Q. Horatius Flaccus, Bind 2Sumptibus Orellii, Fuesslini Et Sociorum, 1838 |
Andre udgaver - Se alle
Almindelige termer og sætninger
alii aliq Augusto Bentl Bentleii Bentleius Brundisium C2dd carmina causa Codd coena COMM coni CRUQ cuius dumtaxat eius Ennius Epod esset etsi explicant Feae fortasse fuisse Habent haud Horatii Horatius huius hunc Ibid igitur ille ipsum Iuppiter Iuven LCTF lect lectio Lucilius Maecenas male Menander mihi minus neque nihil nimis nunc nunquam omnibus Ovid Plaut Plin poë poëta PORPH Pottierii prae prope propter prorsus prosa Quinctil quis recte saepe sane Sappho satira satis SCHOL semper Seneca significat sine solent Suet superscr tamen tibi tunc Varro velut versus verum videtur Virg Voss ἂν γὰρ δὲ εἰς ἐκ ἐν ἐπὶ καὶ κτλ μὲν μὴ οἱ οὐ οὐκ πρὸς τὰ τὰς τε τῇ τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τοὺς τῷ τῶν ὡς
Populære passager
Side 94 - Varius, dixere quid essem. 55 ut veni coram, singultim pauca locutus, infans namque pudor prohibebat plura profari, non ego me claro natum patre, non ego circum me Satureiano vectari rura caballo, sed quod eram narro.
Side 62 - Ingenium cui sit, cui mens divinior atque os Magna sonaturum, des nominis hujus honorem.
Side 154 - Ille velut fidis arcana sodalibus olim Credebat libris, neque si male cesserat usquam Decurrens alio, neque si bene: quo fit, ut omnis Votiva pateat veluti descripta tabella Vita senis.
Side 643 - Silvestres homines sacer interpresque deorum Caedibus et victu foedo deterruit Orpheus, Dictus ob hoc lenire tigres rabidosque leones ; Dictus et Amphion, Thebanae conditor urbis, Saxa movere sono testudinis et prece blanda 395 Ducere quo vellet.
Side 517 - Di superi placantur, carmine Manes. Agricolae prisci, fortes, parvoque beati, Condita post frumenta, levantes tempore festo Corpus et ipsum animum spe finis dura ferentem, Cum sociis operum, pueris, et conjuge fida, Tellurem porco, Silvanum lacte piabant, Floribus et vino Genium, memorem brevis aevi. Fescennina per hune inventa licentia morem Versibus alternis opprobria rustica fudit...
Side 598 - Converti enim ex Atticis duorum eloquentissimorum nobilissimas orationes inter seque contrarias, Aeschinis et 2 Demosthenis ; nee converti ut interpres, sed ut orator, sententiis isdem et earum formis tamquam figuris, verbis ad nostram consuetudinem aptis. In quibus non verbum pro verbo necesse habui reddere, sed genus omne 3 verborum vimque servavi.
Side 559 - Romanorum est; eaque res ita agitur: adhibitis non minus quam quinque testibus civibus Romanis puberibus et praeterea alio eiusdem condicionis, qui libram aeneam teneat, qui appellatur libripens, is qui mancipio accipit, aes tenens ita dicit: HUNC EGO HOMINEM EX IURE QUIRITIUM MEUM ESSE AIO ISQUE MIHI EMPTUS ESTO HOC AERE AENEAQUE LiBRA; deinde aere percutit libram idque aes dat ei, a quo mancipio accipit, quasi pretii loco.
Side 585 - ... nedum sermonum stet honos et gratia vivax. multa renascentur quae iam cecidere, cadentque 70 quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus, quem penes arbitrium est et ius et norma loquendi.
Side 80 - equi te esse feri similem dico.' ridemus, et ipse Messius 'accipio,' caput et movet. 'o tua cornu ni foret exsecto frons,' inquit, 'quid faceres, cum sic mutilus minitaris?
Side 579 - Ordinis haec virtus erit, et Venus, aut ego fallor, Ut iam nunc dicat iam nunc debentia dici, Pleraque differat , et praesens in tempus omittat , Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor.