Veste super fulvique insternor pelle leonis, Succedoque oneri: dextrae se parvus Iulus Implicuit, sequiturque patrem non passibus aequis ; Pone subit conjux. Ferimur per opaca locorum: Et me, quem dudum non ulla injecta movebant Tela, neque adverso glomerati ex agmine Graii, Nunc omnes terrent aurne, sonus excitat omnis Suspensum, et pariter comitique onerique timentem.
Jamque propinquabam portis, omnemque videbar Evasisse vicem; subitò quum creber ad aures 730 Visus adesse pedum sonitus: genitorque per umbram Prospiciens, Nate, exclamat, fuge, nate; propinquant: Ardentes clypeos atque aera micantia cerno. Híc mihi nescio quod trepido male numen amicum Confusam eripuit mentem: namque avia cursu Dum sequor, et nota excedo regione viarum, Heu! misero conjux fatone ereptà Creüsa Substitit, erravitne via, seu lassa resedit, Incertum; nec post oculis est reddita nostris. Nec priùs amissam respexi, animumve reflexi, 740 Quàm tumulum antiquae Cereris sedemque sacratam Venimus: hîc demum collectis omnibus una Defuit; et comites, natumque, virumque, fefellit. Quem non incusavi amens hominumque deorumque? Aut quid in eversa vidi crudelius urbe? Ascanium, Anchisenque patrem, Teucrosque Penates, Commendo sociis, et curva valle recondo: Ipse urbem repeto, et cingor fulgentibus armis.
720 Di velluto lion gran pelle imposta , M'appresto al carco: a questa destra attiensi Giulo, e a seguirmi i minor passi affretta; Vien poi Creusa. Ermi vo'i calli e scuri: E ah! me, che or or nulla movean nè mille Strali al fischiar, nè mille Greci a fronte, Or scuote ogn'aura, ora ogni suon perturba: Tanto e pel carco, e pe' due socj io tremo.
Eram presso alla porta, e già de’rischi Me fuor credea; quando udir parmi un fitto Guerrier pestio: guata per l'ombra il padre, E, Oh! fuggi, esclama, o figlio mio ; son presso: Gli ardenti scudi e i fulgid' elmi io scerno. Me in quel timor non so qual Genio infesto Svolse, acceco: mentre affannoso un scampo Cerco, e dal noto a stranio calle io torco, Creusa, oh dio!, la donna mia, se al fato Cesse nel corso, o uscì di traccia, o lassa Sedè, nol so; più non m'apparve al guardo. Nè l'occhio o il cuor lei sospetto smarrita, Che al prisco avello e al Cereal delubro Già tratto il piè: tutti quì accolti, sola Manco; tradì figlio, e famigli, e sposo. Qual uom qual dio non rampognai deliro? Che di più fier Troja m'offri distrutta? Ascanio, e il padre, e i Teucri Numi a' servi Gli affido e in sen d'erma valléa gli ascondo. L'armi poi cingo, e alla città men riedo.
Stat casus renovare omnes, omnemque réverti Per Trojam, et rursus caput objectare periclis. 750 Principio muros obscuraque limina portae Qua gressum exluleram repeto; et vestigia retro Observata sequor per noctem, et lumine lustro: Horror ubique animos, simul ipsa silentia terrent. Inde domum, si fortè pedem, si fortè tulisset, Me refero: irruerant Danai, et tectum omne tenebant. Ilicet ignis edax summa ad fastigia vento Volvitur; exsuperant flammae; furit aestus ad auras. Procedo, et Priami sedes arcemque reviso. Et jam porticibus vacuis Junonis asylo 760 Custodes lecti Phønix et dirus Uly xes Praedam asservabant: huc undique Troia gaza Incensis erepta adytis, mensaeque deorum, Crateresque auro solidi, captivaque vestis Congeritur: pueri et payidae longo ordine matres Stant circum. Ausus quin etiam voces jactare per umbram, Implevi clamore vias, maestusque Creüsam Nequidquam ingeminans iterumque iterumque vocavi. Quaerenti et tectis urbis sine fine furenti 770 Infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos, et nota major imago. Obstupui, steteruntque comae, et vox faucibus haesit. Tum sic affari, et curas his demere dictis: Quid tantùm insano juvat indulgere dolori, O dulcis conjux? non haec sine numine divúm
![[ocr errors]](https://books.google.dk/books/content?id=JFpBAAAAMAAJ&hl=da&output=text&pg=PA113&img=1&zoom=3&q=editions:HARVARD32044102875986&cds=1&sig=ACfU3U2N-9BZ3dFVbHRcpyAaPIc4Q_IfIg&edge=0&edge=stretch&ci=518,207,9,14)
Troja, quant'è, vo'ricalcar, vo’i casi Tutti iterar, nuovi affrontar perigli. Tosto alle mura e alla negletta io tendo Porta onde uscii; l'orme fuggendo impresse Rileggo anco notturne, e intorno guato: L'orror per tutto, e anche il tacer spaventa. Passo all'ostel, s'ita colà mai fosse: L'invase il Greco, e vi ridonda. Intanto L'edace ardor ruota col vento al colmo; Soverchia il vampo; e va furente all'aure. M'avanzo, e il forte e la regal riveggo Magion. Negli atrj, ampio Giunonio asilo, Stan le prede a guardar scelti custodi Fenice e Ulisse: all'arse chiostre il tolto Frigio tesor, tazze di solid'oro, Mense di dei, barbare vesti, il tutto Quà si trae d'ogni parte: in ordin lungo Stansi i fanciulli e l’egre madri intorno. Anzi gran voce oso levar per l'ombre, Empiei d'urli ogni trebbio, e invan dolente Mille volte qua e là chiamai Creusa. Mentr'io la cerco irrequieto insano, L'egro a' miei rai squallido spettro e l'ombra Sua stessa appar, di qual vivea, più grande. Stupii, rizzossi il crin, ghiaccið la voce. Ella il mio duol volta a temprar: Che tanto, Dice, ti val l'infuriar d'affanno, Mio dolce Enea? ciò non avvien senz'alto VIRGIL. Eneid. Tom. I.
P
Eveniunt: nec te hinc comitem asportare Creüsam Fas, aut ille sinit superi regnator. olympi. Longa tibi exsilia, et vastum maris aequor
arandum: Et terram Hesperiam venies, ubi Lydius, arva 780 Inter opima virúm, leni fluit agmine Thybris. Illic res laetae, regnumque, et regia conjux Parta tibi: lacrymas dilectae pelle Creüsae. Non ego Myrmidonum sedes Dolopumve superbas Adspiciam, aut Graiis servitum matribus ibo, Dardanis, et divae Veneris nurus: Sed me magna deúm genetrix his detinet oris. Jamque vale: et nati serya communis amorem. Haec ubi dicta dedit, lacrymantem et multa volentem Dicere deseruit, tenuesque recessit in auras. 790 Ter conatus ibi collo dare brachia circum; Ter frustra comprensa manus effugit imago, Par levibus ventis, volucrique simillima somno.
Sic demum socios, consumpta nocte, reviso: Atque hîc ingentem comitum affluxisse novorum Invenio admirans numerum; matresque, virosque, Collectam exsilio pubem, miserabile vulgus. Undique convenere, animis opibusque parati, In quascumque velim pelago deducere terras. Jamque jugis summae surgebat Lucifer Idae, 800 Ducebatque diem; Danaique obsessä tenebant Limina portarum; nec spes opis ulla dabatur. Cessi, et sublato montem genitore petiyi.
![[ocr errors]](https://books.google.dk/books/content?id=JFpBAAAAMAAJ&hl=da&output=text&pg=PA114&img=1&zoom=3&q=editions:HARVARD32044102875986&cds=1&sig=ACfU3U2u6EWtv-r9nt8G_Dls1rGmCTo72Q&edge=0&edge=stretch&ci=803,1257,8,9)
« ForrigeFortsæt » |