* Mandatum EE. Cardinalis, necnon II. et RR. archiepiscopi Parisiensis, qui publicas per templa omnia supplicationes indixerat.

CARMEN

IN PROXIMUM ET AUSPICATISSIMUM

PREGNANTIS AUGUSTÆ

PARTUM.

UNDE

NDE pio strepitu, templorum e turribus altis,
Era cient populos ad limina sacra ruentes?
Unde tot insoliti tolluntur ad æthera cantus,
Et stant votivis cumulata altaria donis?

Quæ vox grande sonans*, et summo numine digna, Non audita diu ex adytis oracula pandit, Implet inexhausto desuetas lumine mentes, Imploratque Deum pro Napoleonis amata Conjuge, ut optati felicia munera partus,

* Mandatum EE. Cardinalis, necnon II. et RR. archiepiscopi Parisiensis, qui publicas per templa omnia supplicationes indixerat.

Perpetuum solii columen, pacisque beatæ
Non unum populis orantibus annuat omen?

Pastoris vocem agnosco, qui fundere puros Doctrinæ latices, et relligionis avitæ Tollere vexillum regina jussus in urbe, Cogit oves, nullo nuper custode vagantes, Et docet unanimes uni parere magistro. Te reducem, o præsul sævis defuncte procellis, Te tua præsentem templo facundia prodit: Hic primum fidei Parisinæ a sede ministrum Te regere adductas divini juris habenas Napoleo voluit, qui magni nominis aura, Missus in imperium, stella præeunte, supremum, Erexit patriam dira sub morte jacentem, Cælumque et terras concordi foedere junxit.

Ingredere in sanctam correptis fascibus arcem; Aras tange tuas; spirantem concipe toto Corde Deum; fatis aperi nunc ora propinquis, Ora, Dei jussu, mutatæ credita genti:

Cœptas perge preces (tibi munia prima precari), Ut Mariæ fecundi abeant sine pondere menses, Nullaque maturæ fastidia sentiat hora.

O mihi si qua tuæ tardum vis ignea mentis Ingenium afflaret, tua si præcepta sequutus Possem oratori non impar ire poeta;

Non me doctiloqui superaret musa Maronis,

Quum dedignatus virgulta, humilesque myricas,

Sicelidas raperet paulo ad majora Camœnas,
Et caneret sylvas Romano consule dignas :
Nam si, vulgares ignoti infantis ob ortus,
Tot rerum explicuit Cumano carmine pompas,
Ut nunc vaticinans de Napoleone futuro,
Aurea per terras descendere regna juberet,
Ordine ab integro magnos procedere menses,
Atque exultantem tanti patris incremento,
Sponte novis sese submittere legibus orbem!

O patria, heroum genitrix fecunda, superbum Gallia, tolle caput ! jam surgunt aurea vere Tempora; plaude tibi; te vastis ardua ramis Protegit, et primam generoso e stipite prolem Arbor agit, longos quæ duratura per annos Ventorum immota ridebit fronte furores. O tu cara Deo qui Napoleona creavit, O patria! immodicis da vela tumentia votis; Huic natos natorum, et qui nascentur ab illis, Ille Deus promisit adhuc, promissaque solvet. Terrarum dominos gestat tibi regia conjux, Foeta salute tua; tu mundi fœta salute, Nunc pateris primos Maria prægnante labores; Sed mox cum Maria fausto recreabere partu, Et regum æternam cernes tibi crescere gentem.

Tu quoque, pacatis o felix Austria regnis, Plaude tibi, et socio spes nostras præcipe voto, Tu, quæ læta viris, non sola laude virorum Clara, sed uxorum prudenti fœdere vincis, Et gemino sexu geminos agis usque triumphos: