibus Quaerit patria Caesarem. 65 70 75 10 15 Tutus bos etenim rura perambulat, Culpari metuit Fides, Nullis polluitur casta domus stupris, 2) Laudantur simili prole puerperae, Quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen, 25 Bellum curet Hiberiae? Condit quisque diem collibus in suis Te mensis adhibet deum; Te multa prece, te prosequitur mero Longas o utinam, dux bone, ferias VI. DIVE, quem proles Niobea magnae Ceteris major, tibi miles impar, Ille, mordaci velut icta ferro Ille non inclusus equo Minervae Falleret aulam; Sed palam captis gravis, heu nefas heu, Nescios fari pueros Achivis Ureret flammis, etiam latentem Matris in alvo, 30 33 35 40 |