Alterno terram quatiunt pede, dum graves Cyclo-
Vulcanus ardens urit officinas.

[pum Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto,

10

Aut flore, terræ quem ferunt solutæ :
Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Seu poscat agnam, sive malit hædum.—refe.
Pallida mors æquo pulsat pede pauperum tabernas,
Regumque turres. O beate Sexti,

Vitæ summa brevis spem nos vetat inchoare lon-
Jam te premet nox, fabulæque manes, [gam.
Et domus exilis Plutonia: quò simul meâris,
Non regna vini sortiere talis.

ODE V.

Miseros esse qui amore Pyrrhæ tenentur ; cujus ex illecebris se, tanquam e naufragio, enatâsse.

QUIS multâ gracilis te puer in rosâ
Perfusus liquidis urget odoribus

Grato, Pyrrha, sub antro?

Cui flavam religas comam,
Simplex munditiis? Heu, quoties fidem,
Mutatosque Deos flebit, et aspera
Nigris æquora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aureâ;
Qui semper vacuam, semper amabilem

Sperat, nescius auræ

Fallacis! Miseri quibus

Intentata nites.

10

Me tabulâ sacer

Votivâ paries indicat uvida

Suspendisse potenti
Vestimenta maris Deo.

ODE VI.

Se bellicis virtutibus laudandis esse omnino imparem; conviviis tantùm et amoribus canendis aptum esse.

SCRIBERIS Vario fortis, et hostium

Victor, Mæonii carminis aliti,

Quam rem cunque ferox navibus, aut equis
Miles, te duce, gesserit.

Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem
Pelidæ stomachum, cedere nescii,

Nec cursus duplicis per mare Ulyssei,
Nec sævam Pelopis domum,

Conamur, tenues grandia: dum pudor,
Imbellisque lyræ Musa potens vetat
Laudes egregii Cæsaris et tuas
Culpâ deterere ingent.

Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ
Dignè scripserit? aut pulvere Troïco
Nigrum Merionen? aut ope Palladis
Tydiden Superis parem?

Nos convivia, nos prælia virginum,
Sectis in juvenes unguibus acrium,
Cantamus vacui: sive quid urimur,
Non præter solitum leves.

10

20

ODE VII.

Tiburtinum agrum sibi præ locis aliis placere: hortatur Plancum ut, Teucri exemplo, curas vino pellat.

LAUDABUNT alii claram Rhodon, aut Mitylenen, Aut Ephesum, bimarisve Corinthi

Monia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos Insignes, aut Thessala Tempe.

Sunt quibus unum opus est,intactæ Palladis urbem
Carmine perpetuo celebrare, et

Undique decerptam fronti præponere olivam.
Plurimus, in Junonis honorem,

Aptum dicet equis Argos, ditesque Mycenas.
Me nec tam patiens Lacedæmon,
Nec tam Larissæ percussit campus opimæ,
Quàm domus Albuneæ resonantis,
Et præceps Anio, et Tiburni lucus, et uda
Mobilibus pomaria rivis.-

Albus ut obscuro deterget nubila cœlo
Sæpe Notus, neque parturit imbres
Perpetuos; sic tu sapiens finire memento

Tristitiam vitæque labores

Molli, Plance, mero; seu te fulgentia signis

Castra tenent, seu densa tenebit

10

20

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque

Cùm fugeret, tamen uda Lyæo

Tempora populeâ fertur vinxisse coronâ ;

Sic tristes affatus amicos:

"Quo nos cunque feret melior fortuna parente, Ibimus, o socii comitesque:

Nil desperandum Teucro duce, et auspice Teucro;
Certus enim promisit Apollo

Ambiguam tellure novâ Salamina futuram.
O fortes, pejoraque passi

30

Mecum sæpe, viri, nunc vino pellite curas:
Cras ingens iterabimus æquor."

ODE VIII.

Sybarin, Lydia amore perditum, et exercitationes martias vitantem, notat.

LYDIA, dic, per omnes

Te Deos oro, Sybarin cur properas amando
Perdere? cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis?
Cur neque militaris

Inter æquales equitat, Gallica nec lupatis
Temperat ora frænis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum
Sanguine viperino

Cautiùs vitat? neque jam livida gestat armis 10
Brachia, sæpe disco,

Sæpe trans finem jaculo nobilis expedito?
Quid latet, ut marinæ

Filium dicunt Thetidis, sub lacrymosa Trojæ

Funera, ne virilis

Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas?

ODE IX.

Hyeme sæviente, voluptati indulgendum.

VIDES, ut altâ stet nive candidum

Soracte, nec jam sustineant onus

Sylvæ laborantes, geluque

Flumina constiterint acuto?

Est qui nec veteris pocula Massici,
Nec partem solido demere de die
Spernit: nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquæ lene caput sacræ.
Multos castra juvant, et lituo tubæ
Permistus sonitus, bellaque matribus
Detestata.-Manet sub Jove frigido
Venator, teneræ conjugis immemor :
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.

20

Me doctarum hederæ præmia frontium
Dis miscent superis: me gelidum nemus,
Nympharumque leves cum Satyris chori,
Secernunt populo; si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quod si me lyricis vatibus inseris,
Sublimi feriam sidera vertice.

30

ODE II.

Deos omnes iratos esse Romanis ob Cæsaris cædem: unam Imperii spem in Augusto con

stitutam esse.

JAM satis terris nivis, atque diræ

Grandinis misit Pater; et rubente

Dexterâ sacras jaculatus arces,

Terruit urbem :

Terruit gentes, grave ne rediret

Seculum Pyrrhæ nova monstra questæ ;

Omne cùm Proteus pecus egit altos
Visere montes:

Piscium et summâ genus hæsit ulmo,

Sive

Qua

Sive

Her

Que

Ace

Sive

Ale

Fil